My Naughty Boastful Boss (Freezell #2) [PUBLISHED UNDER PSICOM]

Sixteen

AVREIN

MATAPOS ng mga nangyari noong company outing ay nagkausap din kami ni James. Walang naging mahabang pag-uusap sa pagitan namin, dahil agad niyang tinapos iyon sa pagsasabi ng . . . alam niyang may iba akong mahal at tanggap niyang kahit kailan ay hindi na magiging siya iyon. Wala akong masasabing iba para kay James, dahil kahit ako mismo, alam kong wala nang ibang tao pa ang kayang lumugar sa puso ko.

Palabas na ako ngayon ng opisina. Napagpasyahan kong puntahan na lang din siya tutal naman ay boss ko siya at may sakit siya. Hindi ko na lang muna iisipin ang nangyari sa pagitan naming dalawa. Ayoko rin namang isipin. Si Fria ang nagbanggit sa akin na hindi nakakapasok si Vience dahil may sakit kahit na ako ang sekretarya sa aming dalawa.

After the day I confessed, hindi ko na siya nakita o kahit naramdaman ang presensiya niya. Ramdam ko ang pag iwas niya sa akin.

Mabilis kong tinungo ang parking. Habang nasa daan ay hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Normal ba 'to kapag papunta ka sa taong tinanggap mo na sa sarili mong mahal mo na? Iyong para kang nababanyo na naiihi na naeewan? Pambihira!

Hindi ko alam pero parang naging napakatagal ng paglalakbay ko patungo sa bahay nila o baka naman dahil nga sa hindi maintindihan na pakiramdam kaya't hindi ko namamalayan ang takbo ng oras.

Lalong lumala ang kabang nararamdaman ko nang sapitin ko ang pinakaharap mismo ng bahay nila. Bahagyang napakunot ang noo ko nang may makita akong sasakyan na kulay pink sa tapat mismo ng sasakyan ko. Baka naman kay Vienna 'yon?

Bumaba na ako ng sasakyan ko dala ang mga prutas na binili ko sa nadaanan kong nagtitinda sa daan. Nag-doorbell muna ako at mabilis naman akong pinagbuksan ng guwardya.

"Magandang gabi po. Nariyan po ba si Sir Vience?"

"Opo, Ma'am. Tuloy na po kayo. Naibilin niya na po na baka nga raw dumating kayo."

Nagbilin? Ang alam ko iniiwasan niya ako.

Lumakad na ako papasok. Nasalubong ko pa si Manang Lenna na nakangiting nakatingin sa akin. "Ang ganda-ganda mo talaga. Walang-wala sa 'yo iyong bruha," wika nito na ikinakunot ng noo ko.

"Po?"

"Wala, iha. Dadalawin mo ba si Sir Vience?" tanong nito.

"Opo."

"Nasa kuwarto na siya, iha. Kasama iyong bruha. Puntahan mo na lamang," anito na ikinatango ko.

Umakyat na ako sa kuwarto niya na dati ko nang napuntahan. Akmang kakatok na ako ng pinto nang may magsalita sa tabi ko. "Ang suwerte naman ni kuya. Dalawang chicks ang dumalaw sa kaniya. Kaibahan nga lang anghel ang isa," bulong nito.

"Hello, Viennard."

"Hello, my woman," nakangiting bungad nito sa akin. "Mukha ka talagang anghel sa paningin ko. Bakit ka ba nagtitiyaga sa kuya ko. Mas pogi naman ako r'on."

"Ikaw talaga!" anas ko, saka ko ginulo ang buho nito. "Pasok na 'ko," paalam ko rito.

"Sige. Mag-ingat ka sa witch," nakangiting tugon nito bago tuluyang bumaba ng hagdanan.

Bruha? Witch?

Kumatok muna ako nang tatlong beses bago ko tuluyang binuksan ang pinto. Ganoon na lang ang panggigilalas ko nang makita ko na may nakapatong na babae kay Vience. Marahan akong nagpasalamat nang mapagtanto kong pawang may mga saplot naman ang mga ito.

Gulat ang bumalandra sa mukha ko pero sakit ang gumuguhit sa dibdib ko. Pambihira, Avrein! Pambihira!

"Avrein!" gulat na bulalas ni Vience sa akin, saka niya marahang itinulak ang babae.