~Κεφάλαιο 4~

322 50 102
                                    

Σήμερα ήταν η μέρα οπου θα ερχόταν ενας καθηγητής για να της κάνει ιδιαίτερα. Δεν ήθελαν οι γονείς της να μείνει πίσω και έτσι έφεραν αυτόν τον καθηγητή. Η πόρτα άνοιξε και μεσα μπήκαν η νοσοκόμα και ο καθηγητής.

Mina:Καλημέρα Leona, πως αισθάνεσαι σήμερα?

Leona:Καλα

Mina:Μόλις τελειώσετε το μάθημα ελα να με βρεις στον κήπο

Είπε με γλυκιά φωνή και έφυγε απο το δωμάτιο. Ο καθηγητής την πλησίασε και κάθισε στην άκρη του κρεβατιού.

??:Εγω ειμαι ο Taeyang

Είπε και ετεινε το χέρι του προς το μέρος της.

Leona:Εγω είμαι η Leona

Είπε και ανταπέδωσε την χειραψία.

Taeyang:Λοιπόν Leona ποιο είναι το αγαπημένο σου μάθημα?

Leona:Πλέον κανένα

Taeyang:Παλιά ποιο ήταν?

Leona:Η ιστορία

Taeyang:Αα ωραία... Λοιπόν είσαι έτοιμη να ξεκινήσουμε το μάθημα?

Εγνεψε καταφατικά και ξεκίνησαν το μάθημα. Εκείνη τη μέρα έκαναν πολλα πράγματα όπως μαθηματικά, ιστορία, χημεία και φυσική. Οταν έφυγε ο καθηγητής έφυγε και η Leona και πήγε στον κήπο. Η νοσοκόμα της καθόταν σε ένα παγκάκι. Την πλησίασε και κάθισε διπλα της.

Mina:Πως πήγε το μάθημα?

Η Leona ως απάντηση σήκωσε αδιάφορα τους ώμους της.

Mina:Έγινε κατι?

Leona:Οχι

Mina:Να ξέρεις ο κύριος Taeyang θα έρχεται καθε μέρα

Η Leona δεν της απάντησε. Εξάλλου δεν την ενδιέφερε. Δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί και να κάνει τίποτα. Δεν έχει όρεξη να για τίποτα. Το βλέμμα της επεσε πανω στην κοπέλα που είχε πέσει πάνω της μέρες πριν. Καθόταν στο γρασίδι στηρίζοντας την πλάτη της στον κορμο ενός δεντρου και είχε κλειστά τα μάτια της. Η Leona σηκώθηκε απο το παγκάκι, την πλησίασε και κάθισε δίπλα της.

Leona:Γειά...

??:Τι θες?

Η φωνή της έκρυβε εναν μικρό εκνευρισμό.

Leona:Να γνωριστούμε

??:Semiramis

Leona:Leona

Η Leona πρόσεξε πως η Semiramis έπαιζε νευρικά με τα δάχτυλα της.

Leona:Θες να φυγω?

Semiramis:Όχι

Η αλήθεια ήταν πως προτιμούσε να μείνει μόνη της αλλα μια φίλη δεν θα της έκανε κακο.

Leona:Γιατί ήρθες εδω?

Semiramis:Μανία καταδίωξης, κοινωνικό άγχος και ελαφρά κατάθλιψη, εσυ?

Leona:Εγω ήρθα γιατί εχω κατάθλιψη και προσπάθησα να αυτοκτονήσω

Semiramis:Γιατί?

Η Leona με μια ανάσα της είπε τα πάντα όπως και η Semiramis. Πρώτη φορά ένιωσαν τοσο οικία. Πρώτη φορά ανοίχτηκαν τοσο εύκολα. Η ωρα πέρασε και τα κορίτσια ούτε που το καταλαβαν. Αποφάσισαν να συναντηθούν ξανα αύριο και έτσι έδωσαν την ίδια ώρα και στο ίδιο μέρος ραντεβού. Έπειτα έφυγαν με της νοσοκόμες τους και πήγαν στα δωμάτια τους. Η Leona ξάπλωσε στο κρεβάτι της και ενα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της. Ηταν απο τις λίγες φορές που ένιωθε χαρούμενη. Ένιωθε πολύ όμορφα που βρήκε μια καινούρια φίλη. Ήξερε πως θα έχει κάποιον εδω να μιλάει και να την καταλαβαίνει. Και έτσι για πρώτη φορά την πήρε ήρεμα και γρήγορα ο ύπνος.

𝕄𝕪 𝕨𝕠𝕣𝕤𝕥 𝕟𝕚𝕘𝕙𝕥𝕞𝕒𝕣𝕖 Where stories live. Discover now