Simula

174K 5.1K 1.9K
                                    

Simula

Her Paper Plane

"MAG-IINGAT KA, hija, huh?" my Mom, Imelda Abelló reminded while caressing my hair.

"Opo," sagot ko at ngumiti.

"Remember to always stay away from men, you are our unica hija, you can't get hurt, you understand me?" She smiled softly and I smiled, nodding my head.

"Yes, Momma." I agreed before getting my shoulder bag from our seat.

"Alright, you take care," aniya.

"Ricardo, ipahatid mo na si Lena sa eskwela!" she exclaimed, calling my father's attention.

My Papá went out of the kitchen, wearing his formal suit and tie for work as he smiled at me.

"Tara na, hija," he offered his arm. Mabilis akong kumapit sa kanya at nangingiting humalik siya sa aking noo at nagsalita.

"Sinasabi ko sa 'yo, Lena. Be good at school, I don't wanna see you around that Sandejas man again." Aniya.

I bit my lip, lumunok ako at hinawi ang itim na buhok bago sumulyap sa kanya.

"I don't..." I cleared my throat.

"Oh? Your Momma saw you with him at the cinema last time!" he hissed.

Nanahimik naman ako. My lips protruded. Muli akong sumulyap sa kanya at nakitang naiiling siya sa akin.

"I'm sorry, were just killing some time." I apologized.

"H'wag kang magbabarkada sa lalaking iyon na sakit ng ulo sa pamilya niya! You are an honor student, Leona!" He exclaimed and I nodded, sighing.

"Sorry..." I gave up.

"Pero hindi na ito mauulit, Leona Harriet! I am telling you!" He hissed and I nodded again, pretending to agree.

I kissed his cheek goodbye and he waved at me, tumango naman ako sumakay sa aming sasakyan.

Hawak-hawak ko ang notebook na sinulatan ko ng aralin namin nitong nakaraan habang nasa biyahe, we have a quiz today yet I didn't study anything!

I sighed, nang makababa sa unibersidad ay kaagad akong napailing at hinawi ang buhok ko.

Another tiring day for school, huh?

Pagkapasok ko pa lang ay nakita ko na kaagad ang nagkakagulong estudyante sa paligid, nag-uunahan sila sa pagpila sa kainan at ang iba ay nagtatawanan habang naglalakad.

I fixed my tie and the coat I am wearing, inayos ko rin ang sapatos dahil medyo hinubad ko kanina sa biyahe at niyakap ang libro ko sa aking dibdib.

"Lena!" a voice stopped me from going to my room. I shifted my gaze and saw my friend, Cecille on her way towards me.

"Oh, Cecille, bakit?" I asked.

"Kailangan mong sumama sa akin!" she hissed.

"Huh, bakit?" my forehead creased.

"Si Ejercito!" she exclaimed in horror. My eyes widened.

"Huh?! Bakit?!" that's when I started panicking.

"Tara, sumama ka!" she hissed and pulled me, halos takbuhin na namin ang pangatlong palapag ng unibersidad sa pagkabahala.

My heart's been beating fast! What happened?!

"Ano bang nangyari? Why are you—"

"Nasa guidance siya!" she hissed.

"What?!" I exclaimed exaggeratedly. "Na naman?!"

Paper Planes (Sandejas Siblings: Companion Book)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon