Kabanata 1

115K 3.6K 1.4K
                                    

Kabanata 1

HALOS HINDI KO maayos na napakinggan ang itinuturo ng guro dahil sa pagkaka-distract ko kay Ejercito.

I am thinking about the place where we'll go today, isa pa, bawat sulyap ko sa likuran ay parang nahihibang na ngingisi sa akin ang huli kapag nahuhuli ako kaya umiirap na lang ako.

"Mag-iingat kayo pauwi." The professor told us before going out of the room. Sabay-sabay kaming nagsitayuan, kaagad kong hinagilap ang bag ko at taas-noong naglakad palabas pero nagulat ako nang may kumuha nito.

I shifted my gaze, only to find Ejercito holding my bag.

"What are you doing?" takang tanong ko, nangunot ang noo.

"Nothing," He flashed a boyish grin. "Tara kain tayo, libre kita..."

Ngumuso ako, ready to say yes but then a group of girls, that group earlier in the guidance office, walked in front of us.

"Ejercito, ayos ka lang ba?" ani no'ng pinakamatangkad sa kanila. Maputi ito at balingkinitan.

She's almost the same height as Ejercito.

"Oo..." I saw Jer's smile.

"Gano'n ba? Uh, gusto mo bang gamutin kita? May sugat ang labi mo," aniya sa malambing na tono.

My brows shot up when I saw her caressed Ejercito's arm, pretending to be worried. I don't know!

"Yeah, medyo masakit nga..." Jer answered playfully as he caressed his reddish lips and when I saw how the woman blush and giggle, I rolled my eyes.

Mabilis kong hinila ang bag ko mula kay Ejercito, he was startled, I saw him panicking when I turned my back at him and started walking.

"Lena!" he screamed.

I did not listen, I remained staring at the center and smiling to those people greeting me.

"Harriet!" Sigaw niya pa ulit, mukhang nag-eeskandalo na pero wala akong pakialam.

"Uh, Lena?" I stopped on my tracks when I saw Winston in front of me.

Kaagad akong ngumiti, nakita ko naman na napakurap siya roon at pagkatapos ay nahihiyang ngumiti pabalik.

"Hello, bakit?" I asked.

"Uhm, gusto ko lang sanang tanungin kung nabasa mo na ang sulat..." aniya.

"Uh, hindi pa..." I answered and blinked. "Pero nasa akin na, may klase kasi ako kaya hindi..."

"Gano'n ba?" nakita kong napahawak siya sa batok at ngumiti. "Uh, pasensya na, akala ko lang kasi nabasa—"

"Anong nabasa?" I almost jumped in shock when I heard Ejercito just beside me. Mabilis ko siyang nilingon, nakita ko ang pagtataka sa mata niya habang tinitignan kaming dalawa.

"He gave me a letter, bakit?" my brows lifted. I saw his face darkened a bit, his jaw clenched as he stared at me and shifted his gaze towards Winston.

"Bakit ka binigyan—"

"Winston, babasahin ko mamaya, huh?" malumanay kong sabi sa huli at ngumiti.

I saw how Jer's lips formed a grim line, pinasadahan niya ang buhok niya at muling sumulyap kay Winston.

"Sige, aasahan ko 'yan..." aniya.

"Salamat," I smiled a little, putting a small part of my hair at the back of my ear.

"Lena," I heard Jer said pero nanatili akong nakatingin kay Winston.

I smiled a little, nodded and find my may to the canteen.

Paper Planes (Sandejas Siblings: Companion Book)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon