Roommate Romance

Chapter 52

CHAPTER FIFTY-TWO

AFTER THE day I had a talk with Julius, I didn't get a chance to talk to him again. Kahit si Karen. Hindi ko na ulit siya nakausap matapos ang pag-uusap namin noong nakaraang buwan. Pareho kasi silang naging busy. Mukhang pareho na rin nila akong — kaming — iniiwasan. Dahil nasa iisang eskwelahan at building lang naman kami, we've still seen each other along the premises. Pero tamang kumustahan lang na hindi pa nagtatagal sa sampung minuto ang nangyayari.

They're both busy on their thesis. Medyo doble nga lang ang pagiging busy ni Karen dahil sabay niya na ring inaayos ang mga papeles na kakailanganin niya sa pag-alis. Kahit kaming anim, doble na rin ang pagiging busy namin sa kanya-kanyang mga thesis. Next month na rin kasi ang thesis defense.

"Are you done?" Napatingin ako sa aking katabi nang magsalita siya. Kasasara ko lang ng laptop dahil sumasakit na ang aking ulo sa ginagawa. I decided to finish it later. Hindi ko na rin kasi kaya.

Mabilis akong umiling habang inaayos ang mga reading materials na nakakalat sa table ko. "I'll get some rest first. Hindi na rin talaga kaya ng mata ko, e."

"Oh," he reacted. "You still know the word rest, ah. Akala ko nawala na sa vocabulary mo 'yon, e."

"Not funny, Ely." After I finished arranging my stuff, I checked my wristwatch. "Wala ka pa bang klase? It's already 1:28."

"Robi texted me. Hindi na naman daw pumasok prof namin, nag-iwan lang ng gagawin."

"Then why are you still here?"

"Madali lang naman 'yon, Chie. Isa pa, hindi ka pa nagla-lunch kaya sasamahan na muna kita."

Hindi ko na naman mapigilang hindi mapangiti sa mga lumalabas sa bibig niya. Wala talagang palya sa pagpapakilig ang isang 'to, e. "Binabantayan mo talaga ako, 'no?"

"Baka kasi nasugod ka na sa ospital kung hindi kita babantayan," he uttered in a serious manner. "You're not eating properly for weeks already, Chie."

"I'm busy."

"That's not an excuse to not take care of yourself."

Napanguso na lang ako sa sinabi niya. "Pinapagalitan mo na naman ako."

"Huwag ka ngang magpa-cute diyan," aniya sabay hila sa akin papalapit sa kanya. "Nag-aalala lang naman ako sayo," he added, resting his right arm on my shoulder.

I stared at him for a minute while he's playing my hair. "At nagpapasalamat ako kasi hindi ka napapagod na mag-alala sa akin."

"When it comes to you, Chie, I'll never get tired."

Tuluyan na akong napangiti sa huli niyang sinabi. Bakit kaya gano'n, 'no? Simula nang aminin ko sa sarili na may gusto na rin ako sa kanya, lahat na lang ng lumalabas sa bibig niya, sweet ang nagiging dating sa akin.

"Sa may cafeteria na lang tayo kumain."

"You don't like the food there."

"I still have class at 2:30, Ely. Isa pa, you also need to go to your class; may prof man o wala. Gusto mo namang sabay tayong g-um-raduate, 'di ba?"

"Wala ka talagang tiwala sa akin, 'no?" he jokingly asked.

"Ayoko lang na napapabayaan ang pag-aaral mo nang dahil sa akin. Kaunti na lang at ga-graduate na tayo, o. Let's both give our best for this."

"Stop saying those kind of things, Chie."

"Ha? Bakit, may mali ba sa sinabi ko?"

"Wala."