Zawgyi
မေန႔ကေကာင္းကင္ျပန္သြားၿပီးကတည္းက သူနွင့္ေကာင္းကင္အဆက္အသြယ္မလုပ္ျဖစ္ေတာ့။အရင္ကဆို မနက္မိုးလင္းတာႏွင့္ ေကာင္းကင္တို႔အိမ္ကိုေရာက္ေနတတ္သည့္သူက အခုေတာ့ေကာင္းကင္တို႔အိမ္ကိုမသြားတာ သံုးရက္႐ွိၿပီ။
ေကာင္းကင္ကိုစြန့္လႊတ္ဖို႔တစ္ခါမွမေတြးခဲ့ဖူးတာမို႔ အခုလိုစြန္႔လႊတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနရတာက သူ႔အတြက္တကယ္ကို ပင္ပန္းလြန္းသည္။
"ငါ့ေကာင္ႀကီးေရာက္ေနျပန္ၿပီလားဟ...၊ဒီေန႔လဲ ေကာင္းကင္မပါဘူးလား"
ဦးစိုးအေမးကိုသူျပန္မေျဖႏိုင္ပါ။ေခါင္းခါၿပီးခပ္ေထ့ေထ့အျပံဳးေလးတစ္ခုသာျပံဳးျပလိုက္မိသည္။စြန္႔လႊတ္ဖို႔ႀကိဳးစားမယ္ဆိုတဲ့လူက ေမ့ပစ္ဖို႔ေတာင္မလြယ္တာမို႔ ဦးစိုးဆိုင္ကိုေရာက္ေနရတာေကာင္းကင္ျပန္သြားသည့္ညကတည္းက။ဟိုေကာင္ ေကာင္းကင္မ်ားသိရင္ သူ႔ကိုေလွာင္ရယ္ေနေလမလား။
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ...မင္းနဲ႔ေကာင္းကင္ကရန္ျဖစ္ထားၾကတာလား၊ခါတိုင္းဆိုတပူးပူးတတြဲတြဲနဲ႔ကို......"
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..၊သူကေစ့စပ္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ မအားလို႔ေလ
သူဒီစကားကိုရင္နာနာႏွင့္ေျပာလိုက္မိသည္။ဦးစိုးကိုေျပာလိုသည္ထက္ သူ႔ကိုယ္သူျပန္ၿပီးသတိေပးလိုသည္ေၾကာင့္....။ေကာင္းကင္က သူ႔အတြက္ဘယ္ေတာ့မွျဖစ္လာမွာမဟုတ္တာကို အသိစိတ္ဝင္ေစခ်င္သည္ေၾကာင့္....။
"ဟုတ္သားပဲ.. ေကာင္းကင္ေတာင္ေစ့စပ္ေတာ့မွာပဲ၊မေန႔ကေတာင္ Junction မွာသူတို႔အတြဲကိုေတြ႔ခဲ့ေသးတယ္"
"ေကာင္မေလးကလွတာေတာ့ အေတာ္လွတာကြ၊အဲ့ဒါေၾကာင့္ဒီေကာင္..အသည္းအသန္ျဖစ္ေနတာျဖစ္မယ္"
ဟက္..။သူကသာဒီမွာ ကြဲေနတဲ့အသည္းကိုအရက္နဲ႔ဆက္ေနရေပမယ့္ ဟိုေကာင္ကေတာ့ေပ်ာ္ေနတယ္တဲ့လား..။သူ႔ဆီဖုန္းေလးတစ္ခ်က္ဆက္ဖို႔ေတာင္ သတိမရပဲေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္တဲ့လားကြာ။
"ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ဦးစိုး"
သူေသာက္လက္စခြက္ကိုခ်ကာထြက္လာခဲ့မိသည္။အရင္ရက္ေတြကအမူးေသာက္ၿပီး ေကာင္းကင္ကိုေမ့ႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ဒီေန႔ေတာ့သူေသာက္ခ်င္စိတ္မ႐ွိေတာ့။ကိုယ္ကမေမ့ႏိုင္လည္း ေမ့ႏိုင္တဲ့လူကေမ့ၿပီးေပ်ာ္ေနၿပီမလို႔။
YOU ARE READING
ခ်စ္ျခင္းတရားျဖင့္လင္းလက္ေစ
Romance-ေငးၾကည့္ေနရံုႏွင့္ေက်နပ္ေနခဲ့သည့္သူ႔ဘဝက ေနာင္တစ္ခ်ိန္ေငးၾကည့္ခြင့္ေတာင္ မရႏိုင္ေတာ့မွန္း သိသည့္အခ်ိိန္မွာ ထိုသူ႔အေပၚထားသည့္ သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြက နယ္ကြၽံေနခဲ့ၿပီ။ -ငေးကြည့်နေရုံနှင့်ကျေနပ်နေခဲ့သည့်သူ့ဘဝက နောင်တစ်ချိန်ငေးကြည့်ခွင့်တောင် မရနိုင်တော့မှန်...
