36

5.1K 153 45
                                    

Boven in Charlotte 💖

'I know sorry mam.'
Ik rol met mijn ogen zodra het gezeur van mijn moeder weer door mijn telefoon galmt. 'Ja ja ik heb mijn excuses al aangeboden samen met Kels.' Kan dit gesprek nu eindelijk klaar zijn? Na mijn etentje met Kels belde mijn vader mij en sindsdien ben ik afwisselend met mijn ouders aan de telefoon geweest. Zolang zelfs dat ik alweer bijna bij het LCC ben aangekomen. 'Mevrouw Beckham? We zijn gearriveerd.' Ik knik naar Edward en precies op dat moment wordt de deur voor mij geopend. 'Oké mam, ik ben aangekomen als je nog iets te zeggen hebt kan je het appen.'
'Katelyn Beckham als je het waagt om-'

Ik druk mijn moeder weg en stap uit de limo. De man die de deur voor mij had geopend is alweer druk bezig met het uitladen van mijn koffers. Ik loop naar de voorkant van de limo en kijk door het raam naar Edward. 'Thanks voor de rit.' Hij knikt vriendelijk voordat hij zich weer richt op zijn telefoon. Zodra mijn spullen worden meegenomen naar mijn huis start Edward de auto en rijdt hij het erf af. Nou mijn leven op de kostschool kan weer verder gaan.

Ik app Melody en Charlotte met de aankondiging dat ik officieel thuis ben en loop op mijn gemakje naar mijn huis. Zodra ik een voetstap zet door de deur springen Lola en Kelsey op mij af en beginnen ze luid te blaffen en te kwispelen terwijl ze mij beginnen te likken. 'Ik heb jullie ook gemist.' Zeg ik lachend terwijl ik ze probeer te aaien. Met de twee honden achter mij aan loop ik de keuken in om een koud flesje water uit de koelkast te pakken en een appel. Het is al redelijk laat dus ik verwacht dat bijna iedereen in dit huis al slaapt.

Ik gooi de appel behendig in de lucht voordat ik een hap neem en loop naar de woonkamer waar Anisha op de bank een boek aan het lezen is. 'Hey, heb je misschien Melody en Char gezien?' Anisha kijkt op van haar boek. 'Melody ligt te slapen en Charlotte is bij de waterval.' De waterval? Het is bijna 12 uur s'avonds wat doet ze daar nog? 'Oké bedankt!'

Ik neem nog een hap van mijn appel en loop dan naar de waterval toe. Zodra ik voor de muur sta waar ik overheen moet klimmen kan ik het oer harde gebrul van Dylan al horen gevolgd door het gegiechel van Charlotte. Wat zijn die twee aan het doen dan? Ik klim voorzichtig over de muur heen en laat mijzelf neervallen op het grasveld. Zodra ze mij zien rent Jake met gestrekte armen naar mij toe. Blijkbaar is hij hier ook.

'Kate!'
Hij trekt mij lachend in een knuffel. Ik kan nu al gewoon de alcohol ruiken. Lachend knuffel ik hem terug. 'Zijn jullie nou alweer aan het drinken?' Dylan begint wild nee te schudden. 'We hebben gewoon een paar biertjes gedaan.'
'En een paar wijntjes.' Vult Charlotte aan.
'Dat is te zien.'

Ik kijk om naar Jake die mij aan zit te staren. 'Jij hebt sowieso iets meer op.'
Als een klein kind schud hij zijn hoofd. 'Ik ben aangeschoten Kate. Er is een verschil tussen dronken zijn en aangeschoten zijn.'
Nou ik zou hem eerder op het randje van aangeschoten naar dronken zetten maar oké.
'Nou doe je mee of niet?' Vraagt Charlotte met een opgetrokken wenkbrauw. 'Als aller eerst wil ik nog een knuffel van jou Char en als antwoord op je vraag ja.'

#

Zoals gewoonlijk bevinden Jake en ik ons in de grot achter de waterval en zijn Dylan en Charlotte waarschijnlijk aan het zwemmen. Wat deze keer anders is is dat we een doorgang hadden gevonden in de grot die dieper ging en nu zijn we op een plek uitgekomen waarvan de bovenkant open is en we kunnen staren naar de sterren hemel.  Dat is ook wat wij nu aan het doen zijn. We liggen heerlijk op onze rug te staren naar de sterren.

'Kate?'
Jake zijn stem galmt door de lege grot. Ik murmel een goedkeurend geluid als teken dat hij verder kan praten. Jake draait zich om op zijn zij zodat hij mij aan kan kijken. 'Geloof jij in aliens?' Wat? Vragend draai ik mij om zodat ik Jake kan zien. Ik kopieer zijn houding en plaats mijn hoofd op mijn hand. 'Geloof jij in aliens?' Vraag ik met een spottende lach. Jake rolt met zijn ogen maar ik kan het licht roze kleurtje op zijn wangen nog net naar boven zien komen. 'Natuurlijk niet! Ik geloof alleen in bier.' Ik neem Jake zijn houding in mij op. Ja ja, hij gelooft echt wel in aliens.

Game on✔️Where stories live. Discover now