Ik versnel mijn pas naar James als ik zie dat hij aan het overgeven is. Dikke tranen rollen over zijn wangen. ''Hey maatje.'' Zeg ik zacht en ik wrijf zacht over zijn rug. Hij lijkt wel te gloeien van hitte. ''Ben je oké?'' Vraag ik als hij al even niet meer heeft overgegeven. Hij knikt langzaam en ik pak het bakje over en zet het weg.
''Is er iets gebeurd? Heb je pijn?'' Vraag ik en James knikt. ''Je bent wel mijn vader.'' Is het enige wat hij zegt en ik frons.
''Die gast zei dat je niet twee vaders kan hebben. Maar dat heb ik wel.'' Zegt hij zacht en zijn helder blauwe ogen kijken me aan.
Ze zijn waterig door de tranen waardoor ze nog helderder lijken.
Het zijn Oliver zijn ogen en een glimlach verschijnt op mijn lippen.
''Tuurlijk kan dat wel. We houden van jullie.'' Zeg ik zacht en ik kus zijn hoofd. ''Ik hou ook van jullie.'' Zegt hij zacht en hij legt zijn hoofd voorzichtig op mijn schouder.
''Ome Joey was echt heel boos. Gaat het goed met hem?'' Vraagt James en ik knik. ''Ja, hij is oké.'' Zeg ik en ik gooi het bakje van James weg. ''Tot hoe laat ben je hier?'' ''Tot 5 uur.'' Zeg ik en James knikt.
''Mag... Mag ik dan mee naar huis?'' James zijn ogen kijken me twijfelend aan en ik zucht diep.
''Ik wou dat ik je kon zeggen dat je met me mee mag, maar dat kan ik echt niet doen, maatje. Je heb zo ontzettend veel pijn... Je zit nu aan de morfine en kunt een soort van uitrusten.'' Leg ik uit en James knikt en zucht. ''Moet ik dan alleen slapen hier?'' Vraagt hij plots en hij kijkt met grote ogen op. ''Nee, als je wilt dat papa of ik bij je slaapt dan kan ik dat wel regelen.'' Zeg ik en James knikt en ik zou zweren dat ik een opgeluchte zucht hoorde.
''Hey, je weet toch dat ik je niet alleen laat slapen als je dat niet wilt?'' Zeg ik en ik haal een hand door zijn haar. Hij haalt langzaam zijn schouders op. ''Ik weet niet hoe dat hier gaat.'' ''Kinderen mogen altijd een ouder bij zich hebben in de nacht als ze dat willen.'' Zeg ik en ik glimlach.
''Wil je dat ik of papa Oli blijft?'' Vraag ik zacht en hij zucht. ''Ik denk papa Oli. Jij bent hier al zo veel. Ik snap best dat hier ook nog slapen niet ideaal is.'' Merkt hij op en ik lach zacht. ''Dat is heel lief van je, maar ik blijf best slapen als jij dat zou willen. Ik weet hoe vervelend het is om alleen te slapen. Maar ik zal papa zo even een berichtje sturen.'' Zeg ik en James kijkt op. ''Jij slaapt altijd met papa.''
''Ja maar toen ik jong was niet. Ik heb in mijn hele leven echt maar een paar keer alleen thuis geslapen. Ik haat het.'' Vertel ik en James kijkt me geïnteresseerd aan en ik draai me meer naar hem toe.
''Toen ik 14 was zijn oma, ik en tante Lizzy en Olivia ontvoerd. Ik was voor het eerst alleen thuis zonder opa en oma. Oma was toen blijkbaar al weg en opa moest even wat regelen op het werk. Toen kwamen grote brede mannen ons ophalen thuis.
Sinds dien durfde ik nooit alleen te slapen. Daarom kan ik ook niet goed alleen zijn. Ik weet dat het nu niet meer zal gebeuren. Maar toch is het iets wat je de rest van je leven met je meeneemt. Daarom zorgen ik en papa er voor dat jullie nooit alleen in huis hoeven te slapen of dat er iemand bij jullie is. Jullie zullen nooit ontvoerd worden, maar ik vind alleen zijn niet leuk. Dus probeer er ook voor te zorgen dat jullie niet alleen hoeven te zijn.'' Vertel ik en James kijkt me verbaasd aan.
''Wow.'' Is alles wat hij uitbrengt. Hij lijkt na te denken over mijn verhaal. ''Hou oud waren tantes toen?'' Vraagt hij en ik denk even na. ''Die waren nog super klein, hun weten dat niet meer.'' Zeg ik en hij knikt.
