Asansörde 90 Gün

Gün 30

Onunla uzun süreli konuşmadığım için üzülmüyordum.

Çünkü onla ettiğim birkaç kelimelik sohbet her seferinde saatlere bedel oluyordu.

Sabah ona 'günaydın' yazmıştım o da 'günaydın :)' diye cevap vermişti. Mesela bu tek kelimenin bir gülücük eşliğinde olması bile saatlere bedeldi..

Mutluydum.

Evet inanılır gibi değildi ama ben mutluydum.

Artık sürekli bir şeyleri düşünmeyi bir kenara bırakmıştım.

Çünkü belkide onunda benden hoşlanması inanamıyorum diyeceğim kadar imkansız değildi.

Hayaller yıllar geçsede gerçek oluyor diye sürekli inanamıyorum diyemezdimki.

Tadını çıkarmalıydım.

Çünkü ne zaman ne olacağı asla belli değildi..

Gece yatağımda dönüp dururken itiraf etmeliyimki ondan mesaj bekliyordum.

Ki beklediğimde gerçekleşti.

Egehan: İyi geceler Beril :)

Beril: İyi geceler Egehan :)

×

Bölümün kısa olduğunun farkındayım ama her bölümün uzun olmayacağı açık bir şey arkadaşlar. Zaten bu bir roman değil kısa hikaye. Yinede olaylı bölümlerde uzun yazıyorum zaten. Ki o bölümlere de az kaldı. O bölümlere kadar her gün bölüm yayınlamayı düşünüyorum. Hatta belki günde iki tane :) Bu arada sizlere #hikaye de 1. olduğumuzu söylemeliyim. Çok saolun. Sizleri seviyorum. Kendinize çok iyi bakın, yeni bölümde görüşmek üzere :)