Roommate Romance

Chapter 47

CHAPTER FORTY-SEVEN

HINDI MUNA ako umuwi sa condo pagkatapos ng pag-uusap namin ni Amanda. Sa may THP ako dumiretso. Matagal-tagal na rin kasi nung huli kaming — akong — nakapag-inom dito. Ayaw ko naman kasing sa may condo magpakalunod sa alak dahil nandoon si Eliseo.

I don't want to bother him with my shits in life.

"One more glass, please," sabi ko sa may bartender na nasa harapan ko. Hindi pamilyar ang mukha niya sa akin. Mukhang bago lang dito.

Pagkabigay niya, dali-dali ko itong ininom. In-adjust ko pa ang aking mga mata nang makaramdam na ng hilo. Mayamaya, may nilapag na naman siyang baso ng alak sa harap ko.

"Ang advance mo mag-isip, ah," komento ko.

"Ipinapabigay lang 'yan sa inyo, sir," aniya.

"Sino?" tanong ko at tinuro niya naman ang isang babaeng malagkit ang tingin sa akin, 'di kalayuan sa pwesto ko. "Just give it back to her."

"Bakit naman, sir? Hindi mo type? Ang ganda kaya, o."

Sinamaan ko naman siya ng tingin. "Bakla ako."

Napailing naman ako nang masilayan ang gulat na ekspresyon niya.

"Sorry, sir, pero may girlfriend ako —"

"The fuck?!" I cut him off. "Hindi kita type, 'no. Wala ka pa kaya sa kalingkingan ni Ely," huli kong sabi bago iniwan 'yong pera. Tuluyan na rin akong tumayo at naglakad palayo.

I went outside and sat down at the bench I saw beside THP. Magpapahinga lang ako nang kaunti bago umuwi. Para siguradong tulog na rin si Eliseo.

"Ay, tangina!" I gasped when my cellphone unanticipatedly rang. "Bakit siya tumatawag? Hindi pa rin ba siya tulog?" tanong ko nang makita ang pangalan ni Eliseo sa screen.

Hinayaan ko lang na mag-ring nang mag-ring ang aking cellphone. I don't want to answer it. Bahala siya diyan. Paniguradong tatanungin niya lang naman kung nasaan ako, bakit hindi pa ako umuuwi o kung okay lang ba ako. Bukas ko na lang siya kakausapin—

"Don't you have any plan to answer my calls, do you?"

Nagulat ako nang marinig ang boses niya. Paglingon ko sa pinanggalingan nito, nasilayan ko ang kanyang seryoso mukha.

"What are you doing here? How did you find me?"

"Ano ba ako sayo, Chie? Bakit hindi mo man lang sinabi na mag-iinom ka pala rito? Kanina pa ako nag-aalala sayo."

***

We fell in very uncomfortable silence. Nasa kalagitnaan kami ng biyahe at kasalukuyang naipit sa traffic pauwi.

Kanina ko pa gustong mag-sorry pero hindi ko naman alam kung paano babasagin ang katahimikan. Hindi rin kasi siya nagsasalita kanina pa.

Kanina ko pa rin pigil-pigil ang hininga dahil baka dumagdag pa ito sa awkwardness namin; at nang umandar na muli ang sasakyan, saka lang ulit ako nakahinga nang maayos.

Ilang saglit lang . . .

"Chie —"

"Wait," I cut him off when I feel something inside. "Pwedeng patigil saglit sa gilid?"

"Ha? Bakit?"

"Nasusuka ako."

Agad niya naman itong inihinto sa may gilid ng kalsada. Wala na akong sinayang pa na oras at dali-dali na akong lumabas.

"Kapag hindi kasi kaya, 'wag mag-inom nang marami," rinig kong sambit ni Eliseo sa gilid ko habang marahang hinahagod ang aking likuran. "Sandali lang, may kukunin lang ako."