RUN FOR YOUR LIFE

CHAPTER 60: INSURGENCY

Chapter 60: INSURGENCY

NAKIPAGSUKATAN ng tingin si Trench sa akin. I thought none of us wanted to lose but I wasn't surprise when I'm the first one to look away.

"I loathe you! You merciless and inhuman elites!" I shrieked.

"I already told you. Wala akong pakialam kung ano ang isipin mo as long as I'm doing it for the people I care," sagot niya.

I gritted my teeth. Naaasar na ako sa kanya. "Ah, ganoon? Then I'm also doing this for the people I care the most." Nilagpasan ko siya at tinungo ang kanyang mga gamit. Wala akong pakialam kung dumudugo ang sugat ko at kumalat sa mga gamit niya ang dugo dahil sa kamay na ipinanghawak ko sa sugat. I opened his drawers and threw away the things I checked.

Kahit ang kanyang mga damit ay hindi ko pinalagpas. Wala akong pakialam kung mabasag ang kanyang mga gamit na nasa mesa. I kept on looking for the thing I need.

"Ano'ng ginagawa mo?" His voice was loud and scary but I am in a state that my fear cannot surpass my anger.

"I'm looking for something." Nagkalat ang mga papel sa kwarto dahil sa ginawa ko. When I couldn't find that thing on his table and cabinet, I glared at him and he returned it with a blank stare. Kailangan kong makita iyon!

Kung ako ba ang nasa sitwasyon niya, saan ko ilalagay ng mga mahahalagang bagay?

Napatingin ako sa kanyang kama. Agad akong lumapit doon at tinapon ang kanyang unan and bingo!

Itinaas ko ang kamay na may hawak ng maliit na memory chip ni Brenda na nakalagay sa isang transparent na lalagyan. Binuksan ko iyon at sinuring mabuti ang memory chip. "Found it!" I said with a smirk.

Nagbago ang ekspresyon sa mukha niya. He ran towards my direction and tried to grab the memory chip from my hand ngunit agad ko iyong itinago sa kamao ko.

"Give me that thing, Gallego, while I'm being nice to you," sabi niya. Pero puto, biglang nag-iba si Trench! I think I hardly know this Trench Grande Mariano in front of me right now.

I remained calm. "Sorry. Finders keepers."

Bigla na lang niyang hinablot ang braso ko.

"Ano ba, Mariano, bitiwan mo ako!" This tim,e I didn't try to break away from his grip dahil magsasayang lamang ako ng lakas.

"I'm still being nice kaya akin na ang bagay na 'yan." Ipinikit niya saglit ang kanyang mga mata at nang bumuka iyon ay mas lalo lamang iyong naging itim.

But then, I am Sunny Gallego. I am willing to face hell for what I stand. Itinaas ko ang memory chip. "You want this? Then get it."

Without further delay, sinubo ko ang chip at nilunok iyon. Nanlaki ang kanyang mga mata sa ginawa ko.

His eyes were dark yet he gave me a smile. "You just made the wisest decision, Gallego."