His Bad Ways

Chapter 8

Chapter 8

"ANONG GINAGAWA MO RITO?!"

Nasa bisagra ng pinto ang isa niyang kamay habang nakatungo at nakatitig siya sa mukha ko. Hindi ko mabasa ang nilalaman ng isip niya.

"Hindi ko alam kung tinitiis mo lang ba ako, o talagang nakalimutan mo na ako." May pait sa boses niya na humiwa sa puso ko.

Bigla akong nanliit at nag-iwas ng tingin. "Sori..."

"Okay lang iyon. Kumusta ka?"

"O-okay lang..." Hindi pa rin ako makatingin sa kanya.

Alam ko na alam niya na ang tunay na sagot sa tanong niya kaya namayani ang ilang minutong katahimikan bago siya muling nagsalita.

"Rita..." paos ang boses na sambit niya sa pangalan ko.

"Sori, X..."

Nang tingnan ko siya at nakatigagal siya sa akin.

"Sori..."

Bumagsak ang mga balikat ni X. "Hindi ka na sasama sa akin, di ba? Nagbago na ang isip mo?"

"Sori..." bigla kong isinara ang pinto pero hinarang niya ang kamay niya.

"Aalis na ako dito, Rita. Kapag umalis ako dito, hindi na ako babalik," lumamlam ang mga mata niya ng tumingin siya muli sa akin. "At ayaw kitang iwan..."

Parang dinurog sa maraming piraso ang puso ko habang nakikita ang lungkot sa mga mata niya. Pero anong gagawin ko? Paano ko iiwan si Tiyong sa ganitong sitwasyon?

Tumungo ako. "Umalis ka na..."

"Iyon ba ang gusto mo?"

Hindi ako kumibo.

Matagal na nakatitig ako sa mga mata niya hanggang sa hindi ko na kinaya. Binawi ko ang tingin ko, ayoko ng magsalita dahil baka hindi ko na mapigilan ang sarili ko na humikbi at yumakap sa kanya.

Malungkot na tumalikod si X. Para akong unti-unting pinapatay habang habol-habol ko ng tingin ang kanyang paglayo.

Ang sakit-sakit. Bakit kailangang mangyari sa akin ito? Bakit kung kelan may nagmamahal na sa akin ay saka naman nangyari ito?

Bakit ba ang malas-malas ko?

"Sino iyon?"

Napapiksi ako ng marinig ang boses ni Tiyo Miguel. Paanong gising pa siya sa ganitong oras ng gabi?

"Sino iyon, Rita?" ulit niya.

Agad kong pinahid ang mga luha sa pisngi ko saka isinara ang pinto. "W-wala po, Tiyong... kuwan, nagkamali lang ng bahay..."