Shooting Star (Guillera Series 1)

Page 30

Napabalikwas ako dahil sa lakas ng tunog ng cellphone ko.

"Oh!?" Sagot ko sa tawag na hindi tinitignan kung sino ang caller.

"Anak! . Anong ginawa mo !? " nailayo ko ang cellphone ko dahil sa sigaw ni Mama at agarang napaupo kahit antok na antok pa.

"Soh !? Totoo po , totoong step-sister ko si Francine. Wow Ma! Kaylan niyo pa balak sabihin sakin ! Pag naghihingalo na ako ! Pag matanda na ako ! " pabalang kong sagot. Oo masamang sigawan ang magulang pero I can't control my anger .

"Wag mo akong sigawan Ina mo ako ! " napapikit na lang ako hanggang sa tumulo na ang mga luhang pinipigilan ko.

"Mama matanong ko nga k-kung hindi paba simasabi sakin ni Francine na step-sister ko siya , sasabihin niyo ba ? Diba hindi kasi takot kayo na magalit ako pero hindi niyo ba naisip na mas masakit malaman sa iba kesa sa sarili mong Ina , akala ko ba walang secret . Mama ang sakit lang , Bakit hindi niyo sinabi ng maaga ? Bakit pinatagal niyo pa ? " pigil na hikbi na sabi ko.

"Anak hindi mo kasi ako naiintindihan , Sana kinausap mo muna ako bago ka nagdesisiyon dahil hindi mo hawak ang buhay ko ! " nagulat ako sa biglang pagsigaw ni Mama.

"Ma kahit konti ba hindi ka manlang naawa sa pangalwa mong anak kaylangan niya rin ng alaga mo kung galit ka sa kabit mo wag sa anak mo ilabas lahat ng galit mo dahil labas siya sa pagkakamaling nagawa niyo " paliwanag ko pero binabaan lang ako ng tawag ni Mama. Napasabunot ako sa sarili ko at pinagbabasag ang kung ano mang mahagip ko.

"Bakit hindi ako maintidihan ni Mama ! Kaylangan rin siya ng anak niya ! Wala ba siyang awa ! Nasan na yung maalaga kong Mama ! Putangina ilabas niyo ! " isinigaw ko lahat ng gusto ko at nagbasag ng mga gamit tulad ng

Alarmclock
Baso
Lampshade
Cellphone

Bumaba ako sa kama at hindi ininda ang mga bubog na naapakan ko , wala akong pakealam mas masakit ang nararamdaman ko ngayun sa puso ko kesa sa nararamdaman ko sa paa ko . Pagkababa ko nahagip ko yung base at hindi ko napigilan na basagin ito pati nga mga plato sa kusina ay napagbabasag ko na. Napaluhod na lang ako sa subrang sakit.

Imagine it 19 years na walang kasama na Nanay si Francine , hindi ganon katigas ang puso ko para hindi maramdaman ang nararamdaman niya . Kaylangan niya ng Ina , kaylangan niya ng magkakalinga sa kanya , kaylangan niya ng pagmamahal ng nagluwal at nagbigay buhay sa kanya. Hindi ko man naranasan , Oo pero ramdam ko ang sakit na nararanasan niya. Gano ba kasakit mawalan o parang itakwil ng ina ? Hindi ba'y subrang sakit.

Nakita ko ang kutsilyo sa tabi ko at itinapat sa aking pulsuhan pero bago kopa mahiwa ang pulsuhan ko ay may agaran yumakap sakin.

"Rose gumising ka shit ! Plsss wake up ! " mabilisan akong napabangon at hingal na hingal dahil sa panaginip ko.

Nakita ko sa tabi ko si Hendrix na subrang nag-aalala niyakap niya ako ng mahigpit.

"I was waking you up but suddenly you shake your head and your shouting then you just cried and I remember my Lola. My Lola died because of nightmare soh I'm really scared soh plsss don't do that again and don't leave me " sabi niya at mahigpit akong niyakap.

Don't leave me

Don't leave me

Don't leave me

Paulit-ulit ang katangang yan sa isipan ko . Sa halip na maiyak ako sa sinabi niya ay naiyak ako dahil sa pagmamakaawa niya. Ano kayang reaction ni Hendrix pag iniwan ko siya ? Naiisip ko palang naiiyak na ako.

"Sorry I'm just having a bad dream muntik ko na ngang mapatay ang sarili ko sa panaginip " kwento ko sa kanya at nagpunas ng luha.

"Tita texted me and she said she want to talk to you and she even excuse you to mom " natatakot man akong siputin si Mama dahil baka mangyari ang nasa isip ko hindi ko parin tinanggihan ang offer niya para malaman ang totoo. Sinamahan ako ni Hendrix sa pagkikitaan namin ni Mama at bago ako umalis ay nagpasalamat ako sa kanya pero once again hindi niya na naman tinanggap at mamaya daw ay maniningil siya dahil may pasok pa siya ngayun.

