Chapter 34

122K 7.4K 1.6K
                                    


Chapter 34


Bumalik sa dati ang lahat. Yes, I'm now happy with the presence of Ahmed and Triton around, but the setup isn't healthy.

Kahit ilang beses kong hilingin na sana bumalik na lang sa dati ang lahat, hindi na mangyayari.

The friendship, the laughter between us three shattered into pieces. When I chose Ahmed, sinaktan ko si Triton. I even hurt our own families, hindi man namin gustong isali sa ganitong usapan ang aming mga pamilya, hindi maiiwasan.

We've grown together, we've grown attached. Bawat desisyon ko na konektado sa isa sa kanila, siguradong maapektuhan ang pamilyang mayroon sila.

"Mommy, I think I have my answer now."

Lumingon ako kay mommy na katulad ko ay nasa terrace ng kwarto ko. Kung dati ay nagmadali ako sa pag-aakalang hindi ako makakasakit ng tao, sa pagkataong ito alam kong nasa tamang panahon ang desisyon ko.

"You know mom, I've realized that the best development will always come within yourself. Your own discoveries, your own searching, your own curiosity and your own will to improve in your own. Bagay na kulang sa akin." Halos mabitawan ni mommy ang hawak niyang tasa nang marinig niyang nagsalita ako.

She didn't expect that her baby will say this kind of words.

I just realized that it wasn't just my parents, my family, friends, Triton and Ahmed. Everything was actually my fault, it was my choice not to develop sooner, and it was my choice to have my long time stop over because I was afraid of growing up.

Natatakot akong tumayo sa sarili kong mga paa, natatakot akong hindi dumepende at natatakot akong mahirapan.

A kind of behavior that made me weak, a kind of behavior that made everyone suffer. Pagkakamali kong lumipas nang ng ilang taon bago ko malaman.

I gave my mom my whole answer. Hindi na ako nagulat nang makitang umiiyak si mommy habang pinakikinggan ang mga sinasabi ko.

"Oh my baby girl is growing up. You're now being a lady, Euphiemia." Yumakap sa akin si mommy mula sa aking likuran.

"Right now, I need to learn more, I need to discover more about life and I need to know myself more than anybody else, Mommy."

"I'm so proud of you, Euphie. You're really growing up." Tipid akong ngumiti kay mommy.

"Not really, marami pa po akong kailangang malaman."

Nang mas maramdaman namin ni mommy ang lamig ng hangin pumasok na kami sa aking kwarto. Pansin ko na nakahanda na ang isusuot kong dress para sa pag-attend ng graduation ni Triton at Ahmed.

Tomorrow's their graduation day. At dito ko na rin nagpagpasyahang sabihin ang sagot ko.

"Everything will be fine, Euphie." Humalik si mommy sa aking noo bago niya ako iwanan sa aking kwarto.

I simply glanced on my bedside table. Nakapatong dito ang picture namin tatlo ni Triton at Ahmed, mga panahong magkakaibigan lamang kami.

***

Dahil kapwa nasa business department si Ahmed at Triton sabay ang oras ng graduation nila.

Ahmed pulled me near the entrance of our school gymnasium, nandito ang wallpaper ng school logo namin.

"Say cheese!" ngiting sabi sa amin ni Tita.

"Happy graduation Ahmed," I greeted him with a big smile.

The Prince Who Pricked His Finger On The Spindle of a Spinning Wheel (Prince#2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon