lol, I'm back here. Pagpasensyahan ang POV na ito, ang tagal dahil tamad po akong magbackread. Salamat.
-
Loraes became the sunray of my rayless world, I've been courting her for one year now and even though she's difficult to have in this life I'd still wait until Iceland turned Fireland. Until her difficulties turned soft as the bright clouds and no to a yes... iyon lang naman ang gusto kong makuha, ang sagot niya sa pagkabaliw ko sa kanya. Ang maging girlfriend ko siya hanggang sa maging asawa, alam kong malayo pa ang lalakbayin ko patungo sa altar kung saan siya hihintayin habang inaalagaan.
I want her... and I'm not wanting her to only get her as my girlfriend, I would not want someone for that. Wanting to get Loraes is just a first stone to step in the middle of the deep cliff where the end has thorns with venom. Unang tapak ko sa bato ng kagustuhang makuha siya ay wala na dapat balikan sa pinanggalingan, kaya ako humakbang para magpatuloy pa kahit mahirap at marami pang bato ang hahakbangin. Being in love with her means no turning back, just stepping forward until the last stone where I could find home in her arms.
"Okay, tanungin mo na ako." she said shyly while her eyes couldn't look straight.
I don't know if I'm just assuming and hoping for things but did I hear my love, right? Did she just tell me to ask her answer?
My chest heaved up while looking at the woman who feels home, aside from Mama.
Hindi naman ako slow na tao, alam ko ang ibig niyang sabihin at ayaw ko man aminin ay binabaliw talaga ako ni Loraes sa mga simpleng banat niya.
"Can I be your boyfriend now, Sovereign?" I asked in the most controlled voice I've ever heard from myself.
Fuck it, kinakabahan ako kahit ganoon. Hindi pa rin ako sigurado kung sasagot ba siya ng positibo o negatibo, ano pa man sa dalawa ay tatanggapin kong buo... pero sana, oo ang sagot niya. Damn it! I'm such a cow contradicting my thoughts!
She nodded.
Man, my heart fucking wrenched painfully but very overwhelming.
"I wanna hear it, sweetheart." I never thought I'd call someone like this, or something more corny as that. Tangina, ibang-iba talaga ang pagkabaliw ko kay Loraes na parang makakalimutan ko na ang sarili ko.
Ako pa ba si Primiel na anak ng Mama ko? Ako pa ba si bunso? Why do I feel so head over heels for this woman? Ano bang ginawa niya sa akin at nababaliw ako sa bawat araw na ginawa ng Dios?
"Oo, Primiel..." she said using her sweet voice.
Napailing ako sa sarili at wala sa sariling napangisi habang nagrereview, tumama sa ulo ko ang isang karton ng chuckie. I gasped in annoyance, agad kong narinig ang halakhak ni Raiel. Matalim ko siyang tiningnan, hindi dahil sa sakit ng bato niya kundi sa pagkakakita niya sa pagngisi ko mag-isa. Is he some kind of mushroom? Pasulpot-sulpot!
"Don't start with me, Rai." I said icily and closed the book I'm reviewing.
Hindi naman ako nakapagreview, hanggang ngayon nakatatak pa rin sa tainga ko ang usapan naming iyon ni Loraes at nadala ko pa hanggang Maynila.
Matrix and Xythen went in the area, naupo silang dalawa sa bleachers ng open race track. Dito ako madalas magreview at magpunta kapag buryo sa Maynila, kung puwede lang umuwi araw-araw sa Laguna ay ginawa ko na kaso dagdag pa iyon sa kapaguran ng isip ko bilang med student. Napakaraming gawain at obligasyon, pero ni minsan ay hindi ako nakaisip sumuko. I want to be my dream woman's ideal man. Kung susukuan ko ito, parang sinukuan ko na rin ang pinapangarap ko.
