İntihar

İNTİHAR|9.BÖLÜM

Uçaktan inince ilk yaptığım telefonumu uçak modundan alıp,Egemen'i aramaktı.
"Alo.İrem geldinmi?İstersen hemen alayım seni havaalanından."
"Egemen gerek yok.Taksi tutar gelirim,görüşürüz."

Kolum,kolum uyuşmuştu sanki birisi kolumu sıkıca tutuyordu...

"Ş-şey pardon,özür dilerim."
"Önemli değil."

Belkide önemliydi , ya da önemsizdi.Artık aldığım kararları bile önemsemez olmuştum.
Bir taksi tutarak Egemen'in kaldığı eve doğru gittim.Herşey aynıydı,bıraktığım gibiydi.Tam o an zili çalacakken Egemen'in kapıyı açması bir oldu.
"İrem!Hoşgeldin sevgilim,sen pek hoş görünmüyorsun.İyimisin?"

"Egemen sormana bile tahammül edemiyorum.Yoruldum,ben odamdayım."

Herşey ama herşey aynı yerindeydi.İnanamıyordum.
Egemen'in benim yokluğumda yerimi doldurur diye düşünmüştüm ancak bu savaşta yenik kalmıştım...
Okuluma burada devam ediyordum.Garajdan Mercedes'imi çıkartıp,okula doğru sürmüştüm arabayı.
Okula girdiğimde herkes bana bakıyordu.Neden öyle bakıyorlardı ki bana? Alt tarafı altıma kot etek giyip üstümede askılı bir t-shirt giymiştim.Arabamı kilitleyip,sınıfımı sormak içinden adam akıllı birisini ararken yine o karşıma çıktı!
Havaalanında kolumu yanlışlıkla sıkan çocuktu.
"Yinemi sen? Artık bu bütün yaşananların tesadüf olmasından korkuyorum."

"Sanki bende sana çokk meraklıydım küçük cadı,"

"Ne demezsin bende sana karşı hislerimi az kalsın dökecektim!"

"Ee olay ne etrafına neden bakıyordun küçük cadı?"

"Şey ben sınıfımı arıyordum."

"12-B."

"Nereden biliyorsun?"

"Genellikle yeni öğrenciler bizim sınıfa geldiği için, oradan biliyorum."

"Ha birde aynı sınıftayız?"

"İnanki hiç kaldıramayacağım seni küçük cadı.Yoksa uğraşırdım seninle."

"Hmm,kesin."

Kolumdan sıkıca tutarak merdiven boşluğunun duvarına dayadı beni.Kalp atışların hızlanmıştı.Bu kokuya kim dayanırdı ki?
"Seni öpmemek için kendimi tutuyorum küçük cadı.Şimdi seninle nasıl uğraşabileceğimi biliyorsundur heralde.Eğer benimle savaşmak istiyorsan,bir iddiaya girelim.Eğer benimle girdiğin savaşı kazanırsan kulun kölen olacağım,lakin ben kazanırsam benimle bir aylığına sevgili olacaksın.Yani ben kazanacağım için alışmalısın bana..."
Ihhhh! Sinir bozucu şey.
"Tamam bakalım kim kazanacakmış savaşı!"

"Sen bilirsin küçük cadı."

Derslerinin bitişinden sonra arabama atladım eve doğruyu gidecektim ki sinir bozucu şey arabama bindi.

"Evine kadar eşlik edeceğim.Şimdiden alış buna sevgilim."

"Nereden sevgili oluyoruz ya! Olmayacak duaya amin deme istersen."

"Peki.Ozaman ortaya olmayan kirlileri dökerim desem.Yani arabana bu konu için bindim.Yanlış anlama.Ben iddia işini bıraktım.Benim olmanı istiyorum.Dayanamıyorum.
Güzelliğin,bakışın,fiziğin ise.."

"Arabamdan in!"

"Peki, ozaman benimle para karşılığı ilişki yaşadığını söylesem bütün okul bana inanır.Sana inanmalarını beklemem."

"Ya sen ne tür bir pisliksin ya! Tamam,sen kazandın.Ama sırf seninle birlikte olmak içinden değil burada okul hayatımın mahvolmasından korkuyorum."

"Peki.Sabah atacağım konuma geliyorsun.Okey?"

"Numaramı nereden biliyorsun?"
Dememem gerek kalmadan arabadan inmişti bile...