Wat als je door je ouders naar een internaat wordt gestuurd? Maar niet zomaar een internaat, nee een jongens internaat.
Dit overkomt de 17 jarige Skylar ze gaat naar een jongens internaat omdat haar ouders vinden dat ze gestraft moet worden. Ze werd...
Ik open mijn ogen zodra ik de deur hoor open gaan. 'Sorry we wilde je niet wakker maken.' Ik kijk naar Caleb die me verontschuldigend aankijkt. Ik schud mijn hoofd en lach. 'Geeft niks. Ik ben blij dat er iemand is. Aiden verschijnt nu ook vanachter de deur. Caleb komt naar me toegelopen en overhandigt me een bos bloemen. Ik glimlach breed naar hem en open mijn armen. Hij buiger voorover en we trekken elkaar in een knuffel. Zodra we elkaar loslaten gaan ze in de stoelen zitten naast mijn bed en kletsen we wat.
Ik voel me misselijk en schiet overeind. Caleb houdt snel een bakje voor me en Aiden gaat snel om een glas water. Ik kan het niet tegenhouden en moet overgeven. Wat naar is dit. Zeker nu dat hun er zijn. Caleb wrijft geruststellend over mijn rug en gooit het bakje weg. Aiden komt terug met een glas water en ik neem het dankbaar aan.
'Sorry.' Mompel ik. 'Daar hoef je geen sorry voor te zeggen. Lacht Aiden. Na nog zo een twee uur gaan ze er weer vandoor en vallen mijn ogen weer dicht.
*****
Het is nu vier weken verder en ik staar maar wat naar het plafond. De deur zwaait hard open en daar staan ze dan hoor. Noah, Brian en Cody. 'Het is tijd.' Zegt Cody terwijl hij in zijn handen wrijft. 'Tijd? Tijd voor wat?' Vraag ik verward. 'Je mag naar huis.' Zegt Brian voordat Noah zijn mond kan opentrekken. 'Of nou ja, je mag naar het internaat.' Corrigeert Noah hem.
Ik sla mijn handen voor mijn mond. 'Echt?!' Roep ik enthousiast. Ze knikken en lopen de kamer weer uit. Noah blijft en komt naar me toe gelopen. 'Heb je hulp nodig om je om te kleden?' Vraagt hij voorzichtig. Ik zucht en knik dan. Hij pakt een outfit uit 'mijn' kast en komt voor me staan. Mijn benen zijn ieder naast een been van hem en vervolgens trekt hij mijn shirt uit. Hij kijkt me geschrokken aan en streelt over mijn huid. 'Wat hebben ze je toch aangedaan.' Mompelt hij. Ik sla mijn ogen neer en schudt mijn hoofd. Ik heb hem nog steeds niet verteld wat er allemaal gebeurd is. Hij zucht diep en bekijkt nog even kort de blauwe plekken op mijn lichaam en geeft me dan het shirt. Ik trekt het aan en hij helpt me overeind. Ik steun met al mijn kracht op de venster bank zodat ik niet op mijn been sta en hij helpt me dan om mijn broekje om te wisselen. Nu ik mijn outfit aan heb besluit ik mijn haar even te fatsoeneren en probeer ik Noah te negeren die me de hele tijd zit aan te kijken. (Outfit zie media) (haar stijl—>
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
)
Zodra ik klaar ben helpt Noah me opnieuw in mijn rolstoel. 'Ben je er klaar voor?' Vraagt hij met een brede glimlach. Ik knik en hij duwt me naar buiten.
Brian komt al naar ons toegelopen en duwt de deuren die we nog tegen komen open. 'Nick staat buiten bij de auto.' Zegt hij terwijl hij op zijn telefoon kijkt. 'Moet je ergens zijn?' Vraag ik zodra hij voor de zoveelste keer de tijd checkt. 'Hij heeft een date.' Antwoord Nick dan. 'O met wie?' Roep ik opgewekt. 'Weet je nog bij het zwembad.' Ik kap zijn zin af en slaak een klein gilletje. 'Je hebt een date en dan kom je toch nog naar mij.' Zeg ik vereerd. Hij grinnikt en knikt. Ik zou je altijd helpen. Ik grijns en kijk dan naar de auto.
