Chapter 17: Wounded Girl

68 22 25
                                    

LLUVIA'S POV

Furnacre Town 11:13 a.m.

We temporarily rested in an inn here at the next town since may kasama na kami ngayong nanghihina pa.

Hanggang ngayon.

I repeat.

Hanggang ngayon!

She didn't say anything to us! Kahit thank you or something.

I'll understand na 10 minutes pa lang siyang nakakarecover but--??

Argh. Nevermind it. At least we are trying to talk to her.

"Anong pangalan mo?" masiglang tanong ni Esia.

Actually it's the third time she asked her with the same question and with the same energy.

Hanggang ngayon, hindi pa rin niya sinasagot.

"Is it really that hard question?" I said to her losing my patience

Napatingin naman sakin si Esia at parang sinasabi niya na 'let me handle this, so shut your freaking mouth'

Ok. Ill shut up.

"Hindi naman kami harmful kaya ayos lang na sabihin mo samin" si Esia pa rin

"Oo nga. Baka matulungan ka pa namin" sabi naman ni Calix

Still. She did not answer and remain silent. Nakatingin lang siya sa isang sulok. Maybe she thought she was dead already.

Umupo naman sa tabihan ko si Perseus.

"Are you hurt?" tanong niya

"Nope. " I answered

"Sorry talaga kanina" sabi nya ulit "I forgot about your trauma. "

Nginitian ko siya saka sinabing, "It's okay. Naiintindihan ko naman. Matagal na rin nung last time akong tinrauma"

"But I failed. Nangako akong hindi ka na ulit hahayaang umiyak pa, remember?" he said looking into my eyes.

"It's not your fault. Kalimutan mo na yun" sabi ko naman

Perseus was just about to answer ng biglang sumigaw yung babae.

"DAPAT HINAYAAN NYO NA LANG AKO MAMATAY!" galit na sigaw niya.

Napaatras naman si Esia kay Calix.

"You should have told me that earlier. Kung nagsalita ka agad edi sana binalik ka namin dun sa forest at hinayaang tuklawin ng mga serpents ron." mahinahong sabi ko rolling my eyes.

She looks at me in disbelief.

"Andromeda? Bat--"

"Shhh" putol ko kay Perseus.

Kailangan ko munang gisingin sa katotohanan ang babaeng 'to

Tumayo ako then I walk towards the bed kung saan siya nakahiga

"Don't you know how that boy from earlier beg for your life instead of his? Tapos ganyan lang ang sasabihin mo?" patuloy ko pa.

Hindi pa rin siya nakaimik at nanatiling nakatingin sa akin

"Ang daming players na lumalaban para sa buhay nila then you just want to end your life?" I continued.

I summoned my weapon. Napatayo naman si Perseus pero sinenyasan ko siya na hayaan lang ako

Tinutok ko ang magical stick ko sa kaniya at ramdam ko naman ang kaba niya.

"Think of what you're saying again" pagkasabi ko no'n ay bahagya kong tinamaan ang noo niya ng dulo ng stick.

Binalik ko na ulit ang stick ko tapos tinalikuran siya.

I came back to my position earlier.

"Sorry.." sambit niya

Nilagay niya ang parehas niyang kamay sa mukha niya at tinakluban ito habang umiiyak. She gave in. Mangatal-ngatal ang katawan nya habang bunubuhos lahat ng emosyon na nararamdaman nya.

"Im so stupid" she said in the midst of hee breakdown.

"You really are." sang-ayon ko sa kaniya habang nakakrus ang balikat

Tinabihan siya ni Esia and she tried to comfort her

"Ayos lang yan. Just tell us what happened. Baka may maitulong kami" sabi naman ni Esia

"Oo nga" sabi naman ni Calix

"You'll just judge me pag sinabi ko" sabi namn nung girl.

"Probably. Kaya nga namin ipapakuwento" sabi ko.

Tiningnan naman ako ng masama nung tatlo kong kasama.

"Ok. I'll shut up" I said with my both hands held high.

"Yung lalaki kanina. Well, he's my friend. Parehas kaming naging interesado sa game na 'to but we didn't expect that it would be a kind of death game. Gusto lang naman namin 'tong gawing bonding. Kahit dalawa lang kami nalagpasan namin yung first boss. Kaso nung makarating kami sa serpent's jungle binuhos niya ang lakas niya dun sa first wave. Hindi naman namin alam na every wave of it increases its power and number. Sa pahuling wave na, may biglang sumunggab sa akin at nagbubuga yun ng poison. Dapat ako ang tatamaan non kaso sinanggahan niya ako at sa kaniya napatama. I did all my best para ubusin ang last wave kasi hindi na niya kayang lumaban.

Nagpapaalam na nga siya sakin eh. He told me to leave him there but still namanage ko pa ring isama siya palabas ng jungle nagbabakasaling may lalabas na susunod na gamers na pwedeng makatulong and that happens to be the four of you. Im too weak para makakilos at magsakita nung time. Naubos lahat ng mana ko at kakatiting na kang rin ang buhay ko. I feel pain all over my body. Alam kong malapit na rin ako sa kamatayan but still he chose me to live. Mas pinili niya kong mabuhay kesa sa sarili niya. Habang ako iniisp ko ang sarili ko that time. And that's only when I realized na mahal ko pala siya. Kung kailan wala na siya. Ni hindi ko man lang nasabi sa kaniya. Im so stupid! Masyado ko siyang itinake for granted dahil akala ko habambuhay siya sa tabi ko.Guess, forever is not real though" umiiyak na kwento niya

Akala ko habambuhay siya sa tabi ko. Guess, forever is not real though

Napatingin ako kay Perseus. I don't know why but my heart feel that I have to look at him and there's this strange feeling again...

MS#1 "To Exist" || Book 1 (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon