«Πού ήσουν Μελίνα;»
«Με τον Απόλλωνα, σπίτι του!»
«Με τον Απόλλωνα… σπίτι του», επαναλαμβάνει τις λέξεις αργά προσπαθώντας να τις συνειδητοποιήσει.
«Ναι μιλούσαμε, μάλιστα του έλεγα…».
«Μιλούσατε; Ποιον κοροϊδεύεις; Σ’ έπαιρνα τηλέφωνο Μελίνα. Μάλλον κάτσε, καταλαβαίνω. Μιλούσατε τόσο πολύ, που σου ήταν αδύνατο να σηκώσεις το κινητό σου εεε; Πώς μιλούσατε; Με τη γλώσσα του στο στόμα σου;», μου φωνάζει έξαλλος από θυμό.
Η προσβολή του με πονάει απίστευτα. Δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Πώς θα τα καταφέρουμε όταν πέρα από όλα τα υπόλοιπα προβλήματά μας, έχουμε και αυτό της εμπιστοσύνης;
Τον κοιτάζω απογοητευμένη και ανασαίνω βαθιά. Συγκρατώ τον εαυτό μου για να μην του απαντήσω κατάλληλα ή τον χτυπήσω, όπως ήθελα αρχικά. Του γυρνάω τη πλάτη και με πιάνει από το μπράτσο.
«Πού πας;», συνεχίζει στον ίδιο θυμωμένο τόνο.
«Άντε παράτα μας!»
Τραβάω το χέρι μου και κλείνομαι γρήγορα στο δωμάτιό μου.
Γαμώτο δεν έχει κλειδιά για να κλειδώσω. Κάθομαι πίσω από τη πόρτα για να τον εμποδίσω να μπει μέσα. Αγκαλιάζω τα πόδια μου και προσπαθώ να μην κλάψω, αλλά αποτυγχάνω κι εκεί.
Εκείνος δεν έρχεται, δεν προσπαθεί. Από τη μια χαίρομαι και από την άλλη στεναχωριέμαι. Όταν περνάνε τα λεπτά και βεβαιώνομαι πως δεν θα έρθει, ξαπλώνω στο κρεβάτι και αγκαλιάζω το μαξιλάρι καθώς ξεσπάω.
…
Κλείνεται στο δωμάτιο και βαράω το χέρι μου στο τοίχο. Κάθομαι στο καναπέ έξαλλος και περνάω το χέρι μέσα από τα μαλλιά μου. Δαγκώνω τα χείλη μου και προσπαθώ να ηρεμήσω.
Το πέλμα μου πάει πάνω κάτω από τα νεύρα μου. Γαμώτο.
«Ηρέμησε, ηρέμησε Άρη!»
Και μόνο στην ιδέα πως ήταν μόνη στο σπίτι μαζί του, τρελαίνομαι. Επίσης το γεγονός πως δεν σήκωνε το κινητό της το κάνει πολύ πολύ χειρότερο. Τι έκαναν και δεν απαντούσε;
Γαμώτο ξανά. Σηκώνομαι νιώθοντας πως δεν με χωράει ο τόπος και το βλέμμα μου πέφτει στη τσάντα της και στο περιεχόμενό της που έχει απλωθεί στο πάτωμα.
«Τι είναι αυτό;», αναρωτιέμαι καθώς βλέπω ένα πουγκί σε σχήμα καρδιάς.
Το παίρνω στα χέρια μου και το ανοίγω, νιώθοντας πως κάνω κάτι κακό. Δεν μ’ αρέσει να ψαχουλεύω, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω τον εαυτό μου. Θέλω να δω τι κρύβει τόσο καλά και μάλιστα μέσα σε καρδιά.
KAMU SEDANG MEMBACA
Πίσω από τις κάμερες... (book 2)
Fiksi Remaja«Μελίνα μου, νεράιδά μου! Μου έλειψες, μου έλειψες μωρό μου». Πλησιάζει το στόμα του στο αφτί μου, ενώ δεν μ' αγγίζει πουθενά αλλού. «Δεν μπορούσα να αναπνεύσω μακριά σου», ψιθυρίζει. «Το άρωμά σου... αυτό το άρωμά σου, το αποζητούσα παντού. Γιατί Μ...
