Xx. Chapt. 21 .xX

74 4 0
                                    

"Could you be less loud? Nandito tayo sa library eh." saway ko kay Minhyuk na kanina pang kwento ng kwento tungkol sa kung saan daw ako pumunta nung friday pagkatapos naming magkita sa cafeteria.

Hindi ko lang siya pinansin at pinatuloy ang paghahanap sa aking hinahanap na libro. Nandito kami sa library, para sa pinapa-research samin nung Science teacher namin since hindi siya makapasok ngayon kasi may sakit siya.

And lucky me, partner ko si Minhyuk.

At yung baliw, hindi pa din tumigil sa pangungulit. "Pwede ba Minhyuk, tulungan mo nalang kaya ako sa paghahanap nung libro tungkol sa different planets." Gagawa pa daw kasi kami ng presentation about sa naresearch namin ngayon, at bukas na yun hayst!

"Oo na." sabi niya. Napabalik yung tingin ko sa kanya nung may hinahawakan siyang chocolate milk.

Huhu, na-miss ko ang chocolate milk.

Argh! Focus muna Tzuyu.

Umikot ako sa kabilang shelf at tinignan yung bawat libro hays. Naii-stress na talaga ako. Paano ba naman kasing hindi pa daw na organize itong library kaya nakakalat sa kung saan-saan lang yung mga libro kaya kailangan mo talagang maghanap.

Umikot naman ulit ako sa kabilang shelf. Napansin kong wala na si likod ko si Minhyuk. Bahala na siya, basta tulungan niya akong humanap.

I looked at all the books carefully, tinignan ang bawat isa, so that I won't miss anything. Sa sobrang pagka focus ko sa hinahanap ay hindi ko napansin yung nabangga ko.

Automatic akong napatayo ng maayos at magso-sorry na sana nang makita ko kung sino ito. "H-Hi M-Mingyu." nauutal na sabi ko.

And again, nakita ko yung blank expression niya. Why wouldn't he even smile? Aish.

"Kamusta na ang mga sugat mo?" I examined his face. Hindi na masyadong visible yung mga sugat niya since naniniwala ako sa kasabihang: "time heals wounds." joke.

"Okay naman." sabi niya at tinalikuran na ako. Napa-sigh ako at sinunod siya.

"Nakahanap ka ba ng book about astronomy?" tanong ko. Hindi niya pa din ako pinansin at patuloy sa pagtingin sa mga libro na nasa shelf.

At para akong maliit na potato kapag katabi ko siya. Ang liit ko kasi, tapos yung height niya, kasing taas nung bookshelf.

Iniwan ko nalang din siya dun. Alam ko namang hindi ako papansinin nun eh. It's better if ako nalang mismo yung humanap. I need to focus.

Mingyubabes, love kita pero dine-distract mo ako hihi joke mwuaaa.

Dahil sa sobrang inis, I took it to another level. Umakyat ako sa second floor ng library, kung saan matatagpuan yung mga high shelves at kailangan mo pang umakyat ng ladder para makuha yung libro na gusto mo.

Hayst, take the risk Tzu. Baka malay mo nga, nandito naman talaga ang fckin book of fckin Astronomy, hehe. Sorry, frustrated na Lola niyo.

Kahit natatakot ako sa heights, hindi ko nalang yun pinansin at umakyat na sa ladder. What I fear is not important right now, kundi yung high grades ko sa Science dahil I need to survive it.

Hindi ko din gets yung teacher ko. Her last lesson was about Physics, now she made us look for planets, wao she really skipped to astronomy. Advance lang mag-isip?

Tss, focus Tzu.

Hinigpitan ko yung kapit ko sa ladder, baka mahulog ako at masulubong yung masakit na katotohanang ayaw niya sakin— joke.

Ba't ba kasi ang hirap hanapin ito?

Hindi naman siya talaga importante!

Pero ba't ba siya kailangan hanapin?

CHANGE OF HEART || K.MGWhere stories live. Discover now