TPBTTPW 22 : Kiss in the Rain

4.4K 91 7
                                    

CHAPTER 22

Julia

Kinaumagahan--pagkatapos ng isang mahimbing na tulog kasama si Quen. Kinapa ko siya at naramdaman ko na lang na wala na siya sa tabi ko.

Nung maramdaman kong wala na siya, agad-agad akong bumangon kahit nakapikit pa ang isa kong mata. Nasaan na kaya siya? Ang-aga-aga eh. Parang sasabog ang ulo ko sa sobrang sakit--kulang sa tulog eh.

Pagbangon ko, bumungad sa akin ang umaandar na TV na puro mukha ko ang nakalabas. He's just so sweet. Mga mukha kong tulog, nakatagilid, nagbabasa. Lahat ay stolen shots. Kinukunan niya pala ako ng picture ng wala akong kaalam-alam. I thought he's taking a selfie everytime he clicks the camera of his phone. Mas lalo akong naiinlove sa'yo, Quen. Please stop. Stop doing this. Ang puso ko ay parang lalabas sa kinalalagyan niya. Wag mo kong sanayin please.  Where is he? I wanted to see him now. As in now! I wanted to see his face every morning I wake up.

Nakailang lakad ako sa kwarto ay may nakita akong nakatuping blanket na nakakorteng letter 'I'. Naglakad na naman ako sa loob ng kwarto sa may bandang eskinita at nagulat ako sa table ay may nakalagay na pagkain. A watermelon with a heart shaped. A scrambled egg with a heart-shaped. I know it is corny pero sobrang feel ko yung kilig na nag effort siya nang ganun.

Naglakad ako papalabas sa terrace ng kwarto pero hindi ko pa rin nakikita ang anino niya.

Nakaramdam na lang ako ng kiliti nang pinaikot niya ang magkabilang kamay niya sa bewang ko at yumakap nang mahigpit. I heard his breathing near my ear nung pinatong niya ang ulo niya sa kabilang balikat ko, which is so sexy. " You."

Naramdaman ko ang pagngiti niya sa leegan ko dahil sa sinabi niya. Kitang-kita ko ang pag-angat-baba ng dibdib ko dahil sa bumibilis na hinga. "I love you, too." sagot ko pa at turned my face to see him and smiled. I just realized that from the blanket and the food that it says 'I love you', siya ang nagsabi ng 'You'.

Bigla siyang bumitaw sa pagyakap at agad-agad akong hinatak. "Teka, Quen saan tayo pupunta?"

He didn't answered me but he just smiled as he always do when I asked him.

"Quen, hindi pa ako nakabihis o nakaligo man lang."protesta ko pa pero hindi niya ako pinakinggan. Nakasuot pa rin kasi ako ng pajamas. Napansin kong siya ay hindi rin pala nakabihis galing sa pagtulog.

Pagkarating namin sa garden ng Summer Palace ay bumungad sa amin ang puting kabayo. Wala pong katao-tao ang garden ng  Summer Palace kundi kaming dalawa lang. At ito ay isang pribadong lugar kung saan nagpapahinga ang royal family. Mga tatlo o limang tao lang ang nag-aalaga sa Summer Place para linisin, i-maintain at pagsilbihan ang royal family pag nandirito sila pero sa panahong ‘to, walang katao-tao kundi kami lang. Ewan ko ba kay Quen kung anong ginawa niya ba't walang tao ngayon dito.

"Wow!"sabi ko pa nang makita ang puting kabayo.

"We'll go for a horse back riding."pahiwatig pa niya. Ang ganda namang activity ‘to sa umaga.

"Huh?!"nagtatakang sagot ko pa.

Lumapit na siya sa kabayo para ayusin ‘to.

"Halika na."yaya pa niya.

Kaya sumunod na ako sa kanya.

HInawakan niya ang kamay ko para maakyat ako sa kabayo at sumunod naman ang paghawak niya sa bewang. Nakaramadam ako ng konting kiliti kaya nahampas ko yata ang kamay niya nang mahina lang. "Aray! Ano ba?"

Sa wakas, nakaupo na ako sa puting kabayo. Sumunod naman siyang umakyat.

Sa kasalukuyan, dahan-dahan nang naglalakad ang kabayo para magikot-ikot kami. Sobrang ganda lang ng paligid, malamig, maaliwalas ang hangin, at higit sa lahat napapalibutan ng mga matataas na mga puno that made the environment feels so greeny at malamig sa paningin.

Mas lalong bumuti ang pakiramdam ko nang humawak ang kamay niya sa kamay ko.

Napansin lang namin na tila uulan. The sky seems so dark and heavy na tila babagsak ang napakalakas na ulan in no time.

"Parang uulan Quen. We need to get back before it rains."nag-aalalang sabi ko pa.

"Ayaw mo niyan? Diretsong ligo na tayo."sarkastikong sagot pa niya.

Nang di katagalan, bumagsak ang napakalakas na ulan.

Napatigil kami sa pangangabayo para sumilong man lang sa kahoy. Kahit ano pa man ay mababasa kaming dalawa. Wet.

He just grinned while the rain is getting strong at lalong lumalakas ang ihip ng hangin.

"You feel cold?"tanong pa niya. Unti-unti niya akong yinakap sa likod para mainitan. Our body becomes one habang yakap-yakap niya ako.

He turned me to face him. Bale, magkaharap na kami ngayon. Tinaasan ko siya ng kilay nang ngumiti siya sa harap ko.

Hinawi niya ag buhok ko papunta sa likod ng balikat. His hands are warm against my neck kahit na basa pa yun, and I seriously became immobile. He leaned down to kiss my forehead.

Our faces parted, but it's much closer than our position, a few seconds ago. By that, his right arm encircled my waist, that I even bumped against his body. Naamoy ko ang mouthwash niya. Samantalang ako hindi man lang nakamumog. He kissed me again, but this time on my lips.

His lips ran down to my neck, and it seriously turned me on. Seriously on.

Wala na sa braso niya ang kamay ko; nasa buhok niya na, at ramdam ko ang basa sa anit niya dahil sa ulan.

He's such a multi-tasker. His left hands at the back of my neck, his right is on my leg, and his lips savoring my collarbones. What can I say?

I heard him moan--a sexy and throaty moan. Geez, lalo niya lang akong pinahihirapan.

Bigla siyang huminto nang pababa na siya sa dibdib ko. "I'm sorry."

Pumikit siya at huminga nang ilang beses. Hindi naman ako gumalaw, at gan'on din siya. Gan'on pa rin ang posisyon namin, at parang nainis ako sa pag-sorry niya. Bago pa man siya tumalikod sakin ay hinablot ko ang suot niya, saka humalik.

After so many seconds, he pulled away. Nabigla naman ako nang hinila niya ako. "We need to get back there." pahiwatig pa niya.

We both smiled and he planted a soft kiss on my cheek.

Muntik akong mapasigaw nang binuhat niya ako para makabalik kami agad-agad sa palasyo.

Next chapter is private. Alam niyo na kung bakit siya private. Follow na! ;-)

 Author's notes:

Please do not forget to vote and comment!

Follow me on twitter >> @SarahSLemeric

Follow niyo rin ako dito. :-)

Add yourself freely in this facebook group >> https://www.facebook.com/groups/SarahLemericReaders/

Best Prince with Benefits (#Wattys2015 Winner)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt