"အင္း...အင္း အင္း..."
လက္တစ္ဖက္က ဖုန္းကိုကိုင္ကာ ကားေမာင္းေနေသာ ခ်န္းေညာလ္။ ေဘးမွာ ဟန္ငယ္ကေလးက ကားမွန္အျပင္ကိုေတြေတြကေလးေငးလ်က္။ စိုေနေသာ ဝတ္စုံေတြကိုအသာခြာခ်ထားတာၾကာင့္ heater ျမင့္ထားေသာ ကားေ႐ွ႕ခန္းမွာ အဝတ္ပါးေလးတစ္ထည္နဲ႔ ဟန္ငယ္ကေလးဟာ ျဖဴဖတ္ေပ်ာ့ေခြလ်က္။
"ေရာက္ၿပီဟန္ငယ္။"
အဆင့္ျမင့္အိမ္ရာဝင္းတစ္ခုထဲမွာ ကားကထိုးရပ္သြားသည္။ တစ္ဖက္က ကားတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လာၿပီး ဟန္ငယ့္ကို လက္တစ္ဖက္ကေန ဆြဲမေခၚယူ၏။
"ရတယ္ အစ္ကို.."
အသာအယာ႐ုန္းသြားေသာ လက္ဖဝါးငယ္ကေလး။ ခ်န္းေညာလ္ သက္ျပင္းတစ္ခုကိုသာခ်မိသည္။
"တီတီ"
ေလာ့ခ္ဖြင့္ၿပီး အခန္းထဲေရာက္တာ့ ထိန္လင္းေနသည့္ အျပင္အဆင္ေၾကာင့္ မ်က္စိေတြက်ိန္းသြား၏။
ဝါးသြားေသာ မ်က္လုံးေတြကိုတစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္အဖြင့္အပိတ္လုပ္ရင္းေခါင္းကိုခဏငုံ႔လိုက္သည္။
သူ႔ေအာက္ျမင္ကြင္းမွာ ေပၚလာေသာ ေျခဖဝါးတစ္စုံ။ နည္းနည္းအထက္ကိုဆန္ေတာ့ ဟန္ငယ္တစ္ခါမွမဝတ္ဖူးသည့္ေဘာင္းဘီမ်ိဳးဟာ ျပဲရာဖြရာတို႔ ပရဗြႏွင့္။
"အ့ဲဒီေတာ့....ဒါက ကိုကိုေလးဟန္ငယ္ေပါ့"
သူႏွင့္မတိမ္းမယိမ္းအရပ္။ ဟန္ငယ့္ထက္ပိုျပည့္ေသာ ကိုယ္ေလးက ခပ္လုံးလုံးရယ္။ ေရႊအိုေရာင္ဆိုးထားသည့္ဆံႏြယ္တို႔က ေၾကမြေနေသာ ပုံစံႏွင့္ေခါင္းေပၚမယ္ ခပ္႐ႈပ္႐ႈပ္။
"သားက ဘတ္ခ္ဟြၽန္းနီ။ ဦးငယ္ရဲ႕ ခ်စ္သူ။"
လက္တစ္ဖက္ကိုကမ္းေပးလာေတာ့ ဟန္ငယ္ေယာင္နန ဆုပ္ကိုင္မိ၏။
"ဘာမဟုတ္တာေတြေျပာေနတာလဲ လုံးလုံး။ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းနီက ကိုယ့္တူေလးဟန္ငယ္။ အထဲဝင္ အဝတ္လဲရေအာင္...လုံးလုံး..ဟန္ငယ့္ကို အဝတ္တစ္စုံေလာက္ထုတ္ေပး။"
"ဟြန္း....အလကားလူႀကီး"
စူကာပုတ္ကာနဲ႔ လုံလုံးက သူ႔လက္တစ္ဖက္ကိုဆြဲကာေခၚသည္။
ဘာပဲေနေန ဟန္ငယ္ မ်က္လုံးေတြပိတ္ခ်င္လွပါၿပီ။
Lovingly
