SERENDIPITY •yoonmin•

12

ჯიმინის  pov

დაძინებას ვაპირებდი მაგრამ თვალი ვერ მოვხუჭე, მძინარე ანგელოზს მივჩერებოეი, ცოტახნის შემდეგ საშინლად ავფორიაქდი, ყელში წამიჭირა რაცამ, სუნთქვა მიჭირდა, ადგილიდან ვერ ვინძრევი არ მინდოდა იუნგი გავაღვიძო, ჯანდაბა.
უკვე ხუთის ნახევარია იუნგის გაუნძრევლად ძინავს, წამიერად გულძმარვა ვიგრძენი, თავი ვეღარ შევიკავე და ლოგინიდან სწაფად წამოვხტი.
აბაზანის კარების გახსნაც კი ძლივს მოვასწარი.
იუნგის ხმა გავიგლნე, მაგრამ პასუხს ვერ ვცემდი, ის მიკაკუნებდა მე კი ნელნელა გონებას ვკარგავდი, სახეზე წყალი შევისხი და კარი გავაღე.
იუნგი: რა გჭირს?
ჯიმინი: არ ვიცი, ცუდათ გავხდი.
იუნგი: არც კი გიჭამია.
ჯიმინი: ეს შიმშილის გამო არ იყო.
იუნგი: სწორედ მაგის გამოა წამოდი დროზე დაბლა, რამეს მოგიმზადებ.
ჯიმინი: კარგი წამოდი.
სამზარეულოში ჩავედით, იუნგიმ რამიონი მოამზადა.
იუნგი: სულ შეჭამე, არ მაინტერესებს.
ჯიმინი: მადლობ რომ ჩემზე ზრუნავ.
იუნგი: ჩემთან ხარ, როგორ არ ვიზრუნო, შემაშინე ჯიმინ.
ჯიმინი: არ მინდოდა, მაპატიე გაგაღვიძე.
იუნგი: არაუშავს მთავარია უკეთ ხარ. იცი ჯიმინ...
ჯიმინი: გისმენ
იუნგი: ანდაც არაფერი.
ჯიმინი: რის თქმას აპირებდი.
იუნგი: სასაცილოა მაგრამ კიდე სიზმარში გნახე.
ჯიმინი: მგონი ზედმეტად ბევრს ფიქრობ ჩემზე.
იუნგი: რა სისულელეა, უბრალოდ ასე მოხდა, უკვე მეორედ.
ჯიმინი: რა ნახე?
იუნგი: ისევ მე და შენ ვიყავით, მაგრამ ამ ჯერად ყველაფერი ძალიან რეალურს გავდა, სიყვარულს გიხსნიდი, ღმერთო რა სირცხვილია, არ მინდა ამის გახსენება.
ჯიმინი: მე მჯერა სიზმრების.
იუნგი: ფიქრობ ეს სიზმარი ახდება?
ჯიმინი: არა, ამ სიზმარს სხვა ბედი აქ, შეიძლება ახდეს მაგრამ მეტ წილად ვფიქრობ, რომ არა.
იუნგი: როგორ დარწმუნებით ამბობ.
ჯიმინი: იმიტომ, რომ ჩვენს მომავალს ბუნდოვნად ვხედავ.
იუნგი: რა უცნაური ხარ, ამას არ უნდა ამბობდე, ამით იმის თქმა გინდა რომ იმედი არ გაქ?
ჯიმინი: ამით იმას ვამბობ, რომ შეიძლება ერთდღეს ძალიან მეტკინოს გული და გავქრე.
იუნგი: ნუ საუბრობ ამაზე, ჭამე.
ჯიმინი: მართლა აღარ მინდა მეტი, უკვე თენდება, აღარც მეძინება, კოლეჯში უნდა წავიდე.
იუნგი: მართალია, თუმცა მე არ ვაპირებ მოსვლას.
ჯიმინი: რატომ?
იუნგი: უბრალოდ. გინდა სახლში წაგიყვანო რომ მოემზადო?
ჯიმინი: ამის თქმას ვაპირებდი.
იუნგი: წამოდი.