Hoofdstuk 13

9.7K 183 3
                                    

Yara

Ik loop de kruidvat in. Ik loop direct op de zwangerschapstesten af. Ze zijn duur, maar ik zal er toch minstens twee nodig hebben. Ik wil er eentje extra hebben voor een eventuele tweede test. Ik pak een setje waar twee testen inzitten en loop gauw weer weg bij de testen. Ik pak nog een lippenbalsem zodat ik niet alleen een zwangerschapstest hoef af te reken en loop naar de kassa.

Hoewel het vast niet het geval zal zijn heb ik het gevoel dat de vrouw achter de kassa me beoordeelt. Ze kijkt heel afkeurend, maar ik hoop dat ik het me inbeeld.

"Dan wordt het €15," zegt de vrouw. Ik geef aan met pin te willen betalen en reken af. Ik pak de test en lippenbalsem van de balie en loop de winkel uit. Het is nu vier uur in de middag. Ik was om drie uur uit en heb gelijk een test gehaald.

Ik kan thuis de test niet doen, want mijn ouders mogen het niet zien, dus ik loop naar de bibliotheek. Ik doe de test daar wel op het toilet.

"Yara," zegt de stem van James. Ik draai me om en zie James bij de Febo zitten. Milan komt net de Febo uitlopen met een burgers.

"Hey," zeg ik betrapt. Ik heb de test in mijn jaszak en bedek hem met mijn hand.

"Wat doe jij in de stad?"

"Hetzelfde als jullie neem ik aan. Winkelen?"

"Wij gaan even eten, daarna gaan we chillen bij Milan," zegt James. "Kom je even mee eten? We hebben toch veel besteld." Ik knik. Nee zeggen zou raar zijn. Dan gaan ze dingen vermoeden. Denk ik.

"Burger?" vraagt Milan. Ik knik. Ik krijg een burger overhandigt. Ik rits mijn jaszak zo goed als mogelijk dicht en eet de burger.

"Hoe is ie met je, Yaar? Je ziet er een beetje gestresst uit," zegt James.

"Gewoon veel te doen voor school."

"Dan kan je ook naar huis gaan en schoolwerk maken." Ik glimlach.

"Dat weet ik, maar winkelen is leuker," zeg ik.

"Dat vind jij," zegt Milan. "Ik heb vorige week twee dagen achter elkaar moeten winkelen met Mira. Ik vind het niet zo leuk. Dan maak ik nog liever schoolwerk." Ik lach.

"Gaat het goed tussen jou en Mira?"

"Ja op zich wel. Het is nog niks officieels, maar het gaat wel de goede kant op. Ze is nogal een handvol, dus dat is altijd wel een dingetje." Dat is waar. Mira is niet de meest makkelijke vriendin. Ze maakt van kleine dingen snel een groot probleem.

"Wel fijn dat het de goede kant op gaat," zeg ik. Ik neem een hap van de burger. Het is moeilijk me te focussen op dit gesprek, want ik voel de zwangerschapstest een gat branden in mijn jas. Niet letterlijk natuurlijk, maar ik merk wel dat dat het enige is waar ik aan denk. En terecht. Ik ben misschien zwanger.

Ik een de burger iets sneller op.

"Misschien is het inderdaad trouwens wel verstandig dat ik zo naar huis ga voor schoolwerk," zeg ik als smoes.

"Ja wij gaan ook na het eten weg," zegt James. "Fietsen we anders samen?"

"Jullie zijn op de scooter, dus dat lijkt me niet nodig. En ik moet nog even naar de bibliotheek." Dat is niet iets raars voor mij, ik ga wel vaker naar de bieb.

"Oké," zegt James. "Dan gok ik dat we je morgen wel weer zien toch?"

"Ja natuurlijk," zeg ik. "En daarna lekker weekend." Ik stop de laatste hap van mijn burger in mijn mond. "Stuur me maar een tikkie," zeg ik tegen Milan en sta op van de tafel. "Ik ga nu naar de bieb en dan naar huis."

"Is goed. Tot morgen, Yaar." Ik zwaai kort naar de jongens en haast me dan naar de bieb. Niet alleen omdat ik de test wil doen, maar ook omdat misselijkheid weer omhoog komt. Ik loop de bibliotheek in en rechtstreeks naar de wc's. Ik loop een hokje in en kots half over de vloer. Ik trek de deur snel dicht en verplaats mijn hoofd naar boven het toilet.

Na het kotsen begin ik de vloer schoon te vegen met wc-papier. Ik kan het hokje straks niet zo achterlaten. Ik veeg huilend de vloer schoon. De hints geven duidelijk aan dat ik zwanger ben. Als de inhoud van mijn burger van de vloer is afgeveegd ga ik op de wc zitten. Ik pak de test uit mijn jaszak en plas er zo goed mogelijk overheen. Ik ril nog van het kotsen en de stress, dus het is moeilijk, maar het lukt redelijk.

Dan begint het wachten. Twee minuten waarin ik alles van de afgelopen weken langs ga. Mijn ontmoeting met Max in de bar. Onze eerste keer seks. Wakker worden naast hem. Elkaar die eerste keer zien op school. Onze tweede keer seks. Bij hem avondeten. De 'ruzies'. De discussies. De knuffels. De kusjes. Alles.

Na ongeveer een minuut kijk ik op de test. Het lijkt me al vrij duidelijk. De tweede rode lijn is al duidelijk zichtbaar. Ik wacht nog een minuut. Misschien gaat het lijntje weer weg. Ik begin echter al te huilen. Ik weet ook wel dat die lijn niet weg zal gaan. Ik ben zwanger.

De volgende minuten ben ik aan het huilen. Telkens als ik op de test kijk staan de lijnen er nog. Ik leg de test op een wc-rol en pak de tweede test.

"Rustig, Yara," mompel ik. "Test twee."

Ik moet moeite doen om weer te plassen, maar na een tijdje lukt het toch. Ik wacht weer twee minuten, maar weer heb ik een positieve test in mijn handen. Ik gooi de test op de grond en veeg mijn tranen weg. Het kan niet. De testen kloppen niet. Het kan niet. Het kan wel, zeg de stem in mijn hoofd. Ik heb meerdere keren onveilige seks gehad. Meerdere keren heb ik het risico genomen en dit is mijn karma.

Ik pak de testen op en stop ze in een wc-papiertje, die ik vervolgens in mijn jaszak stop. Ik trek door en loop de wc uit. Huilend loop ik door de bieb. Huilend loop ik richting de uitgang. Huilend pak ik mijn fiets en huilend fiets ik doelloos rond.

Achttien jaar en zwanger van mijn docent. 

Zwanger van mijn docentWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu