ပီေက ပီကေ [completed]

15

လုဟန္​ဆီက ကိုကိုလို႔ ေခၚတာ
ျကားလိုက္​ရၿပီးေနာက္​ ဆယ္​ဟြန္​းမွာ
လမ္​းေလ်ွာက္​ရင္​ေတာင္​ ေျခနဲ႔ေျမနဲ႔မထိခ်င္​ေတာ့။

ကားေမာင္​းရင္​လည္း ကားႀကီးဟာပ်ံတက္​ၿပီး
ေလယာဥ္​လို ပ်ံသန္​းေနၿပီဟုပင္ ထင္​ရသည္​။

ကိုကို တဲ့။
ကိုကို ပါတဲ့ ခင္​ဗ်ာ။

လုဟန္​ က သူ႔ကို
ဘယ္​ေလာက္​ေတာင္​ခ်စ္​မိသြားလို႔ပါလိမ္​့။

အိုဆယ္​ဟြန္​းဆိုတဲ့ သူက
ဆြဲေဆာင္​မႈ ရွိလြန္​းတာသိေပမယ္​့
ဟန္​႔လို မာနခဲ စြာေတးလန္​ေလး
ျပန္​ခ်စ္​လာေအာင္​ ဒီေလာက္​ျမန္​ျမန္​
လႈပ္​ရွားနိုင္​မယ္​လို႔ မထင္​ထားဘူး။

"မန္​ .....မန္​ေနဂ်င္​း။"

လက္​မွတ္​ထိုးရမယ္​့ စာအုပ္ကို
ဖတ္​ေနပံုလည္​း မရပါဘဲ တစ္​႐ြက္​စီလွန္​ရင္​း
ၿပံဳးစိစိလုပ္​ေနတဲ့ မန္​ေနဂ်င္​းကို
အတြင္​းေရးမွဴ းလီခမ်ာ ေစာင္​့ေနရတာၾကာၿပီ။

ပံုေနတဲ့ အလုပ္​ေတြကိုို ညႇာတာကာ
မဝံ့မရဲ အသံထြက္​ေခၚလိုက္ေတာ့မွပဲ
ပီတိျဖာေနသလို မ်က္​နွာထားနဲ႔ မန္​ေနဂ်င္းက
ၿပံဳးေနရာကတည္​၍ နႈတ္​ခမ္​းေတြက
မ်ဥ္​းေျဖာင္​့လို တည္​သြားခဲ့သည္။

"အဟမ္​း....အဟမ္​း....ဒါေတြလား။"

အတြင္​းေရးမွဴ းခမ်ာ
ေက်းဇူးကို ႀကံဖန္​တင္​ရေသးသည္​။
သူတို႔မန္​ေနဂ်င္​းတစ္​ေယာက္​
စိတ္​နဲ႔ လူနဲ႔ ျပန္​ကပ္​သြားၿပီေလ။

တကယ္​ကိုပါပဲ။

__________________________

"ေဟ့ေကာင္
ဆိုစမ္​းပါအံုး.... ခ်ိန္​းရတဲ့ အေၾကာင္​းေလး။"

ဂ်ံဳအင္​က သူ႔ေဘးခံုမွာ ဝင္​ထိုင္​ကာ ေမးလာေတာ့
သူက လက္​ထဲက လက္​စျဖစ္​ေနသည္​့ ဝိုင္​ကို
ကုန္​ေအာင္​ ေမာ့ခ်ပစ္​လိုက္​သည္​။

"အဟမ္​း.....
မင္​းငါ့ကို ဂုဏ္ျပဳလို႔ရေအာင္​
အလိုက္​တသိ လွမ္​းေခၚေပးတာ။"

ဂ်ံဳအင္​က ခြက္​ထဲကို ဝိုင္​ငွဲ႔ထည္​့ရင္​း
ဘာမွမအံ့ၾသသလို ခပ္​ၿပံဳးၿပံဳး။