Beautiful Goodbye

Chapter 32

MAAGANG pumasok si Huffle sa Emery's kinabukasan kaya naman wala pa rin ang ibang empleyado na nandoon.

They usually opens at 9 AM, tumingin siya sa relo at nakitang 7:30 pa lang nang umaga. Her staff will be around at 8 AM, may thirty minutes pa para matapos niya ang ineedit na libro.

She would be publishing her first cook book. It's all about desserts. Nasa last editing na siya pagkuwa'y ipapasa na sa proofreader para masikaso na ng team.

She's still at the middle. Kaya naman tumayo na muna siya at nagpunta sa counter para gumawa ng kape. She needs a boost.

"Excuse me?" She heard the door opened, "I'm sorry, but are you already open?" Isang Ginang ang pumasok doon, nakasuot ng pantalon at puting blusa. Tinignan niya ang signage at nakitang naka-close sign pa rin.

Oh, well. Baka hindi lang nito napansin, "I'm sorry , Ma'am but the shop will open at 9AM. However, is there anything that I can do for you?" tugon niya rito. Customer is customer. Mukhang gusto din naman nitong magkape talaga.

Isang oras pa bago mag-9 AM. Kaya pinaupo na muna niya ito, "Oh, thank you"

"Coffee? Sandwhich? We also serve breakfast" She smiled.

"Are you sure, hija? I can wait until your store opens" sagot naman nito.

"No worries, Ma'am" she smiled widely, "I'll be very glad to assist you"

"Thank you" sagot naman nito at sinagot ang cellphone nang tumunog ito. She instantly prepares what she asked, kape lang naman ang gusto nito.

"Anong balita?" Tanong nito sa kausap sa kabilang linya, "It's been seven years, P.H. Seven years mo nang sinasabi sa akin iyan, You know that I won't buy that!"

Mukhang mabigat ang pinaghuhugutan nang tinig nito. She's a sweet woman who came by yet because of a phone call nagbago iyon bigla.

"Hindi pa patay ang anak ko. That airline has 6 missing passengers. Isa doon ang anak ko at hangga't walang katawan, hindi ako maniniwalang wala siya"

Nabitawan niya bigla ang hawak at nahulog ito sa sahig. Tama ba ang narinig niya? May anak itong kasama sa nagcrash na eroplano?

Hinarap niya ito at tinignan sa mga mata. Did she come here on purpose? Is this a coincedence?

"I-I'm sorry, napalakas yata ang boses ko..." anito sa kanya nang ibaba ang tawag, "Thank you.." sambit nito nang ilapag niya ang kape na inorder.

"M-Ma'am? I'm sorry to eavesdrop but... Tama po ba ang rinig ko na... you have a child..." Papaano ba niya sasabihin? "What airline were you pertaining with?"

She said a certain name of an airline na kinalaki niya nang mata. Kasama ang anak nito sa 6 na nawawala.

Where would they be, really? Siguro napansin ng ginang ang reaksyon niya kaya naman agad na itong natanong, "I-Ikaw ba si Huffle Delaverde?"

"Harrison" aniya, "Huffle Harrison, Ma'am. How did you know my name?"

"Harrison..." she sighed, "Isa siya sa nawawala. My daughter is one of the six as well..."

"H-Hinahanap niyo rin po siya..."

Tumango ito, "and so are you" she locked their eyes at kahit walang sabihin ay tila nagkaroon sila ng pagkakaintindihan.

"What do you need?" Tanong niya rito, "You looked for me, there must be a reason..."

Nangilid ang luha sa mga mata nito, "The first couple of years, hindi lang ako ang nagiisang umaasang buhay pa ang anak ko" nanginginig ang tinig nitong sambit, "Marami kami, tulong tulong... lalo na hindi lang siya ang nawawala kundi anim sila. Anim na pamilya.. Anim na pamilya ang kakampi ko..."