«Ευτυχώς που είναι χειμώνας έτσι μπορείς να φορέσεις ζιβάγκο στο γύρισμα!».
Το ύφος μου είναι πονηρό, καθώς του χαϊδεύω το σημάδι που του έκανα στο λαιμό. Για αντίποινα εκείνος με ρούφηξε στο στήθος σε δυο μεριές.
«Κάποια ακούω τρομερά ευτυχισμένη με τον εαυτό της», μουρμουρίζει.
Τώρα είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και απολαμβάνουμε την ηρεμία που έρχεται μετά το σεξ.
Στην κυριολεξία μ’ έλιωσε όπως μου υποσχέθηκε. Μ’ έχει στην αγκαλιά του, ενώ εκείνος είναι ξαπλωμένος ανάσκελα με τα μάτια κλειστά.
«Άρη γιατί ήσουν μαζί της χθες;», ρωτάω αφού ακόμα δεν έχω ξεχάσει την εικόνα των δυο τους να πίνουν ποτό σαν να μην τρέχει τίποτα.
Ξαφνικά σηκώνεται και ανακάθεται στο κρεβάτι με τη πλάτη του ν’ ακουμπάει στο προσκέφαλο του κρεβατιού. «Σοβαρά τώρα Μελίνα;», ρωτάει αγριεμένος.
Ανασηκώνομαι κι εγώ και κάθομαι στην ίδια στάση δίπλα του. Συνειδητοποιώ πως η γύμνια μου μ’ ενοχλεί έτσι όπως εξελίσσεται η συζήτηση και τραβάω το σεντόνι πάνω μου για να καλυφθώ.
«Δεν καταλαβαίνω τι σ’ ενοχλεί στην ερώτησή μου; Αφού δεν έχεις να κρύψεις κάτι, τι σε πειράζει να μου πεις;»
«Πρώτον δεν ήταν η ώρα να το αναφέρεις μετά από ότι βιώσαμε πριν από λίγο και δεύτερον σου ζήτησα εμπιστοσύνη!»
«Κάτι κρύβεις!»
Τον κοιτάζω θυμωμένη και απογοητευμένη από την απροθυμία του να μου μιλήσει.
«Γιατί να κρύβω κάτι Μελίνα; Ήμουν μαζί της ναι, δεν το αρνήθηκα!»
«Κάνεις λάθος, όταν σε ρώτησα το πρωί που ήσουν είπες έξω, δεν είπες με τη Βέρα. Κι αν δεν είχα δει τηλεόραση, δεν θα σας έβλεπα να πίνετε ποτό σ’ ένα θεοσκότεινο μπαρ. Γιατί ήσουν μαζί της;»
«Είχα τους λόγους μου».
«Και δεν κάνει να τους μάθω;»
«Όχι!»
«Άρη μου είπες πως είμαστε ένα!»
«Είμαστε…».
«Πότε όταν είσαι μέσα στο κορμί μου; Μόνο για εκείνες τις ώρες εννοείς; Διευκρίνισε μου!»
«Σκάσε!», μου φωνάζει και πρώτη φορά τον βλέπω τόσο έξαλλο μαζί μου. «Παραλογίζεσαι το καταλαβαίνεις έτσι;»
«Εγώ; Εγώ παραλογίζομαι;»
Πετάω τα σκεπάσματα και σηκώνομαι όρθια. Ψάχνω να βρω τα ρούχα μου και ντύνομαι βιαστικά.
YOU ARE READING
Πίσω από τις κάμερες... (book 2)
Teen Fiction«Μελίνα μου, νεράιδά μου! Μου έλειψες, μου έλειψες μωρό μου». Πλησιάζει το στόμα του στο αφτί μου, ενώ δεν μ' αγγίζει πουθενά αλλού. «Δεν μπορούσα να αναπνεύσω μακριά σου», ψιθυρίζει. «Το άρωμά σου... αυτό το άρωμά σου, το αποζητούσα παντού. Γιατί Μ...
