𝕄𝕪 𝕨𝕠𝕣𝕤𝕥 𝕟𝕚𝕘𝕙𝕥𝕞𝕒𝕣𝕖

~Κεφάλαιο 20~

Άνοιξε την ντουλάπα της και μετά απο αρκετή ώρα βρήκε το σύνολο που θα βάλει στο ραντεβού. Ήταν απλό και πολύ ρομαντικό.

Κοίταξε την ώρα στο κινητό της. Ηταν έξι. Έβαλε στα γρήγορα τα παπούτσια της και βγήκε απο το δωμάτιο της. Κατέβηκε γρήγορα τις σκάλες και πήγε στο σαλόνι όπου κάθονταν οι γονείς της.

Leona:Εγω θα βγω εξω

Krystal:Καλα να περάσεις

Zuho:Που θα πας?

Leona:Δεν ξέρω

Zuho:Με τα κορίτσια θα βγεις?

Leona:Εε βασικά θα βγω με το Hoseok και τώρα πρέπει να φύγω γιατί με περιμένει έξω

Krystal:Πάνε γρήγορα μην περιμένει κι αλλο. Αμαν ρε Zuho!

Zuho:Εντάξει που να ξέρω πως θα βγει μαζί του?

Είπε με παράπονο. Η Leona γέλασε με αυτην την εικόνα και αφού τους χαιρέτησε βγήκε απο το σπίτι. Ο Hoseok την περίμενε.

Hoseok:Άργησες πέντε λεπτα

Είπε καθώς την πλησίαζε.

Leona:Και?

Ο Hoseok έμεινε να την κοιτάζει. Δεν ήξερε τι να της απαντήσει.

Hoseok:Πάμε?

Εγνεψε καταφατικά και ξεκίνησαν να περπατάνε.

Leona:Που θα πάμε?

Hoseok:Θα δεις

Στον δρόμο δεν συζητούσαν και πολλα μέχρι που έφτασαν σε ενα απο τα πιο όμορφα μέρη στην Seoul. Το λουνα παρκ. Ήταν τεράστιο και με πολλα φώτα. Μπήκαν μέσα και η Leona ένιωσε αμέσως σαν μικρό παιδί. Κοιτούσε τριγύρω σαν να έβλεπε όλα αυτά τα παιχνίδια πρώτη φορά και ενα πλατύ χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της.

Hoseok:Σου αρέσει?

Γυρισε και τον κοίταξε. Το χαμόγελο δεν εξαφανίστηκε απο τα χείλη της.

Leona:Πολύ

Hoseok:Που θες να πάμε πρώτα?

Κοίταξε για λίγο τριγύρω μέχρι που είδε το σπίτι του τρόμου.

Leona:Στο σπίτι του τρόμου

Hoseok:Τι?

Ρώτησε τρομαγμένος.

Leona:Φοβάσαι?

Καθάρισε τον λαιμό του και προσπάθησε να κρύψει τον φόβο του αλλα δεν τα κατάφερε.

Hoseok:Όχι φυσικά, εσυ?

Leona:Ναι

Hoseok:Και τότε γιατί πάμε?

Leona:Γιατί θα έχει πλάκα

Του έπιασε το χέρι και άρχισαν να τρέχουν προς το ταμείο. Έβγαλαν τις κάρτες και πήγαν στο σπίτι του τρόμου. Έδωσαν τις κάρτες στον υπεύθυνο και μπήκα μέσα. Κάθισαν στο τρενάκι που θα τους γυρνούσε στο σπίτι και μετά απο λίγο το τρενάκι ξεκίνησε. Κάποια στιγμή ενα φάντασμα πετάχτηκε μπροστά τους. Ο Hoseok και η Leona τσιριξαν και αγκαλιαστηκαν. Η υπόλοιπη βόλτα κύλησε με τις τσιριδες τους μέχρι που τελείωσε και βγήκαν απο το σπίτι.

Leona:Πολύ ατρόμητος είσαι

Του είπε και αμέσως άρχισαν να γελάνε. Μετά απο το σπίτι του τρόμου πήγαν στην μπαλαρινα, στο καρουζέλ και σε πολλα αλλα.

Hoseok:Θέλεις να ανέβουμε στη ρόδα?

Leona:Εεμ υπάρχει ενα μικρό πρόβλημα

Hoseok:Τι πρόβλημα?

Ρώτησε ανήσυχος.

Leona:Φοβάμαι τα υψη

Hoseok:Θα σε βοηθήσω να το ξεπεράσεις

Της έπιασε το χέρι και αφού πήραν τις κάρτες απο το ταμείο τις έδωσαν στον υπεύθυνο της ροδας. Κάθισαν στις θέσεις του και έδεσαν τις ζώνες τους. Όταν ξεκίνησε η ρόδα η Leona έκλεισε τα μάτια της. O Hoseok της έπιασε το χέρι και έμπλεξε τα δάχτυλα του με τα δικα της.

Hoseok:Άνοιξε τα μάτια σου

Της είπε με γλυκό και ήρεμο τόνο στην φωνή του.

Leona:Δεν μπορώ ζαλίζομαι

Hoseok:Κοίτα με

Άνοιξε σιγα σιγα τα μάτια της και τον κοίταξε. Το πρόσωπο του πλησίασε το δικό της και η καρδιά της χτυπούσε ακόμη πιο δυνατά. Ο Hoseok μηδενίσε την απόσταση που είχαν μεταξύ του με ένα γλυκό και τρυφερό φιλί.

Hoseok:Είμαι ερωτευμένος μαζί σου και μάλιστα πολύ

Της είπε όταν έσπασαν το φιλί.

Leona:Και εγω

Επέστρεψα! Η αλήθεια είναι πως αύριο τελειώνω με τις εξετάσεις αλλα είπα να ανεβάσω σήμερα. Πως τα πήγατε εσείς?