One Stupid Mistake

Kabanata 40

Nagising ako sa malakas na tawanan sa labas ng kwarto. Tumingin ako sa paligid, oo nga pala nandito nga pala ako sa bahay namin sa probinsya. Kahapon kasi biglang naisipan ni Eros na pumunta kami dito kasama ang mga bata. I fixed myself and went out of the room.

"Goodmorning." Bati ko sa kanila. Lahat sila natigil sa pagtawa at napatingin sa akin. Ang aga naman nilang lahat nagising. Ako nalang pala yung tulog kanina.

"Anong meron?" Tanong ko sa kanila dahil mukha silang gulat na gulat nang makita ako. Yung kambal hawak ni mama at papa.

Kahapon nanibago ako dahil may malaking ngiting sinalubong kami ni mama. Lalo na kay Eros. Parang close na close na sila ni mama. Hindi ko nga alam kung kailan pa sila naging close. First time ko si mama makita na ganon dahil strikto siya pagdating sa aming magkakapatid kaya lumaki kami na takot sa kanya. Lumapit ako sa kanila at dahil sa tabi nalang ni Eros ang bakante doon ako umupo.

"Goodmorning." He greeted me. He put his arms around me and kissed the side of my head. I greeted him back.

"Ang lakas ng tawa mo Kuya Ryan, anong pinagtatawanan niyo kanina?" Tanong ko kay kuya kasi siya ang may pinakamalakas na tawa kanina na narinig ko.

Nagulat din ako pag dating namin kahapon nandito din si Kuya Ryan. Si Kuya Warren lang ang wala dahil hindi daw nakauwi galing sa Dubai.

"H-ha? Wala. Ano... ito kasing kambal nakakatawa kanina ang kukulit. Kumain ka na?" Balisang sabi ni kuya. Anong problema nito? I heard Eros chuckle while my parents pressed their lips together holding back a smile.

"Bakit? Anong ginawa nung kambal?" Kumunot ang noo ni kuya at bigla niyang siniko si Papa.

"Wala naman anak, nakikipag laro lang. Tara sa lamesa nakahain na ang agahan." Nagsipag tayuan na sila at pumunta sa hapagkinan habang naiwan naman kami ni Eros sa sala. Hindi kasi ako tumayo dahil walang gustong magsabi sa akin ng nangyari.

"Ano yung nangyari? Bakit kayo tumatawa." Inirapan naman niya ako at saka siya tumayo at hinawakan ang kamay ko papunta ng lamesa. Napasimangot ako at binawi ang kamay ko. Tinignan niya lang ako at hindi na uli pinansin. Bakit ayaw nilang sabihin kung anong nangyari sa kambal? Ganon na ba ka secret yun? Grabe ha.

Maghapon kong hindi pinansin si Eros dahil hindi niya sa akin sinabi kung anong nangyari. He tried to talk to me but I always pretend that I didn't saw him.

"'Nak ang OA mo." Napatingin ako kay mama na karga si Apollo. Lumabas kasi yung tatlong lalaki at may pinuntahan daw na importante. Tinatanong ko din sila kung saan ang lakad nila pero hindi naman sila nagsasalita.

"Eh kasi naman 'Ma si Eros nakakainis. Tapos tinanong ko siya kanina kung saan sila pupunta hindi ako sinasagot." Inis na sabi ko. Sabi ni Eros magiging honest na siya sa akin pero napaka-simpleng tanong hindi niya masagot.

"Hayaan mo na. May mga ganon talagang pangyayari na hindi na dapat sayo ipinapaalam. Usapang lalaki siguro." Saad ni mama habang nakangiti sa antok na si Apollo. "Oo nga pala anak, pwede ka bang sumama sakin mamaya? May okasyon kasi sa may city hall."

"Talaga po?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

Noon kasi palagi akong ipinapakilala ni mama sa mga kaibigan niya na may anak siyang mag aabogado. Alam ko na alam ni mama na hindi na ako magiging abogado kaya natutuwa talaga ako na isasama niya ako kahit hindi natuloy ang plano niya para sa akin. She gave me a small smile and walked towards me and held my hand.

"Payche, alam kong hindi ako naging mabuting ina sayo. Alam kong marami akong naging pagkukulang. Patawarin mo ako anak." My mother started to cry at ganon na din ako. "Mahal na mahal kita anak. Patawarin mo ako."