Pumasok ako sa SB at nakita ko agad si Mama kasama si Francine .

"Anak " salubong sakin ni Mama pero hindi ko siya pinansin at nagdere-deretsong upo. "Anak I can explain " tinignan ko lang siya ng malamig at hiyaan siyang magpaliwanag.

Flashback (ikinekwento po ito ng Nanay ni Rose kay Rose at kay Francine)

"Kaylangan mong pakasalan ang Anak ni President Sy " sigaw sakin ni Dad.

"Hindi ko siya mahal Dad mas mahal ko si Roman " matigas na sabi ko kay Dad.

"Sinasaway mo na ako ngayun ! Youre grounded " sigaw niya sa mukha ko at kinuha pa ang mga car key's at gadgets ko .

Pangatlong araw ko na sa pagiging grounded ng bigla akong pinatawag ni Daddy sa baba at hindi ko inaasahan na makita si Edward na pirming nakaupo sa Sofa.

Si Edward ang playboy sa buong school matinik sa babae at bastos .

"Anak ito nga pala si Edward ang anak ni President Sy at soon to be husband mo " tinaasan ko lang kilay si Daddy at hinayaan kong mangalay ang kamay ni Edward na nakalahad sa akin. Shake hands your ass .

Bigla akong kinurot ni Mommy at pinanlakihan ng mata. Pati siya agree sa kasal na ito ? Dahil sa bwisit ko tinalikuran sila at bumalik sa taas at inilock ang pinto at nilagyan korin ng kung ano-anong harang ang pinto para hindi kaagad mabuksan pag-pinakuha ni Dad ang spare key.

Tumakas ako at naginom sa bar kahit na hindi ako sa sanay sa alak . Nang gabing iyon nalaman ni Dad kung nasaan ako at pinasundo ako kay Edward at doon may nangyari sa amin at nabuo si Francine pero dahil ayaw niyang matali sa akin sinabi niyang aakuin niya ang bata pero ang kapalit ay lalayo ako sa kanya kaya no choice ako na ibigay sa kanya ang bata ng nanganak ako dahil hindi korin gusto na matali niya at may isa pa akong request na sana ay tulungan niya kami ni Roman.

At Tinulungan niya nga kami ni Roman na makipag-usap kay Atty. Lee para sa pekeng papeles na nagpapatunay na kasal na kami ni Roman at dahil sa tulong ni Edward naging kami ni Roman pero sadyang lahat ng sikreto ay lumalabas kaya noong nalaman ni Dad na peke lahat ng papeles at kamuntikan niya narin malaman na anak namin si Francine buti na lang inako ng gf ni Edward si Francine .

Buhay na ang kuya mo at buhay ka narin noon ng nangyari na matuklasan ni Dad ang tungkol sa amin ni Roman .

End of Flashback...

Ang sama pala talaga ni Lolo . Napakademonyo at sinisigurado ko oras na magkita kami hindi ako magpapauto sa kanya.

"Natatakot ako na iharap sayo si Francine dahil baka malaman ng Lolo mo at Anak hindi ako makakapayag sa balak niya sayo kaya anak maaga pa isipin mo ng mabuti ang desisyon mo " sabi ni Mama.

"Teka Ma ilang taon na si Francine ngayun kung mas matanda siya kay Kuya ? " tanong ko.

"I'm 25" napanga-nga ako sa sinabi niya. 23 na si Kuya at samantalang ako ay 19 na .

"Eh bakit college kaparin ? " takang tanong ko.

"Because I don't want to handle my dad company , I want to be a designer not a buissness woman " ikot na mata sabi niya.

"Anak sorry kung hindi ko sinabi agad sayo . Pasensiya na at pasensiya narin sayo Francine natakot lang ako kay Daddy maiintindihan ko kung magagalit ka sakin napakaduwag ko naman kasing ina " pareho kaming nagulat sa sinabi ni Mama.

"No Mom I'm not angry , I understand you and I know we have so much time to spend and I don't want to waste it " sabi niya kay Mama at niyakap ito. Akala ko maldita ang isang ito may puso rin pala ang luka-luka sarap lang sabunutan.

"Then I just call you Ate Francine " kibit-balikat kong sabi.

"Ganito pala kasarap matawag na ate hahahaha " sabi niya at ako naman ang niyakap kahit na hindi man ako sanay ginantihan ko parin ang yakap niya.

Ganito pala kasarap na may Ate ka kahit kaaway mo dati =_=.

------------------

TAPOS NA ANG DRAMA 😂

Vote and Comment namern diyan 😉❤

-One question , one answer Minhyun (Wanna One ) or Kihyun (Monsta X)

Naghehesistate po kasi ako kung sino sa kanilang dalwa soh let's vote at bago ko po ieedit ang cast kung sino ang mananalo.