Roommate Romance

Chapter 9

CHAPTER NINE

IF GLARING can kill someone, baka kanina pa pinaglalamayan ang lalaking 'to.

"Ano bang problema mo?" I calmly asked, kahit na sa loob-loob ay kulong-kulo na ang dugo ko. "Bakit ba palagi kang sumusulpot kung nasaan ako? Are you stalking me?"

He chuckled. "You know that I'm too handsome to just be your stalker."

Kapag ito talagang lalaking 'to ang kausap ko, hindi ko mapigilan ang hindi umirap maya't maya.

"And have you ever heard the term coincidence?" he playfully asked, smirking at my direction.

His usual asshole look.

"Coincidence? Really?" I repeated with the most annoying tone I could utter. "Sa tingin mo, iisipin kong coincidence lang ang lahat nang pagsulpot mo?"

He didn't answer me instead he just shrugged.

"Pwede bang tantanan mo na ako?" kalmadong tanong ko ulit. "Kasi baka sa susunod na sumulpot ka na naman sa harap ko, hindi na ako mapagtimpi at masasaktan na kita."

"Is that your own version of thanking me?"

"Ano na namang pinagsasabi mo? Bakit parang obligado akong pasalamatan ka?"

"Hindi ko alam na may short-term memory loss ka pala, ah. Ang bilis mong makalimot."

"What?!"

"I saved your ass, right?"

Napapikit na lang ako nang marinig ang sinabi niya. "E, sino bang may sabing sumulpot ka roon at makipagsuntukan din? Wala naman, 'di—"

"Not that one," he cut me off. "But as you can see, hindi tinuloy ni Mr. Ong ang pag-file ng kaso sa inyo for creating a messed in his place." I was about to protest when he continued what he's saying. "And I'm the one who convinced him para hindi kayo ma-ban ng mga kaibigan mo roon."

Ang hirap paniwalaan ng sinasabi niya pero base sa tono ng kanyang pananalita, mukhang nagsasabi siya ng totoo.

"At hindi ka namin inutusan na gawin 'yon," I retorted. "That's your own will so deal it with yourself."

"Wow . . . you're welcome, Chie."

Halos magsitaasan ang balahibo ko sa katawan pagbanggit niya ng pangalan ko.

We enveloped a minute-long of silence kaya itinuon ko na lang muli ang pansin sa cellphone ko.

Dahil sa lalaking 'to, panandalian kong nakalimutan ang problema ko kay Victor. And now that I remembered it again, naasar na naman ako.

Susubukan ko sanang tawagan siya ulit nang biglang mag-shutdown ang cellphone ko. "Fuck. Dead batt na naman?" I whispered angrily out of frustration.

Muntikan ko nang maibato ang cellphone ko pero nagsalita na naman 'tong lalaki sa harapan ko. "What's wrong? Magkaaway na naman ba kayo ng boyfriend mo?"

"Ugh! Pwede bang umalis ka na sa harapan ko?!"

Mukha namang hindi siya nagulat sa ginawa kong pagsigaw dahil napangisi pa siya ng nakakaloko.

"Then let's go," he said.

"Ano? Hindi mo ba ko narinig?"

"I clearly heard you kaya nga tara na at ihahatid na kita sa inyo."

"Ganyan ba talaga katigas ang ulo mo?"

"Which one? Itong sa itaas o 'yong nasa ibaba?"

"What the fuck? Ang manyak mo!"