Shooting Star (Guillera Series 1)

Page 43

Before 7 years

Flashback....

"Umalis kana , BILISAN MO  " natataranta akong bumaba dahil kay Mama na tinutulak ako pababa ng hagdan.

"Ma naman huminahon ka nga muna lalo tayong hindi mapapadali nito " saway ko sa kanya.

"Baka magising sila , bilisan mo na kasi " napa roll eyes na lang ako sa sinabi ni Mama.

"Ang atat mo Ma akala mo naman ikaw ang aalis , saglit nga muna at magpapaalam ako "  sabi ko at nagtatakbo pabalik sa taas . Una kong pinuntahan ay si Danica.

I don't know kung bakit ko siya kinausap at nilapitan dahil sa totoo lang pwede ko naman siyang hindi na lang pansinin dahil iyon ang ugali ko noon pero I found myself  laughing with her , chatting with her and having fun with her. Hindi man ako ganong kabait or to get along with napagtiisan niya parin ako.

"Sorry for leaving all of you , I need to do this , kahit masakit man iwan kayo kakaylanganin ko para sa ikabubuti ng lahat. Thank you for all of our good memories and thank you for coming to my life . Goodbye for now I hope to see you again . And this jar plsss read and take care of this " sabi ko at inilagay sa katabing table ang jar na naglalaman ng mga sticky notes na naglalaman ng thoughts and regrets ko.

Sunod ko namang pinuntahan ang basketball team at natawa na lamang ako sa mga tayo nila. Ang iba ay magkayakap na akala mo'y hindi na magkikita , yung iba naman ay mga nakataas ang paa sa tiyan ng iba .

"Salamat sa lahat , kung hindi ko kayo nakilala ay hindi ako narito ngayon . Salamat dahil tinuring niyo akong prinsesa. See you when I see you players " paalam ko at sinaraduhan na ang pinto.

At ang kahuli-hulihan kong dapat na puntahan ang pinakamamahal kong fiancè (korni man pero totoo) Pagkapasok ko sa aking kwarto sumalubong agad sa akin ang tulog na tulog niyang mukha.

Huminga muna ako ng malalim at lumapit sa kanya. Naupo ako sa tabi niya at tinitigan ang mukha niyang siguradong mamimiss ko ng sobra at yung mga sweet gestures niya at siyempre ang perfect lips niya.

"I was grateful noong sinabi mo na ikaw ang pinadala ng shooting star sakin para mahalin ako at maging boyfriend ko. Hindi ko rin alam kung bakit ayun ang pumasok sa isip ko at talagang nagaabang ako , maybe gusto ko ring maranasan ang magmahal at magkameron ng boyfriend na tulad mo . Kasi siguro naisip ko rin magmahal ng isang tao pero hindi pala talaga nagtatagal ang kasiyahan ano ? Tulad ng hindi mo pagpansin sa oras pag masaya ka pero kahit ganon nagpapasalamat parin ako na dumating ka sa buhay ko. Siguro it's time to be me . The real Andrea you know. Naalala ko ng lahat Andrei. Yung mga promise natin noong bata pa tayo na magpapakasal tayo sa ilalim ng mga stars at sabay na manonood ng meteor shower . Matutupad na sana lahat ng mga pangako natin pero hindi talaga siguro sangayon si Tadhana satin pero lagi mong tatandaan na minahal kita ng sobra at kaylanman hindi kana maalis sa puso ko. Thank you for loving me and thank you for coming to my life. I love you Hendrix and I hope when I comeback you still love me " sabi ko at hinalikan siya sa noo bago inayos ang kumot niya.

Thank you for everything Hendrix .

Pagkatapos kong magpaalam sa lahat dumeretso na agad kami ni Mama sa Airport.

"Goodbye anak " paalam niya bago bitawan ang kamay ko.

"Goodbye Ma " paalam ko at pumasok na sa imigration.

Pagkadating ko sa NY agad akong sinundo ng tauhan ni Lolo . Nagusap lang kami at nagkasagutan at ngayun naman imemeet namin ang mapapangasawa ko raw.

Nakasuot ako ng isang black dress na hapit na hapit sakin at nagdedepina ng hugis ng katawan ko.

"Goodevening Mr. Davis " bati ng isang amerikanong matanda na may kasamang babae ka age niya rin ata at isang lalaki na ka age ko ata.

"This is my son Sam " pakilala ng matandang amerikano sa anak niya raw.

"So , this is Andrea ? " lingon sakin nung matanda. "Hi I'm Brian Hamilton and this is my wife Jennie Hamilton and my son Sam Hamilton " pakilala niya sa pamilya niya.

"Hi , Ser and Mam nice to meet you " formal na sabi ko since hindi ko pa naman sila kilala.

"Let's do straight to the point . Are you willing to marry my son ? " tanong niya kaagad.

"Dad I said I have a girlfriend " angal nung Sam daw.

"And I have a fiancè too *sabay pakita ng ring finger* and we are having a child " mabilis na sagot na nagpagulat sa kanila.

"What !? Youre impossible . Sorry Mr. Davis but we were not agree to this and were leaving " sabi nila at umalis na.

Agad kaming umalis sa restaurant at pagdating namin sa bahay agad akong nakatanggap ng isang malakas na sampal sa lolo ko.

"Wala kang pinagkaiba sa Nanay mo ! " sigaw niya sa harap ko.

"Ah talaga Lolo soh palalayasin mo rin ako " sagot ko at nakatanggap na naman ako ng sampal. Okay pantay na siya.

"Wala kang modo na bata ka . Ganiyan kaba pinalaki ng Nanay mo hah !? " sigaw na naman niya sa harap ko.

Hindi niya ba alam na magkaharap lang kami =_=.

"Give me a 3 months and I will raise the company and if I do that make sure to leave this house and get the hell out of our sight and don't show me your face again Lo " sabi ko at simula noon binuro ko ang sarili ko sa pagtatrabaho kahit na subrang hirap dahil sinasabayan ito ng pagbubuntis ko at na-achieve ko lahat ng sinabi ko sa harap ng lolo ko at ngayun nasa harap ko siya at naka luhod.

"Patawarin mo ako sa lahat ng nagawa ko apo " naiiyak na sabi niya.

"Start youre life again Lo . I have no rights not to forgive you even I really hate you but my heart says it's time to forgive and start again " and my life turn up-side-down . Ang dati kong Lolo na demonyo para sakin ay nagbago at naging anghel sa mga apo niya.

Maybe it's for good though ...