أبغض الحلال للكاتبة دينا عماد

الحلقة 13

" ( #الــحــلــقــة_13) " 
===========================

بعد حوالى ساعة... استدعى دكتور حشاد نسمة فى مكتبه
دخلت وقفت امامه
"حضرتك عايزنى"
"اه... اتفضلى اقعدى يا نسمة"
جلست... منتظرة معرفة سبب استدعائها وحدها
"قوليلى ايه اخبارك عاملة ايه فى حياتك؟"
تعجبت من سؤاله ولكنها اجابت باختصار
"الحمدلله... مبسوطة فى الشغل وبشكر حضرتك جدا على الفرصة اللى اديتهالى"
"وناوية تكملى معانا ولا ايه خططك الجاية"
شعرت بشئ ما... شئ لا تتمناه فأجابت
"شرف ليا انى افضل مع حضرتك"
ابتسم بعد اجابتها وسألها
"اخبار بابا ايه؟"
"الحمدلله بخير"
"طيب ممكن تقوليله يبقى يشرفنى ... عايز اتكلم معاه فى موضوع يخصك"
ساروها القلق... هل اخطأت فى شئ ما يتطلب استدعاء والدها... لماذا سألها عن رغبتها فى الاستمرار فى العمل؟؟
سألته بقلق
"موضوع يخصنى؟! طيب ممكن اعرفه؟"
"ممكن طبعا... بس انا عارف انك مش بتاخدى اى قرار الا لما تستأذنى باباكى... ودى حاجة مهمة ولازم موافقته عليها... وعلشان اقول الكلام مرة واحدة وتفكروا فيه براحتكم"
نهضت نسمة"مش هعطل حضرتك... هقول لبابا ييجى فى اقرب وقت"
"انا موجود كل يوم ان شاءالله... فى انتظاره فى اى وقت"

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx*

توقف سمير امام شقته
"ماتيجى يا بلال"
بلال"حد جوه؟"
سمير"لا...نسمة فى الشغل ونادية ونوال كل واحدة فى بيتها"
بلال"لا خلاص هبقى انزل اسلم على نسمة لما تيجى من الشغل وكمان نادية ونوال لما ييجوا هبقى اسلم عليهم علشان وحشونى"
سمير"هكلمهم ييجوا بكرة... ولا خليها بعده علشان انت مسافر"
بلال"ان شاءالله يا خالو...بعد بكرة علشان نقعد براحتنا"

صعدت مديحة وبلال شقتهم...وبمجرد دخولها
"على ما تغير هدومك اكون حضرتلك الاكل اللى بتحبه"
"وحشنى اكلك اوى يا ماما..ربنا يخليكى ليا"
"ويخليك يا حبيبى... ياااااه يا بلال البيت فى وجودك حاجة تانية خالص"
قبل بلال يدها... ثم دخل يغير ملابسه
بينما دخلت مديحة تغير ملابسها بسرعة ثم احضرت ما لذ وطاب من الاصناف التى يحبها بلال

اثناء تناوله الطعام...ظلت مديحة تحكى له ويحكى لها عن الفترة الماضية
انتهى بلال من طعامه ولم تنتهِ الاحاديث بينهما فظلا يتحدثان
حتى حكت له عن نسمة وعن زميل يحيي الذى تقدم لها وفضت لسؤالها عن اسباب الطلاق
"والله يا بلال بقيت قاعدة وهى بتحكى وانا بقول يا ارض اتشقى وابلعينى...حسيت انى السبب فى ان عريس كويس زى ده يضيع منها"
رد بلال بشعور بالذنب
"وليه انتى السبب... انا اللى طلقتها مش انتى"
"انا اللى سمعت كلامك وقعدت اقنع سمير انه يوافق... ياريتنى عملت زيه ورفضت"
"مش انتى يا ماما اللى اقنعتيه... ولا انتى السبب ولا اى حد غلطان فى كل اللى حصل ده غير انا ونسمة ... احنا اللى اتسرعنا فى لحظة ضيعت حاجات كتير"
كان بلال يقصد خطأهما معا الذى أدى لكل تلك النتائج... وان كانت اقلها خسارة
اما مديحة فقد فهمت انه يقصد لحظة الطلاق ...ولما شعرت به من ندم فى صوته ...قالت
"لما انت عارف انكم غلطتوا... ما تصلحوا الغلط ده وترجعوا لبعض"
انتبه بلال لكلماتها وفهم ما تقصده...فوضح لها
"لأ ...انا اقصد الغلط اننا فهمنا مشاعرنا غلط واتجوزنا بسرعة...هى نسمة بتخلص شغلها الساعة كام؟"
"ييجى 10 ولا 10 ونص كده"
نهضت مديحة تجمع الاطباق... وجلس بلال يفكر