အ႐ုဏ္ဦးရဲ႕ေရာင္နီ
.....................
အပိုင္း(၅)
....................
အာ႐ုဏ္ဦး
"ဟာ...အကို"
မ်က္ႏွာကိုလက္နဲ႔ကြယ္လိုက္မိကာ အလန္႔တၾကားေအာ္လိုက္မိသည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲကြ"
သူ႔အသံက ဘာမွမျဖစ္သလိုမို႔ အသာျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ သူက ဒူးေလာက္ေဘာင္းဘီကိုဝတ္ထားၿပီးသားျဖစ္သည္။
"ဘာလဲ...ျမင္ခ်င္တာမျမင္ရလို႔လား"
"ဟာဗ်ာ...အကိုကလဲ..."
စိတ္ဆိုးရမယ့္စကားမ်ိဳးျဖစ္ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္စိတ္မဆိုးမိတာဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ စြပ္က်ယ္နဲ႔လြတ္ေနတဲ့ေနရာေတြမွာေပၚေနေသာ သူ႔အသားညိဳညိဳတို႔ကို ၾကည့္မိျပန္သည္။ လက္ေမာင္းႏွင့္ဗိုက္တို႔မွာ႐ွိသင့္ေသာႂကြက္သားေတြ႐ွိၿပီး က်စ္လစ္ေတာင့္တင္းေသာ သူ႔ပံုစံက စြဲလမ္းခ်င္စရာ။
"ကဲလာ...ထမင္းသြားစားၾကမယ္"
"ဟုတ္"
ႏွစ္ေယာက္သားအတူ ထမင္းစားပြဲ႐ွိရာဆီျပန္ေလွ်ာက္လာၾကၿပီး ထမင္းအတူစားၾကေလသည္။
႐ိုး႐ွင္းေသာ ထမင္းႏွင့္ဟင္းျဖစ္ေပမဲ့ ထမင္းကေတာ့စားလို႔ၿမိန္လွေပသည္။
"မင္းလဲ တစ္ေရးေလာက္အိပ္လိုက္ဦး...ညေနက်စာသင္ရမွာ...ငါလဲအလုပ္သြားလုပ္လိုက္ဦးမယ္"
"ဟုတ္"
သူကေျပာၿပီးေတာ့အိမ္ေအာက္ကိုဆင္းသြားေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္လဲအခန္းထဲဝင္ခဲ့ကာ ထမင္းလံုးစီရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္။
...........................................
ေရာင္နီလင္း
ေရခ်ိဳးေနတုန္း ကိုေဇယ်ာက စကားလာေျပာတာမို႔ လူကစိတ္႐ႈပ္ေနမိတာျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္ သူက ေရနဲ႔ပက္လိုက္တာမို႔ ဟိုတစ္ေယာက္႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္သြားပံုက ေတာ္ေတာ္ရယ္ရေလသည္။
ကိုေဇယ်ာက ခင္တာထက္ပိုခ်င္ေနတာကိုေတာ့အနည္းငယ္ရိပ္မိပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ gay ေပမဲ့ အခုထိေတာ့အခ်စ္ကိုမေတြ႔ၾကံဳဖူးေသးပါ။ ေသခ်ာတာေတာ့ အဲ့ဒီလူကိုကြၽန္ေတာ္သေဘာက်တဲ့စိတ္ကေလးေတာင္မျဖစ္မိပါ။
