OST for this chapter,
Kim NaYoung's "losing myself"💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢
^ကိုယ္ေရာက္ေနၿပီ^
သူမဆီmessageတေစာင္ခပ္သြက္သြက္႐ိုက္ၿပီးၿပီးခ်င္းပဲအခ်က္ေပးသံေလးႏွင့္အတူခ်က္ခ်င္းmessageေလးျပန္ဝင္လာသည္။
^ခုထြက္လာၿပီ ကို႔ကားကိုေတြ႔တယ္^
"ေဒါက္...ေဒါက္...ေဒါက္"
သံုးခ်က္ေသာကားမွန္ေခါက္သံေၾကာင့္သူမမွန္းသိလိုက္ကာတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္။လွပကာအျမဲactiveျဖစ္ေနေသာအာရီႏွင့္ဆံုတဲ့အခ်ိန္တိုင္း သူလည္းေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲရိွခ်င္တာေၾကာင့္စိတ္႐ႈပ္စရာကိစၥမွန္သမ်ွအားေမ့ထားျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္တြဲျဖစ္ခဲ့ျခင္းကေတာ့တကယ္က္ုိပဲေနာင္တရစရာေတာ့ရိွမေနခဲ့။ အင္း...အခုခ်ိန္ထိေပါ့။
"Bluebells? "
Lover seatမွာဝင္ထိုင္လိုက္ရင္းသူယူလာေသာခရမ္းျပာေရာင္ပန္းတို႔အားျမင္သြားေသာအခါႏွစ္လိုစြာျပံဳးလိုက္ဟန္ကbluebellမ်ားကိုေတာင္ေမွးမွိန္သြားေစတဲ့ထိ။တခါတေလေတာ့လည္းသူမဟာလွလြန္းတယ္ဆိုတာထက္ကိုပိုသည္ကိုေတာ့သူဝန္ခံရမည္။
"အင္း...အာရီ႕အတြက္ကိုယ္ဝယ္ခဲ့တာ ဘယ္လိုလဲသေဘာက်ရဲ႕လား?"
"အင္း"
"ဒီပန္းေတြရဲ႕အဓိပၸါယ္ကဘယ္ေတာ့မွမေျပာင္းလဲတဲ့အခ်စ္ တဲ့ေလ"
"ရိွေသးတယ္ ကိုရဲ႕"
အရမ္းႀကီးအနံမစူးေသာခပ္သင္းသင္းရနံအားေခါင္းငံု႔ကာ႐ွဴရိွဳက္ေနရာမွေခါင္းေမာ့ကာဆိုလာသည္။သူလည္းမ်က္ခံုးပင့္မိရင္း...။
"ဟုတ္လား...ဘာမ်ားလဲ"
"အရာရာအတြက္ေက်းဇူးတင္ရင္းအျမဲတမ္းအတြက္အရံႈးေပးထားပါတယ္ တဲ့ "
သူႏႈတ္ဆိတ္သြားမိသည္။
*အရာရာအတြက္ေက်းဇူးတင္ရင္းအျမဲတမ္းအတြက္အရံႈးေပးထားပါတယ္ တဲ့လား*။
YOU ARE READING
Unseen 「 completed 」
Romanceချစ်တယ်...။ တိတ်တခိုး ရေရွတ်ခဲ့ရင်းကပဲ အမုန်းတွေထဲ မွေ့ပျော်လာခဲ့၏။ Cover by @Akari Xing.