Het jongens internaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 21

Ik word moeizaam wakker, maar besluit toch maar op te staan. Anders kom ik nooit meer mijn bed uit. Ik besluit om een ​​joggingbroek aan te doen, waardoor dit een luie dag wordt. Ik trek de kast open maar zie niets lekkers om te eten. Ik heb toch geen honger. Ik loop naar de badkamer en poets mijn tanden en steek mijn haar in een warrige knot. 

Beste ik de badkamer uitloop bots ik tegen Cody. Ik kijk hem geschrokken aan en zucht. 'Jeetje Cody, ik schrok me rot. Wat doe je zo vroeg al op? ' 'Ik ga hardlopen.' Grinnikt hij als hij mijn geschrokken gezicht ziet. Ik negeer het en pak mijn vestje van de kapstok. 'Slaapt Caleb nog?' Vraag ik zodra ik hem niet zie. 'Nee, hij blijft nog liggen.' Ik knik en loop naar de deur. 'En wat ga jij dan doen?' Vraagt ​​hij met een opgetrokken wenkbrauw. 'Ik ga gewoon een stukje over de gangen lopen.' Zeg ik sarcastisch. 'Nee ik ga zelfs buiten over het veldje lopen. Ik heb behoefte aan wat frisse lucht. ' hij knikt en vult een flesje met wat water. 'Dan zie ik je nog wel.' Zegt hij met een korte glimlach. 'Mhm, adios!'

 Ik loop de deur uit en als ik beneden ben zie ik iemand me aanstaren. Ik lach wat ongemakkelijk naar hem maar hij komt al naar me toe gelopen.

'Skylar was het toch?' Ik knik en kijk hem afwachtend aan. 'Nathan.' Zegt hij lachend als hij ziet dat ik me hem niet meer herinner. 'Ow, van gisteren.' Zeg ik lachend. Hij knikt en kijkt dan naar buiten. 'Ga je naar het park?' Ik knik even kort en kijk hem aan. 'Wil je mee?' Vraag ik vervolgens. Er vormt zich een grijns op zijn gezicht en hij knikt. 'Graag.' We lopen samen naar buiten en gaan uiteindelijk op een bankje bij de vijver zitten.

'Heb je het hier wel naar je zin?' Ik knik kort en hij draait zich meer naar me toe. 'Je hebt zeker al veel vrienden gemaakt hier?' 'Ja wel een paar.' 'Was het moeilijk om erbij te komen, ik bedoel ze waren natuurlijk allemaal erg hecht met elkaar.' 'O, ik had Caleb al bij de receptie ontmoet. Voordat we wisten dat we kamer genoten waren. En toen was hij al erg aardig. En Cody en  Aiden waren er toen ook op de kamer bij, toen ik aankwam. En later kwam Brian er ook bij. En ik ben dan ook bevriend geworden met Brian zijn broer. Noah kwam pas later op de avond. Maar ze verwelkomde me allemaal erg vriendelijk.'

'Nu heb je er nog een vriend bij.' Zegt hij terwijl hij zijn hand op mijn been legt. Ik knik kort en kijk weer voor me uit. 'Je bent erg mooi, heeft iemand je dat ooit gezegd?' Zegt hij terwijl hij zijn hand langzaam omhoog laat glijden. 'Uhm, dank je.' Ik leg mijn hand op die van hem om hem tegen te houden. Hij haalt zijn hand weg. 'Ben je een beetje verlegen?' Lacht hij kort. 'Ik heb iets met Noah Nathan, dat weet je.' 'Dump die loser. Waarom zou je met hem zijn als je met mij zou kunnen zijn?' Hij legt zijn ene hand op mijn wang en de andere op mijn been. Hij komt met zijn gezicht dichterbij en drukt zijn lippen in mijn nek. Ik probeer hem van me af te duwen maar hij is te sterk. Hoe durft hij dit? En al helemaal op een openbare plek? 'Nathan top, alsjeblieft.' Zeg ik wanhopig. Zijn handen glijden over mijn lichaam naar mijn zij. Hij duwt me verder achter over waardoor ik volledig onder hem lig. Nog steeds zitten zijn lippen in mijn nek. zijn hand glijden naar de rits van mijn broek, waardoor ik nog meer in paniek schiet. De tranen prikken in mijn ogen. Ik hef mijn knie op en schop hem in zijn edele delen. Hij krimpt in elkaar, en ik grijp mijn gans en duw hem van me af. Ik vecht tegen de tranen en ren terug naar door het park richting het internaat. Ik sprint naar binnen, het maakt me niet uit dat mensen me aankijken. Ik wil gewoon weg. Zodra ik boven ben zwaai ik de deur van onze kamer open. En ren snel door naar mijn bed. Ik laat me op mijn bed vallen. Natuurlijk zit letterlijk iedereen in de kamer, dus iedereen heeft me gezien. Behalve Cody dan. 

