The Prince Who Pricked His Finger On The Spindle of a Spinning Wheel (Prince#2)

Chapter 29

Chapter 29

I thought we're already at Triton's apartment. But our car just stopped near a boutique. I can hear how my friends groaned in frustration when lights started to get inside our car.

Binuksan ni Triton ang mga bintana sa likuran. Nagtataka akong lumingon kay Triton, bakit kami nandito?

We're inside the night market of Enamel, inaabot pa ito ng madaling araw na bukas ang lahat ng iba't-ibang tindahan.

"Why are we here, Triton? Akala ko ay dadalhin mo kami sa apartment mo?" tanong ni Antonia.

"Get inside that boutique, choose a decent clothes." Nagsimula nang magreklamo ng mga kaibigan ko.

"Come on, we'll just sleep. Sa tingin mo ba ay makakapagpalit pa kami ng damit Triton? Siguradong kapag nakarating na kami sa apartment, bagsak na kami. Let's go now." Sagot sa kanya ni August.

"No, get inside that boutique. Choose decent clothes, hindi tayo aalis dito hanggang hindi kayo bumaba at pumipili nang maayos na damit."

"Triton we're sleepy," reklamo ni Autumn.

"We're tired na," sabi rin ni August.

"W-What?! Pero may lakas kayong mag-bar? Bakit kanina hindi kayo mga pagod? Out girls. Find a decent clothes." Madiing sabi ni Triton.

Sa pagkakataong ito ay sa akin naman lumingon si Triton. His annoyed face softened and he caressed my face again.

"You're awake, join them fat cheeks. Ayaw ni Triton ng suot mo, baka magalit na naman ako sa'yo." I just heard how my friends made an oh sound from the back.

"Iba rin,"

"Ang bilis magpalit, from ogre to prince charming."

"Real quick,"

"Sobrang harsh sa atin, tapos biglang lalambot kay Euphie." Nawala ang pagtitig sa akin ni Triton at iritado ulit itong lumingon sa tatlong babae mula sa likuran.

"Sweetheart ko ba kayo? Sweetheart ko ba kayong tatlo?!"

Nang sumulyap ako sa mga kaibigan ko. Pansin ko na nagpipigil sila ng kanilang pagtawa.

"Sinabi ba namin Triton? Sinabi ba namin?! Gigil na gigil ka na sa amin kanina pa!"

"Because you three are damn bad influence for Euphie!"

"Ang puso! Ang puso mo Triton! Oo na, lalabas na kami! You can stay here Euphie, kami na ang pipili ng damit mo, pakalmahin mo ang isang 'yan."

"Hindi ko akalaing gago ka rin pala Triton!" iritadong sabi ni Autumn.

"Since birth Autumn, now girls. Move." Ibinagsak nilang tatlo ang pinto ng kotse.

Kami na lamang ni Triton ang naiwan.

"Sorry," ito ang unang lumabas sa bibig ko. A lot of sorry.

Hindi agad sumagot si Triton. Pinili kong tumitig sa labas ng bintana.

"I'm really sorry Triton, sa lahat. I'm really sorry."

"Sorry? Wala ka namang ginawang kasalanan Euphie." Dito na ako lumingon sa kanya.

"Meron Triton, ang laki nang nagawa kong kasalanan. Sa inyong dalawa ni Ahmed, sa mga magulang natin. I made the gap, I made the damage because of this damn innocence. I'm really sorry for everything Triton. I really do."

"Hey, Euphie. Don't cry." Mas lumapit siya sa akin para lamang punasan ang mga luha ko.

"Let's not talk about this now, go join them. Hush, let's stop talking about this for now." Nang matapos niyang punasan ang mga luha ko ay muli niyang hinalikan ang aking noo.