Ik kijk kort in James zijn kamer en zie dat hij slaapt. Omdat hij zo een pijn had heb ik hem meer pijnstilling gegeven en blijkbaar helpt het. Hij zag er moe uit en ik ben blij dat hij nu wat rust weet te pakken.
''Hey schatje.'' Ik schrik als ik een paar armen om me heen voel. ''Jezus Oli...'' Lach ik zacht en hij lacht ook.
''Hoe gaat het met hem?'' Vraagt Oliver en samen kijken we naar James. ''Hij slaapt... Dat is al heel wat. Ik heb de dosering van de pijnstillers opgehoogd. Hij bleef maar overgeven en huilen. Vreselijk.'' Zeg ik en ik bijt op mijn lip. Misschien was hier blijven niet de beste keuze. Of juist wel. Voor mij -en uiteraard voor Oli ook- is het vreselijk om hem zo te zien, maar ik weet dat James super veel comfort haalt wetende dat ik voor hem zorg. En niet iemand die hem niet kent en niet begrijpt.
Ik loop het kantoor in en zie Joey net opruimen. ''Gaan we nou daadwerkelijk een keer op tijd weg? Ongelooflijk!'' Lach ik en Joey kijkt lachend op. 'Wereldwonder! Noteer de datum!'' Lacht hij en ik trek mijn jas uit.
''Oliver blijft slapen?'' Vraagt Joey en ik knik. ''Ja, James zei dat hij snapte dat ik hier al zo veel tijd doorbreng.'' ''Wat ontzettend schattig dat hij daar aan denkt.'' Glimlacht Joey en ik knik. ''Hij maakte zich zorgen omdat je zo kwaad was vanmiddag.'' Zeg ik en Joey kijkt verbaasd op.
''Oh... Ja ik zal zo wel even hoi zeggen tegen hem. Ik ben in tijden niet zo kwaad geweest. Hufter is het.'' Zucht Joey geïrriteerd. ''Het is oké, James zei zelf al: hij heeft twee papa's. Daar kan Yves niks aan veranderen.'' Zeg ik en Joey knikt en zegt verder niks. Het ligt hem nog steeds gevoelig.
Stilletjes lopen ik en Joey James zijn kamer in. Hij zit recht op in bed en kijkt op van zijn gesprek met Oliver. Een kleine glimlach verschijnt op zijn gezicht. ''Hey!'' Zegt hij en beide glimlachen we.
''Hey maatje. Hoe gaat het?'' Vraagt Joey en hij knikt langzaam. ''Ja, het gaat wel. Ik heb minder pijn nu. Ik heb geslapen en dat was ook wel fijn.'' Verteld hij en Joey knikt begrijpend.
''Sorry dat je me zo boos zag. Yves en ik liggen elkaar niet echt en wat hij deed was echt de druppel.'' Zegt Joey en James knikt.
''Ik snap het, maar het is oké. Ik weet beter dan hij. Voor mij heb ik gewoon twee vaders. Zij houden van mij en ik van hun en hij kan daar toch niks aan veranderen.'' Zegt James vastberaden en alle drie glimlachen we. Ik druk een kus op James zijn hoofd.
''Zo is het maar net.'' Knipoogt Joey en James knikt tevreden.
''Hoe is het met je hoofd?'' Vraag ik en James zucht. ''Ik heb nog steeds hoofdpijn, maar het lijkt minder dan eerst.'' Verteld hij en ik knik. ''Wie heeft de nachtdienst?'' Vraag ik aan Joey en hij denkt even na. ''Patrick of Savannah.'' Zegt hij en ik knik. ''Zijn die aardig?'' Vraagt James en ik knik. ''Ja, maar jij gaat lekker slapen.'' Zeg ik en ik woel even voorzichtig door zijn haar en hij glimlacht. ''Ik ga mijn best doen.'' Zegt hij lachend.
''Ik ga die andere sukkels ophalen.'' Zeg ik en ik sta op om weg te gaan. ''Ja, je hebt gelijk. Ik ook.'' Zegt Joey en beiden lachen we. Ik geef Oliver een kus en daarna James waarna we de kamer verlaten. ''Pakken we McDonalds met zijn allen?'' Vraagt Joey en ik knik. ''Ja is goed. Hoe laat daar?'' Vraag ik en hij denkt even. ''Zeven?'' Vraagt hij en ik knik. ''Zie je dan.'' Zeg ik en beide stappen we in onze auto's.
