Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 11

"Kittens!" Roep ik enthousiast. "Wat doen ze hier? Brian heeft helemaal geen kat." "Klopt. Het zijn zwerf katten. Ze zullen sterven op hun eigen." Ik kijk naar Noah die er blij naar kijkt. "Wacht." Ik kom met moeite overeind en loop (niet soepel) naar binnen. Ik pak een mandje en leg er een kleedje in. Ik loop weer terug naar buiten en ga naast Noah zitten. Ik pak ze één voor één en zet ze in het mandje. "Ze zijn zo koud."
Noah helpt me overeind en we lopen samen naar binnen.

"Wat hebben jullie nu weer?" Ik kijk op en zie Brian op de bank zitten. "Kittens." "Kittens?" Ik knik en ga naast hem zitten. Ik pak er ééntje uit het mandje en leg hem tegen mijn borst aan en aai hem over zijn hoofdje. Noah komt naast me zitten en kijkt er naar. "Gaan we ze houden. Please please." Miep ik. "O mijn God, jullie lijken wel een getrouwd stel. Ik moet lachen en richt me op Brian. "Brian alsjeblieft. Ze redden het niet op hun eigen." Hij zucht diep maar knikt dan. "Voorruit." Ik geef hem een knuffel en richt me weer volledig op de kittens. "Je geeft vandaag wel veel knuffels zeg." Ik moet lachen en geef hem ook een kitten. We laten ze los en voor we het weten zitten ze op de vensterbank. (Zie media) "Hoe lief."

Ik probeer weer op te staan en loop langzaam naar de koelkast. "Je kan ook gewoon om hulp vragen he Sky." "Dat had gekund, Noah. Maar dat deed ik niet." Zeg ik terwijl ik een pak ice tea pak. "We kunnen ook Chinees bestellen." Ik schrik en draai me snel om. "Sorry ik wou je niet laten schrikken." Ik zucht en knik. "Ik vind Chinees prima. Nick knikt en ploft op de stoel neer. Ik loop ook terug en kijk wat op mijn telefoon.
"Ik ga er wel om." Ik kijk naar Noah die opspringt. "Ik ga ook wel mee." Brian staat ook op en pakt zijn jas van de kapstok. "Tot zo." Voor we iets terug kunnen zeggen is de deur al dicht geslagen. Ik kijk een tijdje wat tv totdat de deur opengaat en we gestommel de trap op horen gaan.

"Dat zijn niet Brian en Noah." Ik kijk naar Caleb en schut mijn hoofd we staan beiden op en lopen naar de trap. "Blijf achter mij." Ik doe wat hij zegt en strompel achter hem de trap op. Zodra we voor een kamer staan en daar geluid uit horen komen duw ik snel de deur open. Ik schrik en slaak een klein gilletje. "Sorry." Ik kijk recht in het gezicht van Aiden die in zijn blote bast op een meisje in haar ondergoed op bed ligt. Caleb moet lachen en trekt me achter en doet de deur terug dicht. We kijken elkaar beiden aan en beginnen te lachen. Ik loop naar beneden en zie Nick ons afwachtend aankijken.

"Het was zeker een kitten." Zegt hij terwijl hij weer terug op zijn telefoon kijkt. "Ja want die kunnen ook echt de voordeur opendoen." Zeg ik sarcastisch. Cody komt nu ook naar beneden. Waar was jij?" Vragen we zodra we hem zien. "Ik was in de douch." "Maar wat is al dat geluid boven?" Ik en Caleb kijken elkaar aan en moeten weer lachen. "Uhm, Aiden heeft een meisje gevonden en ja ... ze verkennen het boven even." Nick en Cody kijken elkaar allebei raar en beginnen dan te lachen.

"Waar is de rest?" Vraagt Cody zodra hij naast me neerploft. "Ze zijn om Chinees." Hij knikt kijkt naar de hoek van de kamer. "Kittens?" Ik knik blij en staar naar hoe ze spelen.

Deur gaat opnieuw open en dit keer zijn het wel Brian en Noah. "Dinner is served." "Yes." Ik spring op en loop naar de keuken en pak een paar borden en dek de tafel. Als ik klaar ben schuift de rest ook aan tafel. "Eet smakelijk." We horen weer geluid van de trap afkomen en we horen de deur open en dichtgaan. Niet veel later verschijnt Aiden in de kamer. We kijk hem allemaal lachend en grijnzend aan. Zijn haar zit nog in de war. "Chinees?" Hij knikt en schuift aan. "Lekker." Na het eten zitten we weer allemaal op de bank.

