Chapter 22: Under the Stars.

39 16 6
                                    


LLUVIA'S POV

Vascal Town 19:16 p.m.

Days passed pero nasa isip ko pa rin ang mga sinabi sa akin ni Perseus noong nasa flower garden kami.

He looks very sad when he told me those words. Hanggang ngayon...

Hindi pa rin 'yon mawala sa isip ko.

"Baka may maitulong ako sa iniisip mo" a voice said.

I looked up then there I saw Leica.

"Nothing." I said looking again in other way.

"You're always like that. Hindi masama magopen kahit minsan. Kayo nga alam na ang drama ng buhay ko" she said trying to convince me.

"Tss. Kusa mo yong sinabi. We were just asking your name though." giit ko naman.

"Hoyy hindi ah sabi nyo 'what happened that day' chuchuness" she said with a bit of mimicking Esia's tone.

"Whatever. Nangyari na." I uttered.

"Ikaw ang nagbalik." sabi naman nya

"Are you trying to help me or what?" I said raising my one eyebrow.

"Sorry. Ikaw kasi."

"May gusto ka bang sabihin?"

"I want to asked something? Clarify maybe?" she said unsurely.

"Hmm??" I said as I look at her.

"Nagkaguild na baka kayo dati? Uhmm with Calix? I mean kasi nabanggit niya sa akin kanina" she said.

"Yup. But it's on different game" sagot ko naman

"Anong game?"

"Ano nga yon? Clashers ata tawag ron. Well, it's been a long time." sabi ko habang pilit itong inaalala.

"Ano pangalan ng guild nyo ron?"

"Akatsuki's"

"A-akatsuki?? Wait like dun sa Naruto?" sabi naman nya

"Yup. Ka-adikan siguro ni Ranz sa Anime." I replied.

"So si bloodsicks ba na ron?" tanong nya na nakapagpatigil sa akin.

"How did you know him?" I asked making my brows furrowes.

"He's actually the one who beg for my life. Yung sa labasan sa jungle." she said.

Halatang sa mga mata nyang nakatingin sa malayo ang sakit na nararamdaman nya hanggang ngayon.

"Really?"

"Yup. So your not familiar with him?" tanong naman nya.

"Why would I? Hindi pa naman kami nagkikita kita in person." giit ko naman

"Ganun ba. Me either. I once saw him but I think once is enough. Nakaclose ko lang talaga sya ng malaman kong may parehas pala kaming may nilalarong online game. Then we became close." she stated.

"What?" I questioned.

"Im hospitalized." she mumbled as she lets out a tired laugh.

"W-what do you mean?"

"Hindi naman kasi siya laging nabisita. The last time I saw him personally. 6 years ago"

"6 years? What the?" nalilito kong tanong.

"Pretty crazy right? Simula ng ipanganak ako bilang premature baby, mahina na ang resistensya ko kaya naman sa hospital na ako tumira. That's the other reason why Im playing this game. Pwede akong maging malakas rito and I can be with him again." kwento nya.

MS#1 "To Exist" || Book 1 (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon