Paper Planes (Sandejas Siblings: Companion Book)

Wakas

Finally! This is Paper Planes Wakas! I am hoping you enjoyed reading the first generation of Sandejas family, my forever favorite family!

Enjoy Ejercito's point of view!

The Sandejas family loves you all!

May you all fly high like paper planes in the sky!💙

Love,
heartlessnostalgia

xxx

Wakas

His Paper Plane

"EJERCITO!" TOM EXCLAIMED somewhere, napalingon ako at nang nasipa niya sa akin ang bola ay walang hirap ko iyong sinipa papunta sa kakampi.

I smirked when I heard people cheered for that goal, tumakbo ako para makipa-apir sa mga kasamahan.

"Sigurado ka bang first year ka pa lang? Magaling ka rito, ah!" Bati sa akin ng mas senior sa amin sa grupo.

He is I think on his third year now.

"Oh! Fuck, sorry, Miss!" My eyes shifted from my team mates towards the commotion at the side of the field.

Napaayos ako ng tayo nang makita ang nakapikit na babae habang pinapalibutan ng ibang miyembro ng laro.

"I'm really sorry, Miss! Hindi ko sinasadyang matamaan ka!" The man apologized.

Tumitig ako roon at humalukipkip, I saw the woman then lifted her face. Namumula man ang mukha ay ngumiti siya.

"I-I'm fine," she said softly.

I froze, napatitig ako sa kanya at nakita kong natigilan rin 'yong nakatama sa kanya ng bola.

"Damn it, Mario! Tinamaan mo si ganda!" Kumunot ang noo ko nang magsikuhan sila at bahagyang nagtulakaan sa babae.

Hoy! Tinamaan n'yo ng bola! Are you all supposed to just teased each other around her? Come on, help her!

Tila mukhang naramdaman niyang may nakamasid sa kanya mula sa malayo at halos matulos pa ako sa kinatatayuan nang magtagpo ang tingin namin.

Her face is red because of the hit but damn it, she's still beautiful!

"Sandejas, tabi!" A push in front of me made me curse when I lost my balance. Napaupo ako sa putikan sa likuran ko roon at mariing napapikit.

"Oh my God! Si Jer!" A couple of girls exclaimed.

Punong-puno ng putik ang shorts, damit at kamay ko at paulit-ulit akong nagmura sa isipan.

"Help him up! Oh my god! Nadudumihan na siya!" I heard a voice again.

"Bro, sorry!" I opened my eyes and saw Floyd smirking when he saw me.

Seryoso ko siyang tinignan, I almost clenched my jaw and accepted the hand he offered to help me up.

Pagtayo ko ay hiyang-hiya ako sa sarili, hindi dahil sa putikan ako kung hindi dahil nakita no'ng magandang babae sa may malapit sa puno ng Narra.

She looked at me from head to toe and wrinkled her nose.

What? Gwapo pa rin ako kahit putikan!

I scoffed, nakita kong pinapalibutan pa rin siya no'ng mga lalaki roon, tila mas nagagandahan pa sa kanya kaysa sa pagiging concern sa pagkakatama nila ng bola!

"Let's continue the game!" I exclaimed, annoyed.

"Tuloy na raw, ginagalit n'yo si Sandejas!" Biro ng senior pero ngumisi lang ako at mas natuwa nang umalis na ang nakapalibot sa babae at bumalik sa laro.