Soul

28

Not: Umarım videoyu beğenirsiniz! 

Multimedia: Wendy & Lana

۞ Wendy 

Haftasonunu bizde geçiren ve şu an okula gitmeye hazırlanan Lana'nın yukarıya gelmesini bekliyorduk. Kahvaltıyı bile kaçırmıştı. Mic oflayarak tekrar çağırmaya başladı.

"Lana!"

"Geldim, geldim!" 

Yağmur başladığı için, Lana koşarak evden çıktığında hızlı adımlarla yürümeye başladık. Mic'in arabasının Greg'de olduğunu öğrendiğimde sinirlenmiştim. En azından geri getirebilirdi, değil mi? Ama odam da olan vazoya koyduğum bembeyaz gülleri hatırladığım da, sırıtmaya başlamıştım. Mic üzerindekini çıkartıp kafasının üstünde tutarken güldüğümü gördü. Kaşlarını çatarak Lana'yı dürterken gülmeyi kestim ve adımlarımı hızlandırmaya çalıştım. 

"Neye güldüğünü elbette öğreneceğiz, Wendy." 

Lana arkamdan seslenirken gülüyordu. Yavaşladım ve tekrar onlarla aynı hizada yürümeye başladık. 

"Cuma gecesi hakkında neden tartışmıyoruz?" 

Lana bana dikkatlice bakıyordu. Kaşlarımı çattım. 

"Ne tartışacağız? Her şeyi biliyorsunuz zaten."

"Neler hissettiğini değil."

"Hiçbir şey hissetmedim, seni aptal. Daha onu tanıyalı bir hafta oluyor. Birine bu kadar kısa sürede bir şeyler hissetmeye başlamayacak kadar akıllandım."

"Evet. Şu adını bile bilmediğimiz şahıslar yüzündendi, değil mi?"

"Kesinlikle."

Mic oflayarak durdu. 

"Okula yürümeye alışkın değilim. Tanrım, üniversiteye gidiyoruz, yürümem gerekmemeli!"

Sokağı döndük ve caddeye doğru yürümeye başladık. Okula kadar yürüyemeyeceğimizi fark ettiğimiz zaman, duraklardan birinde durduk ve OA'ya giden bir otobüsün geçmesi umuduyla beklemeye başladık. Okul saati yaklaşıyordu. Yağmur hala durmamıştı ve durağın daha fazla altına girdik. Hiçbir şey fark etmedi. Hala yere çarpıp eteğimi ıslatan damlalar vardı. 

Eteğimi yukarıya kaldırarak ofladım. 

"O arabayı --"

Kafamı kaldırdığımda, Greg'in arabayı durağın önünde durdurduğunu gördüm. Eteğimi serbest bıraktım ve o camı açtığında ters ters baktım.