ခ်စ္ျခင္းတရားျဖင့္လင္းလက္ေစ

အခန္း(၁၇)

       Zawgyi

         မိမိနံေဘးနားမွ လစ္ဟာသြားသည့္ခံစားခ်က္ကိုသတိထားလိုက္မိေပမယ့္လည္း  ေပါင္ခ်ိန္မ်ားစြာထမ္းပိုးထားရသလိုေလးလံေနသည့္ မ်က္လံုးကတစ္ခ်က္ကေလးပင္ဖြင့္မရ။ေႏြးေထြးေနဆဲျဖစ္သည့္ အိပ္ယာငယ္ေလး၏တစ္ဖက္ျခမ္းကေတာ့ျဖင့္ သက္ဆိုင္သူ၏ ကိုယ္သင္းရနံ႔တို႔ျဖင့္ထံုမႊမ္းလ်ွက္။

           စေရာက္သည့္ေန႔ေတြတုန္းက ဒီလိုတစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ငယ္ေလးတြင္ ကာကာႏွင့္အတူအိပ္ရသည္မွာ တကယ္ကိုပင္အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့ရသည္။အခုလိုအခ်ိန္ႏွစ္ပတ္မ်ွၾကာၿပီးသည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ပူစပ္စပ္ေႏြရာသီညေတြကို ႏွစ္ေယာက္သားၾကပ္ၾကပ္သိပ္သိပ္ျဖင့္အိပ္စက္ရသည္ကိုပင္ အသားက်လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

            နံနက္ခင္းတြင္ေတာင္ေအးခ်မ္းသည့္အေငြ႔အသက္ကိုမခံစားရသည့္ ေႏြေလပူတစ္ခ်က္က ဖြင့္ထားသည့္ျပတင္းေပါက္မွတစ္ဆင့္အခန္းတြင္သို႔ဝင္ေရာက္လာသည္။ထိေတြ႔ခံစားလိုက္ရသည့္ ေလပူပူေတြေၾကာင့္ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ထိစပ္လုနီးပါးျဖစ္ေနသည့္ ေကာင္းကင္၏မ်က္ခံုးႏွစ္စံုက တြန္႔ခ်ိဳးသြားရသည္။

               ညကတည္းကုတင္ေျခရင္းေရာက္ေနသည့္ေစာင္ကို ကန္ခ်လိုက္ၿပီးတစ္ညလံုးေကြးထားရသည့္ေျခေထာက္ကို ဆန္႔လိုက္သည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွအ႐ိုးသံတဂြၽတ္ဂြၽတ္ကထြက္လာသည္။

              အသားႏွင့္ကပ္ရပ္ျဖစ္ေနသည့္ ဂ်ိဳင္းျပတ္စြပ္က်ယ္အျဖဴ ေလးကို အေပၚသို႔အနည္းငယ္မတင္မိေတာ့ ေပၚထြက္လာသည့္ေကာင္းကင္၏ဝမ္းဗိုက္ျဖဴ ျဖဴ ေလးတြင္ေခြၽးစက္တို္႔ျဖင့္ျပည့္လ်ွက္...။

            မီးဖိုေခ်ာင္ခန္းဆီမွၾကားလိုက္ရသည့္ ဆူဆူညံညံအိုးခြက္သံႏွင့္ ကာကာ၏ဆဲဆိုသံတစ္ပိုင္းတစ္စေၾကာင့္ လူကအလိုလိုပင္ အိပ္ယာမွထထိုင္မိသည္။အတန္ၾကာသည္အထိ မည္သည့္အသံတစ္စံုတစ္ရာမ်ွ ထပ္ထြက္လာျခင္းမ႐ွိေတာ့မွသက္ျပင္းခ်မိသည္။  

           ဒီလိုကိစၥေတြက ကြၽန္ေတာ္ကာကာ့တိုက္ခန္းတြင္ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္မ်ွေနလာသည့္အခ်ိန္အတြင္းေန႔တိုင္းၾကံဳေတြ႔ေနက်ျဖစ္စဥ္ေတြပင္..။ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီႏွစ္ပတ္ေက်ာ္အတြင္းတြင္ အဆင္မေျပသည့္ကိစၥမ်ားအမ်ားအျပား႐ွိခဲ့သည္။ညႇိယူခဲ့ရသည့္ ကိစၥမ်ားကလည္း အမ်ားအျပား..။