Paper Planes (Sandejas Siblings: Companion Book)

Kabanata 26

Kabanata 26

MY MOUTH PARTED, mabilis kong tinakbo si Ejercito at ibinaba ang takip niya sa bibig.

"L-Lena..." he called, shocked.

Napuno ng pag-aalala ang puso ko at mabilis na lumuhod para tanggalin ang tali sa kanyang kamay.

"Okay ka lang? Are you hurt?" I asked hurriedly, pilit na tinatanggal ang tali sa kanyang kamay.

"No," He sounded confused. "You?"

"I'm fine," I said, halos nanginginig ang kamay para matanggal ang kanyang tali. Nang makalas ko ito ay mabilis na tinanggal ko rin ang sa paa niya.

"What are you doing here, Lena? Bakit ka napunta rito?" He asked, worried too.

Napasinghap ako, mabilis na tinanggal ang tali sa paa niya at nang makawala siya ng tuluyan ay walang pagdadalawang-isip na inatake siya para sa mahigpit na yakap.

He gasped, mariing napapikit ako at napahikbi nang maramdaman ko ang marahan niyang paghaplos sa likod ko.

"Harriet," he whispered.

"I-I'm worried! Akala ko may nangyaring masama sa 'yo!" I gasped and hugged him tightly, I gripped his shirt, ibinaon ko ang mukha ko sa kanyang dibdib at narinig ko ang mabilis niyang paghinga.

"I'm fine, nothing happened to me." He whispered softly.

"I-I thought..." my voice broke, naramdaman ko ang pag-hawak niya sa baywang ko at ang marahang paglayo.

I looked at him and saw him lifting me slowly to sit on the chair where he is tied. Lumuhod siya sa harapan ko at sinapo ang pisngi ko.

"Don't cry, I'm alright." He mumbled gently.

Pumikit ako at sumandal sa kamay niyang nasa pisngi ko, mahina akong humikbi at naramdaman ko ang masuyong pagpalis niya ng luha sa pisngi ko.

"I-I'm sorry..." I whispered. "I'm really sorry, Jer..."

I opened my eye and saw me sniffing. Nakita ko ang pag-igting ng panga niya habang tinatanggal ang luha sa pisngi ko, tila galit sa pag-iyak ko.

"Stop crying," he whispered softly. "Ayokong umiiyak ka."

"I'm sorry..." bulong ko pang muli.

"Sinong nagdala sa 'yo rito?" He asked me when I slowly calmed down, tinulungan ko siya sa pag-alis ng luha at sinuklay ang buhok ko gamit ang daliri ko.

"I-I'm sorry, it's Cess..." I murmured.

Napatitig sa akin si Jer at mamaya ay biglang natawa.

"That woman," he shook his head. "And where's your asshole friend?"

"H-Huh?"

"Where's the fucking Floyd?" he asked, annoyed. Umawang ang labi ko at pinagmasdan siya bago umiling.

"I don't know, I haven't seen him with Cecille. Si Cess ang nagdala sa akin dito."

"Pinagtulungan nila ako," he scoffed and my mouth parted, remembering how he was tied in the chair!

"K-Kaya ka nila?" I asked in shock.

"I was annoyed and confused because Floyd keeps on trying to tie my hand earlier! Akala ko nagbibiro lang." He scoffed.

"Kanina ka pa nawawala..."

"Yes, your asshole of a friend did that! Sinapak ko na nga kasi ang gulo nila ni Cecille, Cess asked if kung tatalian ba raw nila ako ay makakawala ako?"