İntihar

İNTİHAR|19.BÖLÜM

Konuşulanlardan sonra içeriye doktor girdi...

"Kontrollerinizde her hangi bir sıkıntı çıkmadı serumunuz bittikten sonra taburcu olabilirsiniz."

"Teşekkürler."

"Çok tatlılar değilmi? Bana çekmişler."

"Ya ya belli sana çektikleri..."

Hastaneden çıktıktan sonra eve geldik ve Efe ile Ece'yi uyuttuktan sonra Mete'ye bir kaç parça kıyafet ihtiyacımın olduğunu söyledikten sonra lafa atladı ve onunla gitmemi istedi.Bende bir sorun çıkarmayarak onayladım.

"Mete sen burada bekle ben gireyim."

METE'NİN AĞZINDAN...

Telefonumla ilgilenirken birden ekranda "Gizli Numara Arıyor" yazısını görünce reddettim.
Mesaj gelmişti az önce arayan kişiden , gizli numaradan...

Efe ve Ece bebek burada canıyla çekişirken siz alışveriş diye ölüp bitiyorsunuz! Olmaz...

N-ne! Birisi bizimle oyunmu oynuyor? Şaka heralde.
Hızla İrem'in girdiği mağazaya girdim ve İrem'in kolundan tutarak arabaya doğru yöneldim.

"M-mete ne yapıyorsun!Ne bu acele?!"

"Mesaj bölümüne gir ve en son atılan mesajı oku İrem!"

"N-ne yani şakamı?"

Eve girdik ve ikizlerin odasına doğru ilerledik.

"Mete onlar yok! Y-yok!"

"Güzelim sakin ol! Sakın ağlama."

İREM'İN AĞZINDAN...

Onlar yok.Kim?Kim bizden onları koparma çabasına girdi! Onların yokluğunu,benim ise ağlayışlarım dolduruyordu...

"Mete onlar yok!"

"Bekle birisi arıyor."

"Lan şerefsiz sen hangi hakla onları kaçırırsın!"

"Onlar öldü,ve ben kaçırmadım"

"Mete, kim aradı ve neden durdun? Söylesene!"

"İrem, onları öldürmüş şerefsiz..."

"H-hayır onlara bir şey olmuş olamaz!"

Fiskosun üzerinde bulunan arabanın anahtarını kaptım ve kapıya doğru yöneldim.

"İrem! Bekle nereye?"

"Onlar yoksa bende yokum..."

Arabayı sürmeye başladım.Nereye gideceğimi bilmiyordum.Yabancı bir ülkede,tanımadığın bir adamla evlenip ondan çocukların oluyor.Ve o-onlar yok oluyor...
Elinden oyuncağı alınan bir kız çocuğu gibiydim...

Nereye sürdüğümede bilmiyordum...Ama eninde sonunda ona gidecektim,orası belliydi...

Havaalanına sürdüğümde bütün insanlar üzerime geliyordu.Çantamıda omzuma takıp arabadan indim ve kilitledim.

"İrem hanım Mete beyle ayrıldığınız öne sürülüyor doğrumu?"

"Arkadaşlar kesermisiniz? Ben burada evlatlarımın acısını yaşıyorum siz bana ayrılık diyorsunuz!"

Magazincilerin arasından geçerek Türkiye'ye tek kişilik bilet aldım ve yarım saat sonra olan uçağım için beklemeye başladım.Aklıma Mete'yi aramak geldi,ancak arayıp aramama kararı arasında gidip geliyordum.Arayacaktım...

"A-alo."

"İrem iyimisin? Neredesin alıp geleyim seni."

"Mete ben gidiyorum, Türkiye'ye."

"Bu kadarmı kolay vazgeçmek? Saçmalama geliyorum konum at."

"Yarım saat...Yetişebilirmisin?"

"Umarım" deyip telefonu yüzüme kapatmıştı konumumu atarak beklemeye devam ediyordum.

Zorla evlendirildiğin kişiyi sevmeye başlıyorsun...Ve herşeyin istediğin gibi gitmesini istiyorsun...Ancak herşey ummadığın gibi gidince olaylar karışıyor ve hayatınd almak istemediğin kararlar vermek zorunda kalıyorsun...O kararların hayatını değiştirmeye başladığını umup rayların yerine oturduğnu sanıyorsun...Tren geçeceği zaman raylar ortadan kayıp toz oluyor...Yani anlayacağınız ortaya  çıkmasını istemediğiniz  şeyler başa bela olup,beyninizi ele geçiriyor...O da benim beynimi ele geçirdi...Beynimle yeteri kalmayıp,kalbimide ele geçirmişti.Oysaki öyle düşünüyordum...

"Türkiye 13.00 uçağımız kalkmak üzere yolcularımıza duyurulur."