ဦး ဒီေန႕ မတိုင္မွီ တရက္ကပင္ ရိႈင္းနွင့္ခရီးသြားဖို႕ ႀကံရြယ္ေနခဲ႕သည္။ ခရီးစဥ္တြင္လိုက္ပါရန္ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ခန္႕အပ္လိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပင္ျဖစ္သည္။ ရိႈင္း ကို ဦးအနားမွရွိေနေစခ်င္ပံုရသည္။
"က်ေနာ္ ကဘာလို႕ ဦးနဲ႕ ႕႕႕႕ ဆရာနဲ႕ လိုက္ရမွာလဲ က်ေနာ္က ခုမွအလုပ္စဝင္တာေလ "
ဦး ထိုင္ေနရာမွထ၍ ရိႈင္းအနားသို႕ နီးစြာသြားလိုက္သည္။ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ရပ္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ မ်က္လံုးကို ေစ့ေစ့ႀကည့္ကာေျပာသည္။
တျဖည္းျဖည္း နဲ႕ မ်က္နာ နွစ္ခုဟာ နီးကပ္လာသည္။ ရိႈင္း ကိုယ္ကိုေနာက္လွန္ကာ အလိုက္သင့္ေနလိုက္သည္။
"မင္းက ငါ့ရဲ႕အတြင္းေရးမွဴးေလ ငါဘယ္သြားသြား မင္းလိုက္ရမယ္ "
ရိႈင္း ကိုယ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းမတ္လိုက္သည္။ ဦးလည္း နည္းနည္းရွက္သြားသေယာင္။ ျပန္ျပီး ပံုမွန္အတိုင္းေနလိုက္သည္။
"ဒါဆို အိပ္သာထဲ သြားရင္ေကာ "
"ဘာ "
ဦး ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ျပံဳးလိုက္ကာ
"မင္း လိုက္ခ်င္ရင္ေပါ့ "
ငါေတာ့ အမႈပတ္ျပီ မေမးလိုက္သင့္ဘူး။ငါ မေမးသင့္ဘူး။ မေမးသင့္တာေမးမိေတာ့ ဦးဘယ္လိုထင္သြားမလဲ။ ငါရွက္လိုက္တာ ။
"ခမ်ား ႕႕႕ "
"ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္ ကိုယ့္အလုပ္ရွင္ကိုေလ "
ရိႈင္းမ်က္နွာကို ျပံဳးကာျပန္ေျဖသည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆရာရယ္ ဆရာ့ကိုဆရာလိုမေခၚမိတာ ခြင့္လႊတ္ေနာ္ ဆရာ "
"ဟား"
ဦး ႀကာေလာင္စြာရီလိုက္သည္။ သူရြဲ႕ေနတဲ႕ပံုက ဦးစိတ္ထဲမွာခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ထင္ပါ့။
ရိႈင္း မ်က္ေမွာင္ႀကဳ႕ံကာ ႀကည့္လိုက္သည္။ျပီးမွ ျပန္ေျဖေလ်ာ့ကာ ခပ္ျပံဳးျပံဳးပင္ေနလိုက္သည္။
ဦး ထိုင္ခံုသို႕ျပန္သြားထိုင္လိုက္ကာ ယေန႕ ႀကည့္ရႈ႕စစ္ေဆးရမည့္ လူနာစာရင္းေတြကို အံဆြဲထဲမွာထုတ္ကာ ရိႈင္းကိုေပးလိုက္သည္။
စာရင္းေတြကို တစ္ခ်က္ႀကည့္ႀကည့္လိုက္သည္။ ငါးေယာက္ေျမာက္တြင္ "ေဒၚျမႏြယ္"
ESTÀS LLEGINT
ကျွန်တော်ချစ်သော ဦး (My lovely Oo)
Literatura romànticaဦး ႕ ႕ ႔ လို႕ေခၚရံုနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္မွာလံုျခံဳေႏြးေထြးမႈေတြျပည့္နွက္ေနသည့္ ရင္ခြင္တစ္ခုကို အျမဲခံစားမိသည္႕ ႕ ႕ ဦ ႕ ႕ ႕ လို႕စဥ္းစားရံုနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့ အေတြးေတြမွာေနရာယူထားတာလည္း ဦးအေႀကာင္းေတြ႕ ႕ ႕ ဦး ႕ ႕ ႕ ရယ္ ဒီဘဝက ဦးကိုခ်စ္ဖို႔မ်ား ေမြးဖြားလာေလ...
