Chapter 81- I'll Never Go

997 43 2
                                    

Liezel POv
                                                               ~~~~~I'll Never Go~~~~~

(para sa mga readers natin I'll Never Go by Kaye Cal (cover po) ang nagamit sa taas, nakuha ko lang po sa youtube credits sa gumawa di sa akin yan at di rin po ako ang may gawa.) :)

You would always ask me
Those words I say
And telling me what it means to me

Every single day
You always act this way
For how many times I told you
I love you
For this is all I know

Nay! Nay! Gising po parang may ingay sa labas.

Come to me and hold me
And you will see
The love I give
For you still hold the key

"Anak matulog ka pa, maaga pa, wala naman tayong masyadong gagawin ngayon araw."

Every single day
You always act this way
For how many times I told you
I love you
For this is all I know

Nay naman meron nga po ako naririnig, parang may kumakanta, dali po, tayo na kayo.

I'll never go far away from you
Even the sky will tell you
That I need you so
For this is all I know
I'll never go far away from you

Hay! Ano ba naman itong anak ko, late na nga ako nakatulog kagabi dahil sa isang tao na yun.

Come to me and hold me
And you will see
The love I give
For you still hold the key

Every single day
You always act this way
For how many times I told you
I love you
For this is all I know

Aba! Meron nga akong naririnig na tunog sa labas. Nagmadali akong pumunta sa pintuan at agad ko itong binuksan.

Ay! Kalabaw!

I'll never go far away from you
Even the sky will tell you
That I need you so
For this is all I know
I'll never go far away

😳
Anong ginagawa niya dito?

I'll never go far away from you
Even the sky will tell you
That I need you so
For this is all I know
I'll never go far away from you

Nay! Nay! Sino po yan? Patingin po.
Tinulak ako ng anak ko palabas.

Muntik na ako madapa buti na lang nasalo niya ako, pero yung-yung itsura namin d-dalawa.

"O masyado ka naman yatang sabik na makita ako."

"U-uy a-anong pinag-sa-sabi mo diyan. Naitulak lang ako ng anak ko kaya nasubsob ako. S-salamat, pwe-pewede mo na ako bitawan."

😅

"Nay!" sigaw ng anak ko sabay hila sa akin

"Bakit baby? May masakit ba sa iyo? Sa susunod wag ka nagmamadali ng ganun mamaya kung ano ang mangyari sa iyo."

"Hindi naman po ako nasaktan. Pasok na po tayo sa loob." pagmamadaling sabi ng anak ko

"T-teka sandali di niyo man lang ako iimbitahan sa loob?"

"Pina-iyak mo ang nanay ko kaya di ka welcome sa bahay namin."

"Pwede kahit ipapasok ko lang sa kanila yung mga dala kong pasalubong?"

"May chocolate ba?" mabilis na tanong ng anak ko

"Mahilig ka ba sa chocolate?"

"Opo simula nung mag-uwi si nay jen nun hindi ko na naiwasan."

"Alexa di ba ang bilin ko sa iyo dahan-dahan lang sa pagkain ng matatamis. Baka magkadyabetes ka niyan."

"Pasensya na po."

"Ayos lang naman na minsan mawili ang bata sa mga matatamis, kapag lumaki na siya baka di na makakain yan."

"Anak ko siya Alex kaya gagawin ko ang lahat para lumaki siyang mabuti at healthy."

"Wala naman akong sinasabi na mali ang pagpapalaki mo sa kanya, ang ibig sabihin ko lang naman ay habang bata pa siya she should enjoy life."

"Anak pumasok ka muna sa loob, susunod na ako."

Nang makapasok na si Alexa, agad na humarap ako sa kanya.

"Makakaalis na kayo." seryosong utos ko dun sa mga alalay ni Alex

"Dito lang kayo."

Hindi sila umalis at nakatayo lang sa likuran niya.

"Sa ayaw at sa gusto mo iiwan ko ang mga pasalubong ko sa inyong mag-ina, no return no exchange policy na. Bakit ba parang galit ka pa yata? Hindi ba sinabi ko sa iyo na susuyuin na kita at hindi na rin ako papayag na malayo pa sa iyo, sa inyong mag-ina."

Kitang-kita naman sa mga mata niya na seryoso siya pero...

"Kung galit ka at ayaw mo pa ako makita naiintindihan ko pero please lang hayaan mo lang ako sa mga ginagawa o gagawin ko."

Alam ko bati na kami pero ito nanaman siya.

"Dito lang kayo hanggat papasukin na niya kayo at tanggapin niya ang mga dala ko para sa kanya. Mauna na akong umalis sa inyo."

"San ka naman pupunta?"

"Para kasing ayaw mo na nandito ako eh!"

"So suko ka na agad?"

Bigla naman siyang napatigil sa paglalakad pero bago pa ako makapagsalita naramdaman ko na ulit ang yakap na matagal ko ng hinahanap.

"Pakipot ka pa eh, love mo pa rin ako." sabi niya na parang nang-aasar

Hindi nakawala sa akin yun kaya binatukan ko siya ng malakas.

"Aray! Sumobra yata ang bigat ng kamay mo, sige ka iiwan kita ulit."

Nang marinig ko yun nakaramdam ako ng lungkot at sakit, na parang totoo.

"O tignan mo natahimik ka ngayon. Oopss! San ka pupunta?"

Hinila niya ako pabalik nanaman sa kanya, this time di nakawala yung pagtulo ng luha ko.

"You don't need to cry, nandito na ako, whatever happens, I'll never go, I always be with you." sabi niya sa akin habang nakangiti

Niyakap ko siya ng mahigpit, ayoko na siyang pakawalan, lalo pa ngayon na kailangan ko siya.

"I love you. Wag ka na sanang mawala pa, kasi hindi ko na kakayanin."

Yun na lang ang nasabi ko, habang patuloy kaming magkayakap, aaminin ko I felt relieved but for a moment may kaba pa din.

Third person PoV

Tignan natin kung magiging masaya pa kayo.
Kukunin ko ang akin, dahil kahit kailan naman di sila naging sa iyo.
Sisiguraduhin kong pagsisisihan mo ang desisyon mong bumalik.
Nasira man ang buhay ko, malapit na itong mabuo ulit basta kasama ko lang sila.

Humanda ka!

Oops........ Stop muna dito guys sana nagustuhan niyo itong Eighty first chapter, I'll update as soon as I can, feel free to comment and vote on this chapter.

I Love You Inday (COMPLETE)Where stories live. Discover now