Mijn deur gaat open en Noah komt bezorgd binnen. 'Sky wat is er gebeurd?' Ik veeg mijn tranen ruw weg en schud mijn hoofd. 'Ik wil er niet over praten.' Zeg ik snikkend. 'Skylar, kom op. Ik wil je niet verdrietig zien,  zeg me wat er is gebeurd?' Hij legt zijn hand op mijn rug terwijl hij naast me komt zitten. Ik spring op als reactie van zijn aanraking. Ik kijk hem geschrokken aan. Hij lijkt gekwetst. 'Noah.. ik...' ik leg mijn gezicht in mijn handen. 'Skylar ik ben er voor je, maar je moet wel met me praten. Ik dacht dat je me vertrouwde.' Ik kan aan zijn stem horen dat hij gekwetst is.

'Ik vertrouw je ook!' Roep ik, waardoor ik nog meer begin te huilen. Hij trekt me in en knuffel en ik leg  mijn gezicht tegen zijn borstkas. 'Zodra ik een beetje gekalmeerd ben gaan we weer zitten. Hij pakt mijn hand en kijkt me afwachtend aan. 'Beloof je niet boos op me te worden?' Vraag ik voorzichtig. Hij knikt. 'Ik zou nooit boos op jou kunnen zijn.' Ik zucht diep. 'Gisteren had ik iemand ontmoet, in de club. Vanochtend ging ik naar het park en kwamen we elkaar tegen, hij ging mee. Gewoon als vrienden.' Ik kijk hem even aan en zie dat hij er al iets meer gespannen bij zit. 'Eerst hadden we gewoon een gezellig gesprek, alleen toen begon hij me complimentjes te geven, over hoe ik eruit zag.' Ik voel de tranen weer prikken en vertel weer verder. 'Toen begon hij me aan te raken. Ik gaf aan dat ik dat niet wou en toen drong hij zich op me. Maar hij was te sterk, dus ik kreeg hem niet van me af. Uiteindelijk lukte dat wel en ben ik terug naar hier gerend.' Snik ik. 

Hij kijkt me met op elkaar geklemde kaken aan. 'Wie was het?' Zegt hij terwijl hij nog kalm probeert te blijven. Ik schud mijn hoofd. 'Dat doet er niet toe.' Ik wil niet dat hij dat weet. Dan gaat hij naar hem toe, en doet hij hem iets aan. Dan weet iedereen wat er is gebeurd. 

'Verdomme Skylar, vertel me wie het is! Wie heeft je dit aangedaan?!' Roept hij kwaad. de andere jongens komen nu ook binnen gestormd. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt Aiden geschokt van Noahs reactie. 

'Skylar wie heeft je dat aangedaan?!' Roept hij nog een keer, de jongens negerend. De andere kijken me nu ook afwachtend aan. Ik zucht maar besluit het dan toch maar te vertellen. 'Hij heet Nathan.' Zeg ik zacht. Ik kijk ze langzaam één voor één aan. Allemaal kijken ze geschrokken naar Noah. 'Die vieze klootzak!' Schreeuwt hij woest uit. 'Hij doet het expres! Hij wilt me gewoon kwaad maken! Ik maak hem af!' Schreeuwt hij terwijl hij naar de deur loopt. 'Noah nee! Misschien heb je de verkeerd Nathan! Er zitten hier zoveel jongens, er zullen er vast wel meer Nathan heten!' Roep ik door de tranen heen.

'Sky, niemand mag jou zo behandelen. En geloof me ik heb de goede Nathan.' Hij loopt kwaad de deur uit en Brian en Aiden volgen hem.