"Sky wat zit er nou in de tas?" Vraagt Noah zeurderig. "Willen jullie het nu doen?" Vraag ik enthousiast. "Licht eraan wat, Aiden heeft al een beurt gehad." Ik snap het eerst niet maar later wel. "Nick!" "Viespeuk." Roep ik verafschuwd. Hij moet lachen en knikt. "Wat heb je Skylar?" Ik moet grijnzen en pak het uit de tas. "Gezichtsmaskertjes!" Roep ik enthousiast. "O nee, mooi niet!" Roept Nick direct. "Please niemand ziet het." Vraag ik zeurend. "Oké, vooruit. Doe mij maar eerst." Ik kijk blij en ga naar Caleb. Ik smeer het op zijn gezicht en de rest begint te lachen. Ik gooi er nu ook één naar Nick. "Doe het zelf maar." Hij kijkt afkeurend naar het maskertje dat op zijn schoot ligt. "Gooi er ook maar één naar mij Skylar." Ik lach tevreden en gooi er ook één naar Brian. "Hier doe ik dus niet aan mee he." Ik kijk nep verontwaardigd naar Aiden. "Komt goed Skylar, ik doe het wel bij hem." Ik kijk naar Cody en ik begin te lachen. "Prima." Ik gooi er 2 naar hem. Één voor zichzelf en één voor Aiden.

Zodra ik klaar ben loop ik naar Noah. "Jouw beurt." "Ik weet niet hoor Sky." "Please." Zeg ik met een pruillip. Hij knikt dan uiteindelijk en zucht. "Mag ik het doen?" Hij lacht en knikt. "Jij doet het of er gebeurt niks." Ik glimlach en pak er nog een maskertje uit. "Je hebt nog steeds last van je voed hè?" Vraagt hij zodra hij me moeilijk ziet lopen. Ik knik langzaam. "Kom, je kan gewoon op mijn schoot zitten hoor." Ik kijk hem heel even aan en merk dat ik nerveus wordt. "Kom je nog of hoef ik geen maskertje meer?" Ik lach en ga bij hem op schoot zitten. Ik zit nu met mijn gezicht tegenover die van hem en met mijn benen rond zijn heupen. Hij blijft me recht in mijn gezicht staren waar ik een beetje nerveus van wordt. Ik kan er nog steeds niet goed bij dus schuif ik iets meer naar voren waardoor hij als gevolg zachtjes kreunt. Ik schrik en wil opstaan maar hij pakt me bij mijn heupen vast waardoor dat niet kan. Gelukkig is iedereen in gesprek dus heeft niemand het gehoord. "Sorry Noah ik wist niet..." "Het maakt niet uit, kan gebeuren." Glimlacht hij lief. Dit is niet net gebeurd. Ik merk dat ik erg rood ben en maak snel het maskertje af. "Oké ik pak wel wat popcorn." Brian springt op en zet wederom een horrorfilm op. "Wacht, waar is Caleb?" "Hij was er net nog." Vraag ik verward. "Geen idee hij ging weg zodra je je zijn gezichtsmaskertje gedaan had." Zegt Cody. "Misschien is hij het er direct gaan afhalen." Zegt Nick. "Wat eigenlijk geen slecht idee is." "Waag het Nick." Zeg ik waarschuwend. "Oké, oké." "Ik snap het." Hij laat zich terug achterover in de bank zakken en ik loop naar boven. "Caleb?" Ik klop op de deur maar krijg geen antwoord. Ik duw de deur zachtjes open en zie hem aan de telefoon. "O, sorry." Ik kwam alleen zeggen dat we film gaan kijken." Hij knikt. "Ik kom zo." Ik knik ook en loop weer naar beneden.

"Zullen we beginnen?" Ik knik en ga op de grond zitten. Ik word omhoog getild en zit opnieuw op Noahs schoot. "Laat het dit keer niet zo gênant zijn. "O Skylar, als je weer van plan bent te bewegen op mijn schoot, zeg het dan even." Fluistert hij bij mijn oor. Ik word opnieuw rood en probeer me te concentreren op de film. Zodra de film is afgelopen loop ik snel naar mijn kamer en trek ik mijn pyjama aan. "Hé, moet ik hier slapen, of kom je vannacht weer naar mij?" Ik kijk op en zie Noah staan. Ik wordt weer rood en ga overeind zitten. "Dat hoeft niet hoor, jij verdient ook een goede nachtrust." Zeg ik zacht maar wel hard genoeg dat hij het kan horen. "Die heb ik ook met jou." Zegt hij lief. Ik knik en schuif opzij. Hij doet de deur achter zich dicht en komt naast me liggen.