Paper Planes (Sandejas Siblings: Companion Book)

Kabanata 30

This is Paper Planes Last Chapter.

Thank you so much for being here with me, it's a long ride, a long battle between love and dreams and I hope this story touched your hearts the way it touched mine.

I hope that someday, you will find your own paper plane, the one you'll let alone to fly high but will comeback because it is always meant for you.

Thank you and enjoy!

xxx

Kabanata 30

I SAW HOW the farmers started crying when Ejercito won the case for them. I was teary-eyed too, napatayo ako sa aking upuan nang ang pinuno ng mga magsasaka ay lumapit at nakipagkamay kay Ejercito.

"M-Maraming salamat, Attorney! Hindi namin alam ang gagawin kung sakaling makuha ang tanging pinagkakakitaan namin sa amin."

He was crying, Jer smiled at them and accepted their greetings and thank you. Maraming magsasaka na nasa crowd ang nagpasalamat sa kanya sa pagkakapanalo niya sa kaso.

Pinagbigyan kasi ng local na pamahalaan na magtayo ng pabrika malapit sa sakahan at dahil sa mga leak na kemikal ay naapektuhan ang mga ilog at mga pananim ng magsasaka.

Nagreklamo ang mga magsasaka tungkol doon pero walang naging aksyon ang pamahalaan, ang tanging sinabi lamang ng mga ito na nagpaplano na rin silang bilhin ang lupain ng mga magsasaka para wala nang mamroblema.

They asked Ejercito for help at hindi niya binigo ang mga ito.

My heart is pounding in happiness as I watch those hard-working people grateful for winning the case.

Ipapasara ang pabrika dahil sa lumabag ito sa mga panuntunin at nagsanhi ng damage sa paligid pati sa mga likas na yaman na rin.

"M-Maraming-maraming salamat, Attorney! Ito na lang ang tanging pambuhay ko sa aking pamilya!" Samu't-saring pasasalamat ang sinasabi ng mga ito sa saya.

"No worries, Sir. It's your right to fight for this, kayo ang naagrabyado." He answered humbly.

Looking at Jer, I couldn't get any prouder. This is what I hoped he'd become.

A successful lawyer, like his dream. I am so glad seeing him help those in need and being just and fair all the time.

Naupo ako habang pinagmamasdan si Jer na kinakausap ng mga may edad na magsasaka. He was patiently talking to them all, sa kabila ng lamig at tapang niya sa korte kanina habang may session ay siya namang ikinalambot niya ngayon.

"Ang bait-bait mo, Attorney! Maraming salamat! Swerte siguro ng mapapangasawa mo!" Sabi ng isang matandang babae roon.

Jer smiled and chuckled a bit, glancing at my direction.

"Hindi, Nay. Ako ang swerte sa kanya." He answered playfully.

That earned a couple of screams and teasings for him. Natawa si Jer at bahagyang namula.

"Actually, she's here," aniya.

"Oh, nasaan siya? Ipakilala mo naman kami!" Tawa nila.

Jer looked at my direction again, tumayo na ako roon at nakita kong naglingunan sa akin ang mga tao kaya ngumiti na.

"Hello po, magandang tanghali." I greeted.

"Naku at ang ganda-ganda naman pala!" The man exclaimed.

Nag-init ang pisngi ko, natatawang inabot ni Jer ang baywang ko at marahang ipinatong ang kanyang kamay sa tiyan ko.

"This is Lena," pakilala niya.