Paper Planes (Sandejas Siblings: Companion Book)

Kabanata 20

Kabanata 20

"MA'AM?" I HEARD my cashier asked.

My eyes widened and I saw my waiter panicking to clean the broken plate.

Ejercito gave me that look, seryoso pero nakanguso at nagpipigil ng ngiti. Kita ko rin ang pamumula ng tainga niya kaya tumikhim ako at nagbaba ng tingin sa mga pastries.

"Ikaw..." I motioned him. "What do you usually like? Cakes, brownies or m-muffins?" Pumiyok pa ako pero sinubukan kong maging seryoso.

Hindi siya umimik, I witnessed how he licked his lower lip with the hidden smirk he has.

Damn it, Sandejas!

"S-Sir?" I called. "What do you like?"

"Ikaw," the brute answered back. Nahulog na ang panga ko.

My heart thumped rapidly, nanlaki ang mata ko at nakita ko kung paano tumaas ang sulok ng labi niya at napapangiti na.

"...ikaw, anong masarap para sa 'yo?" bawi niya, halatang nang-aasar.

"K-Kahit ano," I murmured, my cheeks flushing like a tomato. "B-But I prefer muffins."

"Hmm," he hummed, a devious smile on his lips. "I'll take that."

"Noted," tumikhim ako.

Umalis ka na rito, Sandejas! I am trying my best not to get affected! Naka-move-on ka na kaya dapat ay ako rin!

"Take out 'no?" I inquired.

"Dine in," I froze and lifted my head, He's leaning on the counter now, tila pinagmamasdan ang ginagawa ko.

"'D-Di ba may trabaho ka? Dapat take out." I said but he shrugged and looked around.

"I like the ambiance here, nice place." He nodded. "Dito ako magtatrabaho."

"Huh?!" histerikal kong singhap.

"Ma'am, ayos ka lang?" Nagpapanic na tanong ng cashier kaya tumango ako at kumurap.

"Y-Yes, yes! S-sorry!"

"Why?" Jer asked. "Masama bang magtrabaho rito?"

"H-Hindi naman..." I cleared my throat. "I just...you know, you're a busy person, baka hindi makatulong na nasa ganito ka nagtatrabaho. Kasi maingay."

"It's pretty quiet," he noticed.

"Maingay na rito mamaya," I said. "Kaya dapat sa opisina ka na lang."

"Dine in," he finalized, I noticed him looking at my neck. "Add a cup of black coffee, Harriet. No sugar."

Tumango na lang ako at halos sumabog na ang puso ko roon sa kaba habang kausap siya.

Hinayaan ko na ang cashier ang mag-asikaso ng bayad niya, I excused myself to go inside to calm myself.

Damn it! Damn! Hindi pa rin nagbabago ang epekto ng Sandejas na 'yan! Hindi kaya ginayuma ako niyan dati?

Sinampal ko ang sarili ko at umiling, napahawak ako sa kwintas ko at itinago sa ilalim ng dress ko at huminga ng malalim.

"He's just here as a costumer." I told myself. "So, treat him like one, okay, self?"

Nang makalabas ako ay may ngiti na ako ulit at kalmado.

"Uy, Ma'am, sino 'yon? Boyfriend mo?" Halos mabilaukan ako roon kaya umiling ako kaagad.

"N-No..." I murmured.

"Ex?" ani ng waiter ko at napaubo ako at muling umiling.

"K-Kaibigan lang," I said.