Paper Planes (Sandejas Siblings: Companion Book)

Kabanata 24

Kabanata 24

KUNG NAKAKAMATAY ANG masamang tingin, kanina pa nakabulagta sa gitna si Ejercito.

I was sitting on the stool with the counter in front of me, sa kabilang banda ay nagluluto si Ejercito ng agahan habang sumisipol pa.

"What a wonderful morning," he sang like an idiot.

Nakamaong pants lang siya at walang damit doon habang may hawak na spatula at nag-iikot ng hotdog.

"Can you shut up?" I hissed.

He didn't even look at me, mas natawa lang siya at iniangat ang spatula na at ginawang microphone.

"I slept with Harriet..." he sang again and my cheeks flushed, lumingon ako sa paligid at napamura na sa utak ko.

"Ejercito!" I hissed.

He continued singing there and I gritted my teeth in annoyance kaya tumayo ako kaagad at inayos ang suot kong dress.

"You know what? I'm leaving!" I said sharply and turned my back, naglakad ako paalis sa kusina pero muli akong napasigaw nang umangat ako sa ere dahil sa bigla niyang pagbuhat sa akin.

"Sandejas!" I screamed.

Pinaupo niya ako nang walang kahirap-hirap sa stool at ngumuso.

"Sorry, Harriet, won't do it again." He smiled sheepishly.

"Let me go!" I hissed and threw him a sharp glare. His lip twitched playfully.

"No, we're still eating," aniya at kumawala man ako ay hinarangan niya lang ako gamit ang katawan niya.

I was so irritated, because first, he was teasing me and second, because he's baiting me with his body! Isa pa naman 'yan sa kahinaan ko!

Sinamaan ko siya ng tingin, ngumisi lang siya at bahagyang tumungo sa akin.

"Sorry, Harriet, I'll be a good boy." He said like a puppy. I shook my head at him and rolled my eyes.

"Just...just go away and cook!" sikmat ko.

His lip twitched, his blue eyes twinkled as he slowly moistened his lower lip and stared at me shamelessly.

"Hindi ka ba naaakit sa katawan ko, Lena?" He asked bluntly. I gasped at him.

"Excuse me?!" I exclaimed at bigla siyang ngumuso sabay tabi.

"Dadaan ka?" aniyang nang-aasar at nang makita niyang inangat ko ang kamay ko para batukan siya ay nagtatatakbo siya sa niluluto.

Sakit sa ulo!

Pagkagising ko kanina ay nang-asar siya at sige ang reklamong malikot daw ako sa kama at nahulog siya ng ilang beses dahil sa pagsipa ko.

Apparently, he woke up and saw me sleeping on the side of his bed. Ang sabi niya ay good samaritan lamang siya kaya niya ako inihiga sa kama.

I brushed my hair and looked at the clock, mabuti na lang at mamaya pa ang uwi nina Mamá kaya hindi ako hahanapin pa.

But now, paano ko maipapaliwanag na nandito ako natulog sa mga Sandejas? Paano kapag nalaman ng pamilya ko? Nina auntie?

Sumulyap ako kay Jer na mukhang maganda ang gising at sa aking parang pinagbagsakan ng langit at lupa ang pagmumukha.

"Here, let's eat!" Jer cheerily exclaimed when he was done. Inilagay niya ang prinitong agahan sa hapag at para makatulong ay mabilis akong tumayo at kumuha ng aming mga pinggan.

I took spoon and fork and stopped when I noticed him staring at me with his serious eyes, nakasandal siya doon sa may counter at naka-shirt na ngayon. Nang mahuli ang tingin ko ay tumaas na naman ang sulok ng labi niya sabay kagat doon para 'di lumitaw ang ngiti niya.