''Schatjes, komen jullie zo?'' Roep ik door de tuin en Oliver en James kijken beide niet op. ''Jongens eten.'' Roep ik en ze kijken beide direct op. ''Ja... Over tien minuten.'' Zeg ik en ze knikken.
James is achter Oliver aan gegaan, ze spelen beide hockey. Oliver is weer hockey gaan spelen toen James 5 was. Ik nam de kinderen wel eens mee om te kijken. James zit nu een kleine vier jaar op hockey.
Oliver vind het heerlijk om te kijken hoe zijn zoon de sterren van de hemel speelt. En ook in de tuin spelen ze soms een potje tegen elkaar, zoals nu.
''Ik ga misschien naar een ander team.'' Merkt James op en ik kijk op. ''Een hoger team?'' Ik denk ineens terug aan het gesprek met mijn ouders. Het ging precies zo, dat was toen ik naar het betere team ging.
''Ja, een hoger team. Ik mag eigenlijk pas als ik vijftien ben hoger, maar ik mag nu al omdat het hogere team meer bij mijn niveau past.'' Legt hij uit en beide glimlachen we trots. Oliver al helemaal.
''Wat goed! gefeliciteerd, maatje.'' Zegt Oliver en James knikt trots. ''Wil jij geen sport doen?'' Vraag ik en ik kijk Alexander aan.
''Ik weet het niet. Ik vind voetbal leuk of iets anders, maar ik ben daar gewoon niet zo goed in.'' Mompelt Alexander beschaamd en ik wissel even blikken met Oliver.
''Maar lieverd, dat is toch helemaal niet erg. Je kan iets altijd leren. Daar zijn sporten voor. Zodat je kan oefenen en leren en plezier hebt.'' Zeg ik en Oliver knikt instemmend.
''Papa kon vroeger ook niet voetballen, maar toen hij op voetbal ging was hij later de beste van zijn team.'' Verteld Oliver en ik knik terwijl Alexander verbaasd opkijkt. ''Echt waar?'' Vraagt Alexander en ik knik.
''Ja, opa speelde vroeger heel veel en op hoog niveau voetbal. Toen ik 15 was begon ik ook. Puur omdat ik ook een sport wilde doen. In het begin ging de bal alle kanten op behalve de goede. Toen ik 17 was ben ik inderdaad de beste van mijn team geweest.
Als je iets wilt kan het. En het hoeft geen hockey of voetbal te zijn, omdat papa en ik het hebben gedaan. Als er iets is wat jij leuk vind, wat het ook mag zijn, of je er wel of niet goed in bent, dan moet je dat gewoon zeggen. Dan kunnen we samen daar naar kijken en kan je misschien een proefles nemen.'' Vertel ik en Alexander knikt bedenkelijk.
Tevreden kijk ik toe hoe James en Alexander samen de keuken afruimen en opruimen. Ze doen dat de laatste tijd steeds vaker samen. Ineens hoor ik enthousiast geroep en ik kijk op van mijn gesprek met Oliver.
''Ja! Daar zijn ze toch getrouwd!?'' Vraagt Alexander.
''Nee, verloofd. Maar misschien vinden hun dat ook heel leuk!'' Zegt James enthousiast en ze komen samen met twee blije gezichten aangelopen.
''Nu komt het...'' Lacht Oliver en ze knikken.
''We hebben na de ruzie van vandaag net spontaan bedacht dat we naar Hawaii willen. Daar zijn jullie vroeger geweest toch? Dat is toch leuk. Toen waren wij er nog niet. Dan gaan we daar nu met zijn allen heen. En dan kunnen jullie toen en nu foto's maken.'' Ratelt James enthousiast en ik glimlach breed.
''Dat is een heel leuk idee. Wat leuk dat jullie dat zo bedenken. We zullen kijken, ja? Zullen we kijken of we het zelfde appartement kunnen vinden dan?'' Vraagt Oliver en ze knikken beide blij en kruipen bij ons op de bank.
''Dat is hem!'' Roepen Oliver en ik tegelijk. ''Echt!?'' Vraagt Alexander en ik knik. ''Het is nog helemaal het zelfde.'' Glimlacht Oliver en ik knik. ''Ja, met het mooie uitzicht...'' Mompel ik terug denkend aan onze vakantie daar.
''Daar op dat bankje daar...'' Oliver wijst op een van de foto's naar een knus bankje.
''Daar hebben wij last minute van naam gewisseld voor James.'' Lacht Oliver en ik lach.
''Echt?'' Vraagt James en we knikken. ''Ja, echt.'' Zegt Oliver en we kijken elkaar aan. Kort geven we elkaar een kus van geluk.
We hebben geluk, we zijn gelukkig.
''Papa's?'' Natalie komt de woonkamer verdrietig ingelopen en ik kijk op. ''Ik kan niet slapen en heb hoofdpijn.'' Mompelt ze en een kleine traan loopt over haar wang.
''Oh lieverd kom hier.'' Zegt Oliver en hij opent zijn armen. Natalie loopt op hem af en snikt zacht zodra hij zijn armen om haar heen sluit. ''Wil je een paracetamol?'' Vraagt Oliver en ze knikt zacht. Ik geef mijn laptop aan James en loop naar de keuken. Ik pak een paracetamol en een glas water en loop weer terug. Oliver glimlacht als bedankje en geeft het weer door aan Natalie.
''Mag ik bij jullie slapen?'' Vraagt ze zacht als ze met moeite de paracetamol heeft doorgeslikt. Oliver en ik wisselen kort blikken. Ik moet morgen super vroeg op het werk zijn. Natalie is een lichte slaper.
''Ja, dat mag.'' Zegt Oliver en ik slaak een onhoorbare zucht.
''Je mag wel bij mij, pap.'' Lacht James zacht en ik lach zacht.
''Dat is toch niet cool?'' Knipoog ik en hij rolt zijn ogen.
James heeft heel lang gezeurd voor een tweepersoonsbed. Dus voor zijn 14e verjaardag kreeg hij eindelijk zijn droombed. Daarna heeft hij voor het eerst een soort slaapfeestje achtig iets gehouden. Hij was zo trots op dat bed.
Ik slaak een zucht als Natalie al bij Oliver slaapt en ik zet mijn wekker. ''Schatje, ik leg haar over een uurtje gewoon in haar eigen bed.'' Zegt Oliver met een knipoog en ik knik. ''Als dat maar goed gaat.'' Mompel ik en ik kruip bij hem in bed. Voorzichtig zodat ik Natalie niet wakker schud.
Oliver en ik geven elkaar een slaap lekker kus en ik druk ook een zachte kus op Natalie haar hoofd. Het was vandaag een gezellige dag. We hebben het leuk gehad. We gaan met ons gezin op vakantie. Naar Hawaii. Ik vind het zo leuk dat James en Alexander zo trots waren op hun idee.
