Το βράδυ μόνη στην ησυχία του δωματίου μου αφού, έχω ξεσπάσει και κάθομαι στην πολυθρόνα κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, βάζω τα πράγματα και τις σκέψεις μου σε μια σειρά προσπαθώντας να βγάλω μια άκρη.
Για να πέσω να κοιμηθώ ούτε λόγος καθώς μια εβδομάδα τώρα μόλις κλείνω τα μάτια μου βασανίζομαι από τον ίδιο εφιάλτη ξανά και ξανά.
Τα κομμάτια του πάζλ δεν κολλάνε μεταξύ τους. Ξέρω ότι οι κινήσεις του και οι έξοδοι του με τη Βέρα δίνουν άλλη εντύπωση, αλλά είμαι σίγουρη πως δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Τα λόγια του και ο τρόπος που με αγκάλιασε σήμερα το δείχνουν ξεκάθαρα. Όσο κι αν προσπαθεί να κρυφτεί το κορμί του τον πρόδωσε.
Επίσης θυμάμαι την υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου, το βράδυ που φάγαμε στο νέο σπίτι μας.
Υποσχέθηκα πως θα του έχω εμπιστοσύνη, πως είναι δικός μου πια και πως ακόμα και να τον δω με κάποια άλλη, θα ξέρω πως είναι ψέμα και πως κάτι άλλο παίζεται από πίσω.
Ναι αυτό είναι, πως μου διέφυγε τόσο καιρό. Κάτι κρύβει, για κάποιο λόγο φέρεται έτσι, αλλά για ποιο;
Γυρνάω πίσω το χρόνο και ψάχνω να βρω από πού ξεκίνησαν όλα και αλλάξαμε πάλι. Την προηγούμενη Δευτέρα μπήκαμε στο στούντιο τρελοί από ευτυχία, αφού μόλις είχαμε περάσει ένα σαββατοκύριακο γεμάτο έρωτα στο νέο μας σπίτι, ο Λευτέρης μας σταμάτησε θυμωμένος και είπε στον Άρη πως θέλει να μιλήσουνε.
Μετά ο Άρης με είδε με τον Απόλλωνα και το βράδυ βγήκε με τη Βέρα. Γύρισε σπίτι και ήταν απόμακρος. Το πρωί μου έκανε έρωτα βέβαια και μάλιστα πολύ έντονα. Κλείνω τα μάτια και φέρνω στο νου μου εκείνη τη φορά.
Θυμάμαι πως ο έρωτάς του ήταν απελπισμένος. Με άγγιζε και με γέμιζε λες και ήταν η τελευταία μας φορά. Που ουσιαστικά ήταν… μια εικόνα περνάει από το μυαλό μου.
Ο Άρης να μπαίνει στο κορμί μου και να μου ζητάει να του έχω εμπιστοσύνη. Αυτό είναι, ήξερε ότι θα μ’ αφήσει, ήξερε πως θα τσακωθούμε αργότερα, ήξερε πως κάτι θα γίνει και με προετοίμαζε. Και όταν λογοφέραμε μετά πάλι το ίδιο μου είπε. Γιατί δεν μου έχεις εμπιστοσύνη γαμώτο;
Στο τηλέφωνο όταν τον πήρα το ίδιο βράδυ πάλι ανέφερε την εμπιστοσύνη. Τι τρέχει; Δυο άτομα μπορούν να με βοηθήσουν. Ο Χάρης κι ο Λευτέρης.
Πέφτω να ξαπλώσω πιο σίγουρη για την αγάπη του από κάθε άλλη φορά.
Με παίρνει σχεδόν αμέσως ο ύπνος και για ακόμα ένα βράδυ πετάγομαι κλαίγοντας.
YOU ARE READING
Πίσω από τις κάμερες... (book 2)
Teen Fiction«Μελίνα μου, νεράιδά μου! Μου έλειψες, μου έλειψες μωρό μου». Πλησιάζει το στόμα του στο αφτί μου, ενώ δεν μ' αγγίζει πουθενά αλλού. «Δεν μπορούσα να αναπνεύσω μακριά σου», ψιθυρίζει. «Το άρωμά σου... αυτό το άρωμά σου, το αποζητούσα παντού. Γιατί Μ...
